مهنوش امینی؛ ابوالقاسم نوری؛ حسین سماواتیان
دوره 10، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، ، صفحه 109-117
چکیده
م
قدمه: مهارت‌های ارتباطی از جمله مهارت‌های اساسی برای زندگی در عصر حاضر است. پرستاران به دلیل موقعیت شغلی خود باید مهارت کافی جهت برقراری ارتباط مناسب با همکاران و بیماران داشته باشند تا از آرامش، رضایت و سلامت بهره‌مند شوند. هدف این تحقیق، تعیین اثربخشی آموزش مهارت‌های ارتباطی بر میزان سلامت عمومی (و ابعاد آن) پرستاران بیمارستان ...
بیشتر
م
قدمه: مهارت‌های ارتباطی از جمله مهارت‌های اساسی برای زندگی در عصر حاضر است. پرستاران به دلیل موقعیت شغلی خود باید مهارت کافی جهت برقراری ارتباط مناسب با همکاران و بیماران داشته باشند تا از آرامش، رضایت و سلامت بهره‌مند شوند. هدف این تحقیق، تعیین اثربخشی آموزش مهارت‌های ارتباطی بر میزان سلامت عمومی (و ابعاد آن) پرستاران بیمارستان شهید آیت‌اله کاشانی اصفهان بود.
روش بررسی: نوع مطالعه‌ی این پژوهش، نیمه آزمایشی بود. جامعه‌ی آماری، کلیه‌ی پرستاران بیمارستان آیت‌اله کاشانی در سال 1388 (158 پرستار زن و مرد در 12 بخش) بود که از میان آن‌ها 20 پرستار برای شرکت در گروه آزمایشی و همچنین 20 پرستار برای شرکت در گروه شاهد به عنوان نمونه‌ی آماری و با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای متناسب با حجم نمونه انتخاب شدند. مداخله‌ی انجام شده، 8 جلسه‌ی آموزش مهارت‌های ارتباطی برای گروه آزمایشی در طی یک ماه بود. برای ارزیابی سلامت عمومی هر دو گروه، قبل و بعد از مداخله‌ی آموزشی (8 جلسه آموزش مهارت‌های ارتباطی) از پرسش‌نامه‌ی استاندارد سلامت عمومی (General Health Questionnaire یا GHQ-28) استفاده شد. ضریب پایایی این پرسش‌نامه از طریق Cronbach's alpha برابر 78/0 برآورد شد. تحلیل در سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل کوواریانس) توسط نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 16 انجام شد.
یافته‌ها: آموزش مهارت‌های ارتباطی، میزان سلامت عمومی را 73 درصد افزایش و میزان افسردگی، اضطراب، اختلال در کارکردهای اجتماعی و جسمانی را به ترتیب 75، 72، 72 و 34 درصد کاهش داده است (01/0 > P).
نتیجه‌گیری: با طراحی و اجرای استاندارد جلسات آموزشی و تدریس توسط مدرسین مجرب و متخصص، آموزش مهارت‌های ارتباطی تأثیر بسزایی در سلامت عمومی کارکنان خواهد داشت.
زینب دارمی؛ ابوالقاسم نوری؛ حسین مولوی
دوره 9، شماره 6 ، اسفند 1391، ، صفحه 908-918
چکیده
مقدمه: در دنیای رقابتی امروز و روی آوردن سازمان‌ها به سمت خصوصی شدن، نقش مشارکت و متعهد بار آوردن کارکنان بیش از پیش ضروری بوده و در سازمان‌های بهداشتی، توجه به پرستاران اهمیت دو چندانی می‌یابد. از این رو پژوهش حاضر با هدف، تعیین رابطه‌ی بین حمایت سازمانی ادراک شده و فرهنگ مشارکتی با تعهد سازمانی در بین پرستاران بیمارستان‌های ...
بیشتر
مقدمه: در دنیای رقابتی امروز و روی آوردن سازمان‌ها به سمت خصوصی شدن، نقش مشارکت و متعهد بار آوردن کارکنان بیش از پیش ضروری بوده و در سازمان‌های بهداشتی، توجه به پرستاران اهمیت دو چندانی می‌یابد. از این رو پژوهش حاضر با هدف، تعیین رابطه‌ی بین حمایت سازمانی ادراک شده و فرهنگ مشارکتی با تعهد سازمانی در بین پرستاران بیمارستان‌های منتخب بخش خصوصی و دولتی شهر اصفهان انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه از نوع رابطه‌ای- مقایسه‌ای بود و جامعه‌ی آماری آن شامل پرستاران بیمارستان‌های دولتی و خصوصی شهر اصفهان در سال 1389 بودند. تعداد نمونه با استفاده از فرمول حجم نمونه و روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، 200 نفر برآورد شد. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامه‌ی حمایت سازمانی ادراک شده، پرسش‌نامه‌ی فرهنگ مشارکتی و پرسش‌نامه‌ی تعهد سازمانی استفاده گردید. روایی پرسش‌نامه‌ها با نظر صاحب‌نظران روان‌شناسی تأیید شد و پایایی آن‌ها به کمک Cronbach’s alpha به دست آمد که به ترتیب برای پرسش‌نامه‌ی حمایت سازمانی ادراک شده 91 درصد، پرسش‌نامه‌ی فرهنگ مشارکتی 84 درصد و پرسش‌نامه‌ی تعهد سازمانی 75 درصد بود. مکان انجام پژوهش در 4 بیمارستان خصوصی و 4 بیمارستان دولتی منتخب شهر اصفهان بود که پس از دریافت مجوز با مراجعه به بیمارستان‌ها و توزیع پرسش‌نامه‌ها در میان پرستاران، به صورت تصادفی ساده، داده‌های پژوهش جمع‌آوری گردید. سپس تحلیل داده‌ها در سطح توصیفی و استنباطی توسط نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 16 صورت گرفت.
یافته‌ها: بین حمایت سازمانی ادراک شده و فرهنگ مشارکتی با بیشتر ابعاد تعهد در هر دو بخش خصوصی و دولتی رابطه‌ی مثبت و معنی‌دار وجود داشت (05/0 > P). همچنین نتایج حاصل از مقایسه‌ی میانگین‌ها نشان داد که بین نمرات حمایت سازمانی ادراک شده و هر سه بعد تعهد دو بخش خصوصی و دولتی تفاوت معنیداری وجود دارد (01/0 > P)، اما بین میانگین‌های فرهنگ مشارکتی دو بخش تفاوت معنیداری مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: با افزایش حمایت سازمانی ادراک شده و فرهنگ مشارکتی و تعهد، می‌توان عملکرد و کیفیت مراقبت در بخش خصوصی را ارتقا داد.
آزاده عسکری؛ حمیدرضا عریضی؛ ابوالقاسم نوری
دوره 8، (ویژه نامه ی مدیریت خدمات بهداشتی درمانی) ، اسفند 1390، ، صفحه 1039-1050
چکیده
مقدمه: وجود هم‌گرایی بین ارزش‌ها در محیط‌های شغلی، نقشی تعیین کننده در ایجاد برون‌دادهای مثبت فردی و سازمانی ایفا می‌کند. از آنجایی که پرستاری حرفه‌ای است که در شرایط سخت بیماری، خدمات ارزشمندی را به جامعه ارایه می‌دهد، پژوهش حاضر با هدف شناسایی هم‌گرایی بین ارزش‌های فردی و حرفه‌ای در پرستاران بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه ...
بیشتر
مقدمه: وجود هم‌گرایی بین ارزش‌ها در محیط‌های شغلی، نقشی تعیین کننده در ایجاد برون‌دادهای مثبت فردی و سازمانی ایفا می‌کند. از آنجایی که پرستاری حرفه‌ای است که در شرایط سخت بیماری، خدمات ارزشمندی را به جامعه ارایه می‌دهد، پژوهش حاضر با هدف شناسایی هم‌گرایی بین ارزش‌های فردی و حرفه‌ای در پرستاران بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام گردید.
روش بررسی: در این پژوهش که به صورت مقطعی انجام پذیرفت، تعداد 103 پرستار شاغل در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که در سال 1389مشغول به کار بودند، به صورت طبقه‌ای با توجه به نسبت‌های حجمی انتخاب و ارزش‌های آن‌ها توسط پرسش‌نامه‌های زمینه‌یابی ارزش‌های Rokeach و مقیاس ارزش‌های حرفه‌ای پرستاری Weis و Schank مورد بررسی قرار گرفت. اعتبار و پایایی ابزارها در سطح مطلوبی (بالای 7/0) گزارش شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری 16SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: بین عوامل ارزش‌های فردی و حرفه‌ای رابطه‌ی معنیداری وجود داشت (05/0 > P)، چنانچه پرستاران بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بین ارزش‌های مهم خود مثل هماهنگی درونی با امنیت، وفاداری با اعتماد و امنیت و یا دنیایی از صلح با صداقت، رابطه احساس می‌کردند. به علاوه، در اهمیت ارزش‌های فردی آزادی و خلاقیت، فرمان‌برداری و گذشت در بین زنان و مردان تفاوت معنیداری وجود داشت (05/0 > P)؛ اما در ارزش‌های حرفه‌ای، این تفاوت‌ها معنی‌دار نبود.
نتیجه‌گیری: بین تعدادی از ارزش‌های فردی پرستاران و ارزش‌های مهم و محوری آن‌ها در حرفه‌شان هم‌گرایی و هم‌سویی وجود دارد. این نتایج در راستای پژوهش‌های گذشته نشان می‌دهد که هم‌گرایی ارزش‌های فردی و حرفه‌ای منجر به افزایش تناسب فرد- شغل و فرد- سازمان می‌شود.
فهیمه زارعی شمس آبادی؛ ابوالقاسم نوری؛ حسین مولوی
دوره 7، شماره 2 ، تیر 1389
چکیده
مقدمه: از آن جایی که داشتن خلاقیت، نیات کارآفرینی و همچنین موفقیت در کارراهه و احساس رضایت از کارراهه در محیط‌های کاری در پیشبرد اهداف سازمان بسیار اهمیت دارد و از سویی متغیرهای تفاوت‌های فردی زیادی با آنان مرتبط می‌باشند؛ بنابراین هدف در این پژوهش، تعیین نقش شخصیت پویا بر نیات کارآفرینی و موفقیت کارراهه‌ی ذهنی و عینی در کارکنان ...
بیشتر
مقدمه: از آن جایی که داشتن خلاقیت، نیات کارآفرینی و همچنین موفقیت در کارراهه و احساس رضایت از کارراهه در محیط‌های کاری در پیشبرد اهداف سازمان بسیار اهمیت دارد و از سویی متغیرهای تفاوت‌های فردی زیادی با آنان مرتبط می‌باشند؛ بنابراین هدف در این پژوهش، تعیین نقش شخصیت پویا بر نیات کارآفرینی و موفقیت کارراهه‌ی ذهنی و عینی در کارکنان حوزه‌ی ستادی و مراکز تحقیقاتی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود.روش بررسی: مطالعه‌ی حاضر از نوع تحقیقات توصیفی‌‌ـ همبستگی بود. نمونه‌ی این پژوهش را 280 نفر از کارکنان حوزه ستادی و مراکز تحقیقاتی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در تابستان 1387 تشکیل دادند که از طریق روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای جمع‌آوری اطلاعات عبارت از مقیاس شخصیت پویا (PPS)، مقیاس نیات کارآفرینی Crant و Shapero، مقیاس خشنودی کارراهه، فرم بررسی شخصیت Jackson (PRF) برای سنجش انگیزش پیشرفت، مقیاس میل پیشرفت در کارراهه بود. پایایی تمامی ابزارها، بالای 7/0 گزارش شد. سپس داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری 13SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: نتایج رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که در مرحله‌ی اول، مجذور ضریب همبستگی 26 درصد است یعنی 26 درصد واریانس بین متغیرهای شاهد و نیات کارآفرینی مشترک است و در مرحله‌ی دوم، وقتی شخصیت پویا به معادله اضافه می‌گردد، این میزان به 34/0 افزایش می‌یابد یعنی واریانس افزوده انحصاری بین شخصیت پویا و نیات کارآفرینی 08/0 می‌باشد. همچنین واریانس افزوده انحصاری بین شخصیت پویا و موفقیت کارراهه‌ی ذهنی 03/0 می‌باشد.نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق همسو با سایر تحقیقات نشان داد که شخصیت پویا رابطه مهم و بسیار زیادی با متغیرهای فردی و محیطی متعدد دارد. از این جهت، شناسایی این افراد می‌تواند تأثیر بسزایی در عملکرد و پیشبرد اهداف سازمانی داشته باشد.واژه‌های کلیدی: شخصیت؛ کارکنان علوم پزشکی و وابسته؛ دانشگاه‌ها.
