محترم نعمت الهی؛ فرزانه شاهچراغی؛ رکسانا شریفیان
دوره 11، شماره 4 ، آبان 1393، ، صفحه 400-411
چکیده
مقدمه: امروزه بیماری‌های کبدی به عنوان یکی از علل عمده ناخوشی، مرگ و میر و افزایش هزینه‌های بهداشتی در سراسر جهان محسوب می‌شود و تلاش جهانی برای محدود کردن این بیماری آغاز شده است. یکی از این تلاش‌ها، توسعه شیوه‌های علمی و راه‌اندازی سامانه‌های مناسب اطلاعاتی به منظور فهم مشکلات و استفاده از قابل دسترس‌ترین داده‌ها و الگوها ...
بیشتر
مقدمه: امروزه بیماری‌های کبدی به عنوان یکی از علل عمده ناخوشی، مرگ و میر و افزایش هزینه‌های بهداشتی در سراسر جهان محسوب می‌شود و تلاش جهانی برای محدود کردن این بیماری آغاز شده است. یکی از این تلاش‌ها، توسعه شیوه‌های علمی و راه‌اندازی سامانه‌های مناسب اطلاعاتی به منظور فهم مشکلات و استفاده از قابل دسترس‌ترین داده‌ها و الگوها به منظور ارائه اطلاعات به موقع و علمی برای اخذ تصمیمات ضروری است. این مقاله با هدف مطالعه تطبیقی سامانه مدیریت اطلاعات بیماری‌های کبدی در کشورهای منتخب انجام شد. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی و تطبیقی، ابتدا وضعیت موجود کشور با مراجعه به »مرکز مدیریت بیماری‌ها« مستقر در وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی و بیمارستان‌های نمازی شیراز، امام خمینی تهران و الزهرا اصفهان با مصاحبه حضوری با مسئول مرکز درمان بیماری‌های واگیردار و مسئولین بخش‌های درمان بیماری‌های کبدی در بیمارستان‌ها در فروردین ماه 2013 میلادی و بررسی فرم‌ها و مستندات با استفاده از چک‌لیست (روایی ابزار بر اساس روش اعتبار محتوا)، بررسی و سپس به بررسی سامانه مدیریت اطلاعات بیماری‌های کبدی در کشورهای منتخب پرداخته شد. تحلیل اطلاعات بر اساس مقایسه ویژگی‌های سامانه‌های اشاره شده در کشورهای مورد مطالعه، به صورت تحلیل توصیفی_ نظری صورت گرفت. یافته‌ها: سامانه مدیریت اطلاعات بیماری‌های کبدی بر اساس مطالعه و تجارب آمریکا، کانادا و مالزی و بر اساس نیاز کشور در قالب سه محور »مشخصات کلی سامانه«، »منابع داده« و نیز »ضوابط جمع‌آوری، گزارش و پردازش داده‌ها« طراحی شد. نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای بیماری‌های کبدی در ایران و فقدان سامانه جامع مدیریت اطلاعات بیماری‌های کبدی، طراحی الگوی سامانه مدیریت اطلاعات بیماری‌های کبدی، جهت مدیریت بیماری که کنترل کیفیت و کنترل هزینه‌ها – به عنوان دو هدف متعالی نظام‌های بهداشتی - را به دنبال دارد، توصیه می‌گردد.
رکسانا شریفیان؛ محترم نعمت الهی؛ حسین منعم؛ فاطمه ابراهیمی
دوره 10، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، ، صفحه 35-46
چکیده
مقدمه: یکی از ویژگی‌های اساسی سیستم اطلاعات بیمارستانی، حفظ محرمانگی می‌باشد. تحقیقات نشان می‌دهد که در کشور ما الزامات امنیتی پرونده‌ی الکترونیک سلامت به طور کامل و دقیق به کار گرفته نمی‌شود. این پژوهش با هدف تعیین درصد اعمال مکانیسم‌های حفاظتی استاندارد‌های امنیتی(Health insurance portability and accountability act یا HIPAA) در بیمارستان‌های منتخب ...
بیشتر
مقدمه: یکی از ویژگی‌های اساسی سیستم اطلاعات بیمارستانی، حفظ محرمانگی می‌باشد. تحقیقات نشان می‌دهد که در کشور ما الزامات امنیتی پرونده‌ی الکترونیک سلامت به طور کامل و دقیق به کار گرفته نمی‌شود. این پژوهش با هدف تعیین درصد اعمال مکانیسم‌های حفاظتی استاندارد‌های امنیتی(Health insurance portability and accountability act یا HIPAA) در بیمارستان‌های منتخب آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1389 انجام پذیرفت.
روش بررسی: تحقیق حاضر از نوع توصیفی- مقطعی بود. جامعه‌ی پژوهش، بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز مجهز به سیستم اطلاعات بیمارستانی بود. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، چک لیستی بر اساس قانون استاندارد امنیتی HIPAA بود. روایی ابزار با روش روایی محتوی سنجیده شد. نحوه‌ی جمع‌آوری داده‌ها به صورت مصاحبه با مسؤولین فن‌آوری اطلاعات بیمارستان‌های مورد مطالعه بود. تحلیل داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آمار توصیفی انجام شد.
یافته‌ها: از هفت مورد مکانیسم حفاظتی مدیریتی الزامی (تحلیل خطر، مدیریت خطر، خط‌مشی مجازات، بررسی فعالیت‌های سیستم اطلاعات، طرح پشتیبان داده‌ها، طرح بهبودی سانحه، طرح عملیات شیوه‌ی اورژانسی)، دو مورد مدیریت خطر و طرح پشتیبان داده‌ها، به طور کامل در همه‌ی بیمارستان‌ها و دو مورد مکانیسم حفاظتی فیزیکی الزامی (منهدم کردن و استفاده‌ی مجدد از رسانه‌ها) در اکثر بیمارستان‌ها اعمال می‌شد. از دو مورد مکانیسم فنی الزامی، شناسایی کاربر واحد، به طور کامل و رویه‌ی دسترسی اورژانسی، تنها در یک بیمارستان اعمال می‌شد.
نتیجه‌گیری: در جهت افزایش میزان اعمال مکانیسم حفاظتی مدیریتی الزامی، می‌بایست برنامه‌ریزی اجرایی انجام گیرد. اعمال کامل مکانیسم‌های حفاظتی فیزیکی الزامی که فاصله‌ی چندانی تا اجرای کامل آن در همه‌ی بیمارستان‌های تحت مطالعه وجود نداشت و مکانیسم حفاظتی فنی الزامی، گام‌های مهمی در جهت ارتقای سیستم امنیتی در نظام اطلاعات بیمارستان‌ها خواهد بود.
