مدیریت اطلاعات سلامت
سمانه حسین‌نژاد؛ مرضیه محمودی؛ رضا بصیریان جهرمی
چکیده
مقدمه: یکی از پیامدهای فراوانی اطلاعات، شکل‌گیری اطلاعات بدون مبنا و غیرمعتبر می‌باشد که خود عامل مهمی در شکل‌گیری بی‌اشتهایی اطلاعاتی، حتی نسبت به اطلاعات معتبر تولیدشده از طریق فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی است. هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین رابطه بین بی‌اشتهایی اطلاعاتی و پذیرش فناوری‌های اطلاعاتی در بین کارکنان ستادی ...
بیشتر
مقدمه: یکی از پیامدهای فراوانی اطلاعات، شکل‌گیری اطلاعات بدون مبنا و غیرمعتبر می‌باشد که خود عامل مهمی در شکل‌گیری بی‌اشتهایی اطلاعاتی، حتی نسبت به اطلاعات معتبر تولیدشده از طریق فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی است. هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین رابطه بین بی‌اشتهایی اطلاعاتی و پذیرش فناوری‌های اطلاعاتی در بین کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در سال 1402 می‌باشد.روش بررسی: مطالعه حاضر مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی است که بر روی 200 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر انجام شد . نمونه‌ها به روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. جهت گردآوری داده‌ها از دو پرسشنامه بی‌اشتهایی اطلاعاتی و پذیرش فناوری اطلاعاتی استفاده شد. از آمار توصیفی شامل میانگین، فراوانی و انحراف معیار و از آمار استنباطی شامل آزمون t مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یکطرفه برای پاسخ به پرسش‌های پژوهش استفاده شد.یافته‌ها: یافته‌های این مطالعه نشان داد که به طور کلی بین بی‌اشتهایی اطلاعاتی کارکنان و آمادگی آنان در راستای پذیرش فناوری اطلاعاتی رابطه معناداری وجود ندارد (P-value> 0/05)، اما بین ابعاد بی‌اشتهایی اطلاعاتی و پذیرش فناوری اطلاعات رابطه معناداری دارد (P-value< 0/05). بدین صورت که بین خرده مقیاس‌های کمبود مزمن زمان و عملکرد مورد انتظار (020/=0P-value) ، خستگی اطلاعاتی و تلاش مورد نیاز(012/=0P-value )، کمبود مزمن زمان و تأثیر اجتماعی (006/=0P-value)، و کمبود مزمن زمان با نمره کل آمادگی پذیرش فناوری اطلاعاتی (033/0P-value=) ارتباط مستقیم و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بی‌اشتهایی اطلاعاتی کارکنان متوسط رو به بالا می‌باشد. به علاوه، بین متغیر سن و جنسیت با بی‌اشتهایی اطلاعاتی رابطه معناداری وجود داشت.نتیجه‌گیری: با توجه به بالا بودن بی‌اشتهایی اطلاعاتی کارکنان مجموعه، با تقویت مهارت‌هایی همچون سواد اطلاعاتی، مدیریت زمان، مدیریت اطلاعات شخصی، مدیریت و کنترل احساسات و اضطراب در بین کارکنان تدابیری اتخاذ نمود تا نیروی انسانی در مواجهه با اطلاعات ارائه شده از طریق فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی با چالش‌های کمتری روبه‌رو شوند.
