اسداله شمس؛ راحله سموعی؛ حبیبه پورریاحی
دوره 7، ویژه نامه (همت مضاعف، کار مضاعف) ، اسفند 1389
چکیده
مقدمه: مدیریت یکی از مهم‌ترین ارکان حیات، رشد و بالندگی یا مرگ سازمان و از جمله بیمارستان است. قدرت نیز یکی از عمده‌ترین مفاهیمی است که ضمن معطوف ساختن تلاش‌های نظری و بنیادی، در تمامی سطوح مدیریت و منابع انسانی از اهمیت زیادی برخوردار شده است. مدیرانی که منابع قدرت را می‌شناسند و آن را به کار می‌برند، دارای مدیریت اثربخش‌تر و عملکرد ...
بیشتر
مقدمه: مدیریت یکی از مهم‌ترین ارکان حیات، رشد و بالندگی یا مرگ سازمان و از جمله بیمارستان است. قدرت نیز یکی از عمده‌ترین مفاهیمی است که ضمن معطوف ساختن تلاش‌های نظری و بنیادی، در تمامی سطوح مدیریت و منابع انسانی از اهمیت زیادی برخوردار شده است. مدیرانی که منابع قدرت را می‌شناسند و آن را به کار می‌برند، دارای مدیریت اثربخش‌تر و عملکرد بهترهستند. با استفاده از منابع قدرتی که در اختیار مدیر است می‌توان مشارکت کاری کارکنان را افزایش داد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین مشارکت کاری کارکنان و منابع قدرت مدیران ( قدرت پاداش، اجبار، قانونی، تخصص و مرجعیت) در بیمارستانهای دولتی منتخب شهر اصفهان در سال 88 بوده است.روش بررسی: روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش توصیفی– همبستگی و کاربردی است. جمعیت مورد مطالعه نمونه‌ای با 140 نفر از کارکنان بیمارستانهای الزهرا، کاشانی، امین، عیسی بن مریم و نور در سال 1388 بودند که هم افراد و هم بیمارستان‌ها به صورت تصادفی انتخاب گردیدند. در این پژوهش از دو پرسش‌نامه‌ی اعمال قدرت و مشارکت کاری استفاده گردید و برای بررسی رابطه‌ی بین امتیاز منابع قدرت و نمره‌ی مشارکت کاری کارکنان، همچنین برای بررسی رابطه‌ی بین دو متغیر مذکور با سن و سابقه‌ی خدمت از آزمونهای T و همبستگی Pearson استفاده شد.یافته‌ها: طبق نتایج، «قدرت تخصص» با میانگین 89/60 بیشترین تأثیر بر مشارکت کاری کارکنان به عنوان یک عامل کیفی را نشان داد. رتبه‌ی بعدی تأثیر بر مشارکت کاری کارکنان به ترتیب به قدرت قانونی، مرجعیت، اجبار و پاداش اختصاص داشت. مشارکت کاری کارکنان نیز با میانگین 99/62 دارای نمره‌ای بالاتر از حد متوسط بود. اما در فرضیات این تفاوت‌ها از نظر آزمونهای فرض رابطه‌ی معنی‌داری را نشان نداد.نتیجه‌‌گیری: در این تحقیق تأثیر منابع قدرت بر مشارکت کاری کارکنان به ترتیب مربوط به منابع تخصص، قانون، مرجعیت، اجبار و پاداش به دست آمد. البته علی‌رغم تفاوت چشم‌گیر در نتایج توصیفی تحقیق، مشارکت کاری کارکنان با منابع قدرت مدیران اختلاف معنی‌داری نداشت.واژه‌های کلیدی: بهداشت و تندرستی؛ بیمارستانهای دولتی؛ قدرت قانونی؛ مدیریت بیمارستان
