سعیده ابراهیمی؛ عبدالرسول جوکار
دوره 7، شماره 3 ، مهر 1389
چکیده
مقدمه: به منظور ارتقای کیفی انتشارات علمی دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران، پژوهش حاضر کمیت و کیفیت تولیدات علمی این دانشگاه‌ها را به موازات هم در یک دوره‌ی ده ساله مورد بررسی قرار داد. برای این هدف، شاخص‌های کمی و کیفی علم سنجی به کار گرفته شد.روش بررسی: این پژوهش به روش پیمایشی انجام شد. جامعه‌ی مورد پژوهش را کل دانشگاه‌های علوم پزشکی ...
بیشتر
مقدمه: به منظور ارتقای کیفی انتشارات علمی دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران، پژوهش حاضر کمیت و کیفیت تولیدات علمی این دانشگاه‌ها را به موازات هم در یک دوره‌ی ده ساله مورد بررسی قرار داد. برای این هدف، شاخص‌های کمی و کیفی علم سنجی به کار گرفته شد.روش بررسی: این پژوهش به روش پیمایشی انجام شد. جامعه‌ی مورد پژوهش را کل دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران دارای تولید علمی در پایگاه ISI Web of Science در سال‌های 2006-1997 تشکیل می‌داد. نمونه‌گیری به روش غیراحتمالی انجام شد و 19 دانشگاه علوم پزشکی که حداقل 25 تولید علمی داشتند، از کل 42 دانشگاه علوم پزشکی ایران، به عنوان نمونه انتخاب گردید. منابع داده شامل پایگاه مذکور، ابزار گردآوری داده‌ها، سیستم جستجو و تحلیل استنادی پایگاه بود؛ ابزار تحلیل داده‌ها، نرم‌افزارآماری SPSS نسخه‌ی 13 و روش تحلیل داده‌ها، آمار توصیفی بود. داده‌های مورد نیاز در چهار بخش تولید، استناد، تأثیر استنادی و درصد مدارک استناد شده استخراج شد و مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.یافته‌ها: رتبه بندی دانشگاه‌ها بر مبنای شاخص‌های کمی با رتبه بندی آن‌ها بر مبنای شاخص‌های کیفی نتایج متفاوتی در بر داشت. بین فهرست برترین دانشگاه‌ها بر مبنای چهار شاخص، میزان هم‌پوشانی 25 درصد بود و دانشگاه علوم پزشکی مشهد تنها دانشگاهی بود که بر مبنای هر چهار شاخص در فهرست دانشگاه‌های برتر حضور داشت.نتیجه‌گیری: تفاوت نتایج رتبه بندی دانشگاه‌ها بر مبنای شاخص‌های کمی و کیفی، بیانگر لزوم به کار گیری شاخص‌های کیفی در کنار شاخص‌های کمی جهت ارزیابی عملکرد علمی دانشگاه‌های مزبور است.واژه‌های کلیدی: دانشگاه‌ها؛ ارزشیابی؛ پایگاه‌های اطلاعاتی؛ شاخص‌ها؛ ارزیابی اطلاعات.
