مقدمه: در این پژوهش، میزان همبستگی خود- استنادی مجله با ضریب تأثیر در مجلههای علمی حوزهی علوم پزشکی بین سالهای 1380 تا 1386 بر اساس گزارشهای استنادی نشریات فارسی پایگاه استنادی علوم جهان اسلام بررسی شده است. هدف از این پژوهش، تعیین خود- استنادی مجله و تشخیص همبستگی بین ضریب تأثیر مجله و خود- استنادی مجله در حوزهی علوم پزشکی بود. ...
بیشتر
مقدمه: در این پژوهش، میزان همبستگی خود- استنادی مجله با ضریب تأثیر در مجلههای علمی حوزهی علوم پزشکی بین سالهای 1380 تا 1386 بر اساس گزارشهای استنادی نشریات فارسی پایگاه استنادی علوم جهان اسلام بررسی شده است. هدف از این پژوهش، تعیین خود- استنادی مجله و تشخیص همبستگی بین ضریب تأثیر مجله و خود- استنادی مجله در حوزهی علوم پزشکی بود. بدیهی است که تعدادی از استنادها را خود– استنادی مجله تشکیل میدهد و این موضوع چنانچه در حد زیاد باشد، سبب میشود که مجله در جایگاه واقعی خود قرار نگیرد؛ بنابراین محاسبهی ضریب تأثیر بدون خود– استنادی ضروری به نظر میرسد.روش بررسی: این پژوهش با استفاده از روش تحلیل استنادی و آزمون آماری همبستگی Pearson انجام گرفت. جامعهی مورد مطالعه شامل 309 مجلهی حوزهی علوم پزشکی دارای ضریب تأثیر موجود در گزارشهای استنادی نشریات فارسی در سالهای 86-1380 بود. با مراجعه به گزارشهای استنادی نشریات فارسی پایگاه استنادی علوم جهان اسلام و انتخاب سال و سپس انتخاب حوزهی علوم پزشکی، مجلات دارای ضریب تأثیر در سال مشخص نشان داده شد و آن گاه با استفاده از گزینهی نشریات استنادکننده، فهرست مجلات استنادکننده به مجلهی مورد نظر قابل مشاهده بود که با استفاده از این فهرست تعداد خود– استنادیها و خود– استنادیهای مؤثر در ضریب تأثیر تعیین شد؛ دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS و آزمون آماری ضریب همبستگی Pearson در سطح معنیداری 01/0 مورد تحلیل قرار گرفت.یافتهها: رابطهی معنیداری بین ضریب تأثیر و خود– استنادی مجله وجود داشت (001/0 > P، 556/0 = r). ضریب همبستگی Pearson نشان داد که رابطهی معنیداری در جهت منفی بین ضریب تأثیر و تعداد مقاله در حوزهی علوم پزشکی در سالهای مورد بررسی برقرار است (001/0 > P، 350/0- = r). رابطهی معنیداری بین تعداد مقاله و تعداد خود– استنادی مجله وجود نداشت (233/0 = P، 068/0 = r). نرخ خود- استنادی مجله در حوزهی علوم پزشکی در سالهای مورد بررسی روندی نزولی داشت. پس از حذف خود– استنادی مجله، رتبهی 100 مجله کاهش و 192 مجله افزایش یافت و در رتبهی 17 مجله تغییری حاصل نشد.نتیجهگیری: نتایج این بررسی نشان داد که مجلات با ضریب تأثیر بالا دارای خود- استنادی بیشتری هستند، یعنی خود- استنادی بر ضریب تأثیر مجله تأثیر مثبت دارد. با توجه به آن که نرخ خود– استنادی در حوزهی علوم پزشکی در مقایسه با تحقیقات مشابه، میزان بالاتری را دارا میباشد و بالا بودن نرخ خود- استنادی باعث میشود که مجله در جایگاه واقعی خود قرار نگیرد، سردبیران و ناشران باید در سیاست گزینش مقالات خود تجدید نظر نمایند.واژههای کلیدی: نشریات؛ نشریات ادواری؛ استناد.