کامران حاجینبی؛ لیلا ریاحی؛ حسین قلیپور ورکی
دوره 11، شماره 3 ، شهریور 1393، ، صفحه 353-361
چکیده
مقدمه: ایران چهارمین کشور دنیا بود که سیستم اورژانس پیشبیمارستانی در آن راهاندازی شد اما کیفیت و کمیت ارایه تنها خدمتدرمانی رایگان کشور، کمتر مورد توجه سیاستگذاران و مدیران است. این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین شاخصهای زمانی مهم اورژانس پیشبیمارستانی با میزان مرگ و میر در صحنه مصدومین حوادث ترافیکی شهر تهران انجام شد. روش ...
بیشتر
مقدمه: ایران چهارمین کشور دنیا بود که سیستم اورژانس پیشبیمارستانی در آن راهاندازی شد اما کیفیت و کمیت ارایه تنها خدمتدرمانی رایگان کشور، کمتر مورد توجه سیاستگذاران و مدیران است. این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین شاخصهای زمانی مهم اورژانس پیشبیمارستانی با میزان مرگ و میر در صحنه مصدومین حوادث ترافیکی شهر تهران انجام شد. روش بررسی: این مطالعه یک بررسی توصیفی- مقطعی بود. جامعه آماری شامل تمام مصدومین حوادث ترافیکی بود که از اول فروردین 1390 تا 1391 خورشیدی در حوزه عملیاتی اورژانس 115 شهر تهران آسیبدیده بودند. حجم پروندههای مورد مطالعه 75303 مورد بود. داده ها به به وسیله فرم ثبت اطلاعات مأموریتی مرکز اورژانس تهران، ازپروندههای الکترونیکی بیماران استخراج و به کمک آزمون آماری ضریب همبستگی اسپیرمن توسط نرمافزارSPSS16 مورد تحلیل قرار گرفت. یافتهها: 5/56 درصد مصدومین حوادث ترافیکی شهر تهران به بیمارستان منتقل شدند و حدود 5/38 درصد محل حادثه را قبل از رسیدن آمبولانس اورژانس تهران ترک یا با مأموران اورژانس همکاری نکرده بودند و 5/0 درصد مصدومین هم قبل از رسیدن آمبولانس در محل حادثه فوت کرده بودند. میانگین سنی افراد مورد مطالعه 5/35 سال بود. زمان پاسخگویی اورژانس 115 تهران برای 50 درصد مأموریتهای حوادث ترافیکی کمتر از 15 دقیقه و زمان تخیر 63 درصد از مأموریتها کمتر از 8 دقیقه بود. نتیجهگیری: در این مطالعه بین میزان مرگ و میر در صحنه مصدومین حوادث ترافیکی و برخی از شاخصهای زمانی مهم در اورژانس پیشبیمارستانی رابطه معنیداری یافت شد. برنامهریزی دقیق سیستم اورژانس پیشبیمارستانی میتواند سبب کاهش مرگ و میر در پیشبیمارستان و بهبود شاخصهای آن شود. واژگان کلیدی: مراقبتهای اورژانس پیشبیمارستانی؛ شاخصها؛ میزان مرگ و میر؛ حوادث رانندگی
کامران حاجی نبی؛ پوران رئیسی؛ نرگس السادات اجاق
دوره 10، 7 (ویژهنامهی چالشهای سیاسی اقتصادی در مدیریت سلامت) ، اسفند 1392، ، صفحه 964-971
چکیده
مقدمه: در دنیای رقابتی امروز بیمارستانها در انجام مسؤولیتها و وظایف خطیر خود دائماً نیازمند بهبود عملکرد بوده است و بدین منظور یکی از راهکارهایی که بتوان با بهکارگیری آن نتایجی چون ارتقای عملکرد را دنبال کرد، مدیریت استعدادها در آن سازمان میباشد. این پژوهش با هدف شناسایی رابطهی مدیریت استعداد با عملکرد کارکنان پرستاری بیمارستانهای ...
بیشتر
مقدمه: در دنیای رقابتی امروز بیمارستانها در انجام مسؤولیتها و وظایف خطیر خود دائماً نیازمند بهبود عملکرد بوده است و بدین منظور یکی از راهکارهایی که بتوان با بهکارگیری آن نتایجی چون ارتقای عملکرد را دنبال کرد، مدیریت استعدادها در آن سازمان میباشد. این پژوهش با هدف شناسایی رابطهی مدیریت استعداد با عملکرد کارکنان پرستاری بیمارستانهای شهر کرج انجام گرفته است. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی- همبستگی است که در سال 1390 انجام گرفت. جامعهی آماری پژوهش، پرستاران بیمارستانهای دولتی شهید باهنر، شهید مدنی، شهید رجایی و کمالی بود. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامهی دو بخشی محققساخته با 33 سوال در مقیاس لیکرت بود. عملکرد کارکنان نیز از طریق نمرهی ارزشیابی سالیانهی کارکنان سنجیده شد. روایی پرسشنامه براساس نظر استادان و صاحبنظران تأیید و میزان پایایی آن نیز به روش Cronbach’s Alpha 95 درصد محاسبه گردید. دادهها با استفاده از روشهای آمار توصیفی و آمار استنباطی در نرمافزار SPSS نسخهی 16 مورد تحلیل قرار گرفت. یافتهها: میانگین کل نمرهی ارزشیابی کارکنان 9/81 به دست آمد. میزان مؤلفههای جذب، توسعه، نگهداری و مدیریت استعداد پایین از حد متوسط و همچنین میزان مؤلفههای انتخاب و بهکارگیری بالاتر از حد متوسط در بیمارستانهای مورد مطالعه محاسبه شد. در کل بین مدیریت استعداد و عملکرد کارکنان پرستاری در بیمارستانهای مورد مطالعه، رابطهی مستقیم و معنیدار وجود داشت (22/0=r و 013/0=Pvalue). نتیجهگیری: با توجه به نقش تعیینکنندهی واحد مدیریت منابع انسانی در پیادهسازی مدیریت استعداد سازمانها باید برای موفقیت در پیادهسازی مدیریت استعداد نقش مهمی به واحد منابع انسانی داده و مسؤولیت بیشتری به آن واگذار شود. همچنین با اهتمام مشترک مدیران و کارکنان پرستاری، میتوان بیشترین آثار و نتایج مثبت را بر رفتار و عملکرد این کارکنان و به تبع آن بر رفتار و عملکرد بیمارستان، ایجاد نمود. واژههای کلیدی: مدیریت استعداد؛ ارزشیابی عملکرد کارکنان؛ بیمارستانها؛ پرستاران