سعید رجایی پور؛ زهرا پورپیرعلی؛ قربانعلی سلیمی
دوره 4، شماره 1 ، فروردین 1386
چکیده
مقدمه: موفقیت و پیشرفت دانشگاه‌ها به نیروی انسانی آنها بستگی دارد. اگر این سازمان‌ها قادر به جذب، حمایت حفظ روحیه‌ی کارکنان نباشند در جهت انجام مسؤولیت‌ها و وظایف خطیر خود، با مشکل روبرو می‌شوند. از جمله عوامل مؤثر بر روحیه‌ی افراد، افزایش امکان مشارکت آنها در تصمیم‌گیری‌ها می‌باشد که فضای کلی دانشگاه را پویا، پرنشاط و فعال ...
بیشتر
مقدمه: موفقیت و پیشرفت دانشگاه‌ها به نیروی انسانی آنها بستگی دارد. اگر این سازمان‌ها قادر به جذب، حمایت حفظ روحیه‌ی کارکنان نباشند در جهت انجام مسؤولیت‌ها و وظایف خطیر خود، با مشکل روبرو می‌شوند. از جمله عوامل مؤثر بر روحیه‌ی افراد، افزایش امکان مشارکت آنها در تصمیم‌گیری‌ها می‌باشد که فضای کلی دانشگاه را پویا، پرنشاط و فعال نموده و توانمندی‌ها و خلاقیت‌های استادان را به خوبی شکوفا و متجلی می‌سازد. بر این اساس، هـدف اصلی این مقاله تعیین رابطـه بین میـزان مشارکـت اعضـای هیـأت علمی درتصمیم‌گیری‌های مدیریتی با سطح روحیه‌ی آنها در دانشگاه‌های اصفهان و علوم پزشکی اصفهان بوده است. روش بررسی: نوع مطالعه در این پژوهش تحلیلی از نوع همبستگی بوده و نمونه‌ی مورد مطالعه شامل 165 نفر اعضای هیأت علمی دو دانشگاه بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای متناسب با حجم به نسبت 73 به 92 از میان دانشکده‌های دو دانشگاه انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، دو پرسشنامه محقق ساخته، یکی پرسشنامه مشارکت در تصمیم‌گیری و دیگری پرسشنامه‌ی سنجش روحیه بود. روایی پرسشنامه‌ها با روش محتوایی و پایایی آنها با استفاده از ضریب Chronbach Alfa در پرسشنامه «مشارکت در تصمیم‌گیری» 86/0 و پرسشنامه «سنجش روحیه» 87/0 محاسبه شد. روایی پرسشنامه‌ها با روش محتوایی و با محاسبه روایی درونی تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده‌های این پژوهش به وسیله‌ی نرم‌افزار SPSS و از شاخص‌های آماری نظیر فراوانی، میانگین، واریانس و از آزمون‌های t مستقل، ضریب همبستگی Pearson، تحلیل واریانس یک‌طرفه استفاده شده است. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین میزان مشارکت اعضای هیأت علمی در تصمیم‌گیری‌های مدیریتی با سطح روحیه‌ی آنها رابطه وجود دارد. بیشترین میزان مشارکت اعضای هیأت علمی در تصمیم‌گیری‌های مدیریتی مربوط به تصمیم‌گیری پژوهشی و کم‌ترین میزان مشارکت مربوط به تصمیم‌گیری آموزشی بود. نتیجه‌گیری: مشارکت افراد در تصمیم‌گیری‌های سازمانی می‌تواند بر یک‌پارچگی گروه‌های کاری بیفزاید و باعث تقویت روحیه‌ی کارکنان شود همچنین تعهد بیشتری در آنها برای نیل به اهداف سازمانی ایجاد نماید. واژه‌های کلیدی: تصمیم‌گیری؛ تصمیم‌گیری سازمانی؛ دانشگاه‌ها؛ دانشگاهیان
