مریم احمدی؛ آرزو دهقانی محمودآبادی؛ شهلا فزونخواه
دوره 9، شماره 2 ، خرداد و تیر 1391
چکیده
مقدمه: در دنیای پر از دانش و پیچیدگی روز افزون امروز نیاز به تبادل داده، اطلاعات و دانش غیر قابل انکار است. پروندهی الکترونیک سلامت از فنآوریهای کلیدی عرصهی مراقبت بهداشتی است که با ایجاد قابلیت تعامل، سرعت ارایهی خدمات را افزایش، خطاها را کاهش و کیفیت ارایهی خدمات را بهبود میبخشد. برای توزیع و تبادل اطلاعات؛ توسعه و استفاده ...
بیشتر
مقدمه: در دنیای پر از دانش و پیچیدگی روز افزون امروز نیاز به تبادل داده، اطلاعات و دانش غیر قابل انکار است. پروندهی الکترونیک سلامت از فنآوریهای کلیدی عرصهی مراقبت بهداشتی است که با ایجاد قابلیت تعامل، سرعت ارایهی خدمات را افزایش، خطاها را کاهش و کیفیت ارایهی خدمات را بهبود میبخشد. برای توزیع و تبادل اطلاعات؛ توسعه و استفاده از استانداردهای تبادل پیام در پروندهی الکترونیکی سلامت مورد نیاز میباشد. در این مقاله به شناسایی استانداردهای این سازمانها پرداخته و نقاط ضعف و مزیتهای آنها با هم مقایسه شدهاند. روش بررسی: این بررسی یک مطالعهی توصیفی- تطبیقی بود که در سال 1389 انجام شد. ابزار جمعآوری اطلاعات چک لیست بود که روایی آن از نظر تعدادی صاحبنظران دانشگاهی در زمینهی پروندهی الکترونیک سلامت مورد تأیید قرار گرفت. دادههای مورد نیاز این پژوهش از کتابها، نشریات و وبسایتهای سازمانهای معتبر مرتبط تهیه شد. جامعهی پژوهش را سازمانهای 7HL (Health level seven)، (International organization for standardization) ISO، CEN (Committee of european standards) تشکیل میداد که در زمینهی پروندهی الکترونیک سلامت استانداردهای کاملتر و جامعتری نسبت به سایر سازمانها ارایه میکردند. دادههای جمعآوری شده با استفاده از جدول تطبیقی و روشهای کیفی تحلیل شد. یافتهها: در سطح جهانی چندین سازمان و مؤسسه در زمینهی ایجاد استانداردهای مربوط به پروندهی الکترونیک سلامت فعالیت میکنند که عبارت از سلامت سطح هفتم (7HL) و سازمان بینالمللی استاندارد (ISO) و هیأت فنی کمیتهی اروپایی تعیین کنندهی استاندارد (CEN) میباشد. سازمان 7HL دارای استاندارد تبادل پیام است و هیأت فنی کمیتهی اروپایی تعیین کنندهی استاندارد و دارای استاندارد تبادل با نام 13606EN است که سازمان بینالمللی استاندارد، آن را به استانداردی بینالمللی تبدیل و مسؤولیت روزامدی آن را بر عهده دارد. نتیجهگیری: بیشترین فعالیت در مورد استانداردسازی تبادلات پروندهی الکترونیک سلامت در سازمان بینالمللی استاندارد و سازمان سلامت سطح هفتم صورت گرفته است. استانداردهای تبادل پیام این دو سازمان برخلاف شباهت در بعضی موارد، تفاوتهای منحصر به فردی با یکدیگر دارند. مقایسهی این دو استاندارد در مطالعات مختلف نشان میدهد که اگر چه این دو استاندارد به شیوههایی متفاوت در جهت تبادل پیام گام برمیدارند، ولی استاندارد تبادل پیام 7HL در ایجاد قابلیت تعامل متقابل به طور کافی موفق نبوده است و ناهماهنگیهایی در کلاسهای مدل اصلی آن به چشم میآید. استاندارد 13606ISO با استفاده از بعضی ویژگیهای خود گام ارزشمندی در راستای تعاریف مفاهیم بالینی و ایجاد قابلیت تعامل متقابل برداشته است. واژههای کلیدی: استانداردها؛ پروندهی الکترونیک سلامت؛ 7HL.