بهروز پورآقا؛ ابوالقاسم پوررضا؛ علی حسن زاده؛ محمد مهدی صدرالهی؛ خلیل اهوازی
دوره 10، شماره 2 ، تیر 1392
چکیده
مقدمه: دارو، حلقه‌ی جداناپذیر از زنجیره‌ی درمان است و نقص فرایند درمان به دلیل هزینه‌ی بالای دارو یا عدم دسترسی مناسب به دارو، مطمئناً هزینه‌های بیشتری را در فرایند درمان به دنبال دارد. هدف این مطالعه، تعیین میزان تأثیر درآمد خانوار، دسترسی جغرافیایی، پرداخت مستقیم بیمار، ویزیت پزشکان و میزان بستری بیمه شدگان، بر میزان بهره‌مندی ...
بیشتر
مقدمه: دارو، حلقه‌ی جداناپذیر از زنجیره‌ی درمان است و نقص فرایند درمان به دلیل هزینه‌ی بالای دارو یا عدم دسترسی مناسب به دارو، مطمئناً هزینه‌های بیشتری را در فرایند درمان به دنبال دارد. هدف این مطالعه، تعیین میزان تأثیر درآمد خانوار، دسترسی جغرافیایی، پرداخت مستقیم بیمار، ویزیت پزشکان و میزان بستری بیمه شدگان، بر میزان بهره‌مندی از داروهای تحت پوشش بیمه در داروخانه‌های طرف قرارداد سازمان تأمین اجتماعی بود. روش بررسی: این پژوهش به صورت تحلیلی انجام شد. برای سنجش تأثیر مؤلفه‌های مذکور بر میزان بهره‌مندی از دارو، از بانک‌های اطلاعاتی سازمان تأمین اجتماعی در هر استان طی سال‌های 88-1377 استفاده شد. جامعه‌ی پژوهش، 24 میلیون نفر از افراد تحت پوشش این سازمان بودند که طی این سال‌ها برای دریافت دارو به بخش درمان مستقیم و غیر مستقیم سازمان مراجعه نموده بودند. برای تخمین مدل از رگرسیون دو طرف لگاریتمی با لحاظ اثرات ثابت و از نرم‌افزار Eviews نسخه‌ی 7 استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌های تخمینی حاصل از مدل نشان داد که بار مراجعه به پزشکان متخصص (37/0 = β)، میزان موارد بستری در درمان غیر مستقیم (17/0 = β)، دسترسی جغرافیایی به داروخانه (17/0 = β)، بار مراجعه به پزشکان عمومی (16/0 = β) و پرداخت از جیب بیماران (12/0- = β) به ترتیب بیشترین تأثیر بر بهره‌مندی از داروهای تحت پوشش را داشته‌اند. همچنین هزینه‌ی خانوار (924/0 = P و 005/0- = β)، میزان بستری (076/0 = P و 033/0 = β) و ویزیت پزشکان در درمان مستقیم (577/0 = P و 026/0 = β)، تأثیر معنی‌دار بر بهره‌مندی از دارو در داروخانه‌ی طرف قرارداد نداشته است. نتیجه‌گیری: اهمیت تأمین دارو برای بیمه شدگان به قدری بالا است که افزایش هزینه‌های دارویی بیمه شدگان نمی‌تواند مانع از مصرف آنان شود. بنابراین این موضوع می‌تواند زمینه‌ی هزینه‌های کمرشکن را برای برخی از خانواده‌ها مهیا سازد. همچنین سیاستگذاران درمان سازمان تأمین اجتماعی باید در توزیع عادلانه‌ی منابع درمان در استان‌های مختلف کشور تأمل بیشتری داشته باشند تا پیامد آن، بهره‌مندی عادلانه‌تر از خدمات درمانی باشد. واژه‌های کلیدی: تأمین اجتماعی؛ هزینه‌های دارویی؛ بهره‌مندی
محمود نکویی مقدم؛ علی حسن زاده؛ وحید یزدی فیض آبادی
دوره 5، شماره 1 ، فروردین 1387
چکیده
چکیده مقدمه: سیستم‌های اطلاعاتی مدیریت یکی از عوامل مؤثر در بهبود نظام تصمیم‌گیری مدیران در سازمان به شمار می‌روند. پژوهش حاضر به بررسی رابطه‌ی بین استقرار سیستم‌های اطلاعاتی مدیریت و ساختار سازمانی در ادارات دولتی شهر کرمان پرداخته است. روش بررسی: این مطالعه از دسته مطالعات مقطعی بود. جامعه‌ی آماری این پژوهش را کارشناسان ادارات ...
بیشتر
چکیده مقدمه: سیستم‌های اطلاعاتی مدیریت یکی از عوامل مؤثر در بهبود نظام تصمیم‌گیری مدیران در سازمان به شمار می‌روند. پژوهش حاضر به بررسی رابطه‌ی بین استقرار سیستم‌های اطلاعاتی مدیریت و ساختار سازمانی در ادارات دولتی شهر کرمان پرداخته است. روش بررسی: این مطالعه از دسته مطالعات مقطعی بود. جامعه‌ی آماری این پژوهش را کارشناسان ادارات دولتی شهر کرمان تشکیل داده بودند و حجم نمونه بر اساس روش نمونه‌گیری خوشه‌ای معادل 385 نفر انتخاب گردید. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسش‌نامه‌ای شامل دو بخش سیستم‌های اطلاعاتی مدیریت و ساختار سازمانی (رسمیت، پیچیدگی و تمرکز) بود. روایی پرسش‌نامه با استفاده از روش محتوا برای سیستم‌های اطلاعاتی مدیریت 83 درصد و برای پرسش‌نامه‌ی ساختار سازمانی 82 درصد و پایایی پرسشنامه‌ها به ترتیب با استفاده از تکنیک آزمون-بازآزمون و تعیین ضریب همبستگی برابر 92 درصد و 88 درصد تعیین گردید. داده‌ها پس از ورود به نرم‌افزار آماری SPSS با استفاده از آزمون‌های همبستگی اسپیرمن (Spearman) و کندال (Kendall) و تحلیل لگ خطی تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها: بین سیستم‌های اطلاعاتی مدیریت و متغیر تمرکز با ضرایب همبستگی Kendall 408/0 و Spearman 309/0 ارتباط مستقیم معنی‌داری وجود داشت. بین سیستم‌های اطلاعاتی مدیریت و متغیر رسمیت با ضرایب همبستگی Kendall و Spearman به ترتیب 314/0- و 238/0- ارتباط معنی‌دار ولی معکوس وجود داشت. نتیجه‌گیری: استقرار نظام اطلاعات مدیریت در ادارات مورد بررسی باعث افزایش میزان تمرکز در تصمیم گیری در سطوح مدیریتی، کاهش میزان رسمیت سازمانی و افزایش پیچیدگی افقی و کاهش سلسله مراتب سازمانی می شود.واژه‌های کلیدی: نظام‌های مدیریت اطلاعات؛ سازمان‌های دولتی؛ ساختارهای اداری
