مریم رنگرز جدی؛ فاطمه رنگرز جدی؛ محمدرضا رضائی مفرد
دوره 8، شماره 4 ، مهر و آبان 1390
چکیده
مقدمه: نسخه وسیلهی ارتباطی بین پزشک، داروساز و بیمار است و عدم رعایت اصول ثبت نسخه نویسی در آن موجب مصرف نابهجای دارو، عدم استفادهی کامل از داروهای تجویزی تداخلات دارویی و افزایش عوارض احتمالی میگردد. این تحقیق به منظور تعیین میزان رعایت اصول ثبت نسخه نویسی در نسخ بیمهی خدمات درمانی شهر کاشان صورت پذیرفت. روش بررسی: مطالعه ...
بیشتر
مقدمه: نسخه وسیلهی ارتباطی بین پزشک، داروساز و بیمار است و عدم رعایت اصول ثبت نسخه نویسی در آن موجب مصرف نابهجای دارو، عدم استفادهی کامل از داروهای تجویزی تداخلات دارویی و افزایش عوارض احتمالی میگردد. این تحقیق به منظور تعیین میزان رعایت اصول ثبت نسخه نویسی در نسخ بیمهی خدمات درمانی شهر کاشان صورت پذیرفت. روش بررسی: مطالعه به صورت توصیفی روی 1500 نسخهی بیماران سرپایی بیمهی خدمات درمانی سال 1386 شهر کاشان، که به صورت تصادفی سیستماتیک انتخاب گردیدند، انجام پذیرفت. در هر نسخه موارد مربوط به خوانایی، شکل و دستور دارو، اطلاعات هویتی پزشک و بیمار از نسخ استخراج و در چک لیست تهیه شده بر اساس دستورالعملهای سازمان جهانی بهداشت ثبت شد. برای هر نسخه امتیازی بین 21-0 تعیین شد که به 5 بازهی بسیار ضعیف، ضعیف، متوسط، خوب و بسیار خوب تقسیم شد و سپس با آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: نسخ شامل 5245 قلم دارو بود. 4661 قلم دارو (86/88 درصد) خوانا بود. در 3807 قلم دارو (58/72 درصد) شکل دارویی، در 2750 قلم دارو (44/52 درصد)، دستور دارویی ثبت شده بود. وضعیت اصول ثبت نسخه نویسی با میانگین امتیاز 01/15 در محدودهی خوب قرار گرفت، که کمترین امتیاز در نسخ متخصصان پوست (18/12) و بیشترین آن در متخصصان روانپزشکی (29/16) مشاهده شد. نتیجهگیری: وضعیت اصول ثبت نسخه نویسی پزشکان خوب است، اما ثبت دستورات دارویی توجه بیشتری را میطلبد. به کارگیری نرمافزارهای کامپیوتری نسخه نویسی در مطبها، تهیهی فرمهای جدید با محلهای مشخص جهت اطمینان از ثبت کامل اطلاعات، واحدهای بیشتر و آموزش عملی نسخه نویسی جهت دانشجویان پزشکی و تداوم برنامههای بازآموزی جهت پزشکان پیشنهاد میگردد. واژههای کلیدی: نسخهها؛ بیماران سرپایی؛ داروها.