اسماعیل مهرآیین؛ هاله آیت اللهی؛ مریم احمدی
دوره 10، شماره 6 ، بهمن 1392، ، صفحه 779-788
چکیده
مقدمه: امروزه، با ظهور پرونده‌ی الکترونیکی بیمار، نیاز به تبادل اطلاعات افزایش یافته و در نتیجه امنیت و محرمانگی در سیستم‌های اطلاعاتی باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد. در پژوهش حاضر، وضعیت امنیت اطلاعات از سه بعد مدیریتی، فنی و فیزیکی در سیستم‌های اطلاعات بیمارستانی بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران و شهید ...
بیشتر
مقدمه: امروزه، با ظهور پرونده‌ی الکترونیکی بیمار، نیاز به تبادل اطلاعات افزایش یافته و در نتیجه امنیت و محرمانگی در سیستم‌های اطلاعاتی باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد. در پژوهش حاضر، وضعیت امنیت اطلاعات از سه بعد مدیریتی، فنی و فیزیکی در سیستم‌های اطلاعات بیمارستانی بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران و شهید بهشتی مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: این پژوهش از نوع کاربردی بود که به روش تحلیلی در سال 1390 شمسی انجام شد. جامعه‌ی پژوهش، مسؤولان واحد فن‌آوری اطلاعات در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران و شهید بهشتی (36 نفر) و نمایندگان شرکت‌های نرم‌افزاری (شش نفر) بودند. داده‌های پژوهش با استفاده از پرسش‌نامه گردآوری گردید و روایی پرسش‌نامه از طریق روایی صوری و محتوا و پایایی آن نیز با استفاده از آزمون همبستگی درونی (75/0= α) تعیین شد. از آمار توصیفی و تحلیلی نظیر t-testبرای تحلیل داده‌ها استفاده گردید. یافته‌ها: براساس یافته‌های پژوهش، از لحاظ آماری تفاوت معناداری در وضعیت امنیت اطلاعات در سیستم‌های اطلاعات بیمارستانی از بعد مدیریتی (843/0=Pvalue)، فنی (902/0=Pvalue) و فیزیکی (595/0=Pvalue) در مراکز آموزشی درمانی و غیرآموزشی وجود نداشت. اما از بعد فنی بین دیدگاه مسؤولان واحد کامپیوتر بیمارستان‌های مورد مطالعه و نمایندگان شرکت‌های نرم‌افزاری اختلاف معناداری وجود داشت (01/0=Pvalue). نتیجه‌گیری: در این مطالعه وضعیت امنیت اطلاعات در سیستم‌های اطلاعات بیمارستانی در سطح قابل قبولی ارزیابی گردید. با این حال برنامه‌ریزی جهت تدوین و اجرای جدیدترین سیاست‌ها و دستورالعمل‌های امنیتی در هر سه بعد مدیریتی، فنی و فیزیکی مطابق با نیازهای کاربران و پیشرفت‌های فن‌آوری ضروری به نظر می‌رسد. واژه‌های کلیدی: امنیت داده‌ها؛ سیستم‌های اطلاعات بیمارستانی؛ فن‌آوری اطلاعات سلامت
رقیه عباسپور؛ مصطفی لنگری زاده؛ مریم احمدی
دوره 10، شماره 5 ، دی 1392، ، صفحه 684-691
چکیده
مقدمه: با توجه به افزایش وقوع صدمات سوختگی، ارائه برنامه‌های پیشگیری از اهمیت بالایی برخوردار گردیده است. اجرای این‌گونه برنامه‌ها مستلزم ارائه‌ی آمار و اطلاعات درست است که این امر از طریق کدگذاری با کیفیت و صحیح امکان‌پذیر می‌شود. در این پژوهش کیفیت کدگذاری حوادث سوختگی پرونده‌ی بیماران فوتی و غیرفوتی در مرکز آموزشی درمانی ...
بیشتر
مقدمه: با توجه به افزایش وقوع صدمات سوختگی، ارائه برنامه‌های پیشگیری از اهمیت بالایی برخوردار گردیده است. اجرای این‌گونه برنامه‌ها مستلزم ارائه‌ی آمار و اطلاعات درست است که این امر از طریق کدگذاری با کیفیت و صحیح امکان‌پذیر می‌شود. در این پژوهش کیفیت کدگذاری حوادث سوختگی پرونده‌ی بیماران فوتی و غیرفوتی در مرکز آموزشی درمانی سینا تبریز مورد مقایسه قرار گرفت. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مقایسه‌ای و به صورت مقطعی بود. جامعه‌ی پژوهش شامل1500 پرونده از بیماران سوخته‌ی بستری شده در مرکز آموزشی درمانی سینا تبریز در سال 90-1389 بود. با توجه به عدم وجود اطلاعات مورد نیاز جهت تعیین حجم نمونه، مطالعه‌ی میدانی به منظور تعیین ویژگی‌های جامعه با توجه به آمار بیماران سوخته فوتی و غیرفوتی در یک سال اخیر انجام شد. براساس میانگین و انحراف معیار به‌دست آمده از مطالعه‌ی میدانی، حجم نمونه برآورد گردید، این میزان مشتمل بر 150 پرونده بود که به نسبت مساوی و با استفاده از روش تصادفی سیستماتیک از دو گروه فوتی و غیرفوتی انتخاب شد. داده‌ها با استفاده از فرم استخراج داده که اعتبار محتوای آن توسط اساتید صاحب‌نظر تایید شده بود، جمع‌آوری گردید و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 16 و روش‌های آمار توصیفی و آزمون‌های تحلیلی شامل فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار و آزمون مان ویتنی تحلیل شد. یافته‌ها: صحت و کامل بودن کدها در گروه فوتی به ترتیب 8/41 و 4/61 درصد و در گروه غیر فوتی 3/47 و 2/71 درصد بود. در هیچ‌یک از دو گروه کاراکتر پنجم کدگذاری نشده بود. ویژگی به‌موقع بودن به‌طور میانگین 50 روز بود که با استاندارد سازمان جهانی بهداشت که 2 روز است، فاصله زیادی داشت. نتیجه‌گیری: برای افزایش کیفیت کدگذاری در گروه فوتی باید کدگذاری سایر تشخیص‌ها و فعالیت حین حادثه مورد توجه کدگذاران قرار گیرد. ویژگی به‌موقع بودن کدگذاری نیز مشکل داشت که لازم است در این زمینه با اتخاذ رویه‌های تشویقی یا تنبیهی و یا ابلاغ آیین‌نامه‌های داخلی از سوی مراجع مربوط از جمله وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کدگذاران را به انجام به‌موقع کدگذاری و ورود آن به سیستم اطلاعات بیمارستان ترغیب نمود.واژه‌های کلیدی: طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها؛ سوختگی‌ها؛ کدگذاری
