محمد جبرائیلی؛ زکیه پیری؛ بهلول رحیمی؛ نازآفرین قاسم زاده؛ آیت محمودی
دوره 8، شماره 6 ، بهمن و اسفند 1390، ، صفحه 807-814
چکیده
مقدمه: نیاز حیاتی نظام ارایهی خدمات سلامت به اطلاعات و عدم پاسخگویی پروندههای کاغذی به دلیل محدودیتهای ذاتی آن، باعث حرکت به سوی سیستمهای اطلاعات کامپیوتری شد که آرمان و هدف نهایی این سیستمها، دستیابی به پروندهی الکترونیک سلامت (HER یا Electronic health records) میباشد. اما پیادهسازی آن در سازمانهای مراقبت سلامت یک کار دشوار ...
بیشتر
مقدمه: نیاز حیاتی نظام ارایهی خدمات سلامت به اطلاعات و عدم پاسخگویی پروندههای کاغذی به دلیل محدودیتهای ذاتی آن، باعث حرکت به سوی سیستمهای اطلاعات کامپیوتری شد که آرمان و هدف نهایی این سیستمها، دستیابی به پروندهی الکترونیک سلامت (HER یا Electronic health records) میباشد. اما پیادهسازی آن در سازمانهای مراقبت سلامت یک کار دشوار و پیچیده است و با محدودیتها و موانع اجرایی مواجه میباشد. هدف این تحقیق، شناسایی موانع اجرایی EHR از دیدگاه ارایه کنندگان خدمات سلامت و ارایهی راهکارهایی جهت رفع آن بود.
روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بود که در سال 1388 انجام گرفت. جامعهی پژوهش شامل ارایه کنندگان خدمات سلامت (از طبقات مختلف شغلی پزشکی، پرستاری، مدارک پزشکی، علوم آزمایشگاهی و رادیولوژی) در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه بود که به روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای، 120 نفر از آنها انتخاب شدند. دادهها از طریق یک پرسشنامه که روایی و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفت، جمعآوری گردید. اولویتبندی موانع اجرایی از طریق معیار لیکرت و از نوع 5 گزینهای در نظر گرفته شد. اطلاعات توسط نرمافزار آماری SPSS و با استفاده از آزمونهای کای دو، t-test و pearson تحلیل شد.
یافتهها: بیشترین درصد امتیاز کسب شده در موانع اجرایی پیادهسازی EHR به ترتیب مربوط به محدودیتهای نگرشی رفتاری افراد (4/93 درصد) و محدودیتهای تغییرات سازمانی (4/88 درصد) و کمترین درصد مربوط به محدودیتهای هزینهای (8/72 درصد) بود. نتایج تحلیل ارتباط بین متغیرها بیانگر وجود ارتباط معنیدار بین شغل و محدودیت تغییرات سازمانی (003/0 = P) و همچنین بین سابقهی کاری با محدودیتهای نگرشی رفتاری افراد (006/0 = P) بود.
نتیجهگیری: با توجه به اینکه مهمترین موانع اجرایی اصلی در پیادهسازی EHR، محدودیتهای نگرشی و رفتاری افراد و تغییرات سازمان است، ضروری به نظر میرسد برای تضمین اینکه ارایه کنندگان مراقبت سلامت نگرش مناسب داشته باشند، توجه به آموزش و مشارکت آنها حیاتی است. به طوری که اگر کاربران سیستم، از ویژگیها، اهداف، مزایا و تأثیر مثبت EHR بر کار خودشان آگاهی لازم را داشته باشند و از سوی دیگر استانداردهای مربوط به محرمانگی و امنیت دادهها و همچنین قابلیت تبادل پیام رعایت شود، مقاومت آنها نسبت به تغییرات کاهش و علاقه و آمادگی آنها برای پذیرش EHR افزایش مییابد.