اسد اله شمس؛ کیوان کاوه؛ بهاره افروغ؛ سحر احمدی
دوره 10، 7 (ویژهنامهی چالشهای سیاسی اقتصادی در مدیریت سلامت) ، اسفند 1392، ، صفحه 1059-1065
چکیده
مقدمه: یکی از عوامل آسیبزا در مدیریت منابع انسانی هر سازمان، فقدان و یا ضعف سلامت روانی و بهویژه مهارتهای زندگی است. این دو عامل از جمله تواناییهای ارتباطی لازم در مواجهه با مشکلات زندگی روزمره یا همکاری در محیط کار و تحصیل، بهخصوص برای دانشجویان و دانشآموختگان دانشگاه است. هدف کلی تحقیق حاضرتعیین رابطهی بین میزان سلامت ...
بیشتر
مقدمه: یکی از عوامل آسیبزا در مدیریت منابع انسانی هر سازمان، فقدان و یا ضعف سلامت روانی و بهویژه مهارتهای زندگی است. این دو عامل از جمله تواناییهای ارتباطی لازم در مواجهه با مشکلات زندگی روزمره یا همکاری در محیط کار و تحصیل، بهخصوص برای دانشجویان و دانشآموختگان دانشگاه است. هدف کلی تحقیق حاضرتعیین رابطهی بین میزان سلامت روانی با مهارتهای زندگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود. روش بررسی: این مطالعه تحلیلی و از نوع مقطعی است. جامعهی مورد مطالعه کلیهی دانشجویان هفت دانشکدهی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بودند که براساس فرمول نمونهگیری Morgan، 384 نفر از دانشجویان در سال 1389 انتخاب شدند. جمعآوری اطلاعات از طریق پرسشنامهی محققساخته برای مهارتهای زندگی و پرسشنامهی استاندارد Gold Berg برای سلامت عمومی و روانی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان صورت گرفت. اطلاعات به دست آمده با نرمافزار SPSS نسخهی 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. روایی پرسشنامهها توسط متخصصین و پایایی آنها توسط Coronach’s Alpha بالاتر از 80 مورد تأیید قرار گرفت. یافتهها: بالاترین میانگین نمرهی سلامت روانی متعلق به دانشجویان دانشکدهی پزشکـی با میانگین نمرهی (54/10±71/84) و پایینترین میانگین نمرهی سلامت روان متعلق به دانشجویان دانشکدهی توانبخشی با میانگین نمرهی (03/13±92/72) بوده است. بالاترین میانگین نمرهی مهارتهای زندگی به دانشجویان دانشکدهی مدیریت و اطلاعرسانی پزشکی با میانگین نمرهی (16/5±64/71) و پایینترین میانگین نمرهی مهارت زندگی به دانشجویان دانشکدهی داروسازی با میانگین نمرهی (04/7±38/69) اختصاص داشت. رابطهی دو متغیر سلامت روان و مهارت زندگی در دانشجویان معنیدار بود. بین دانشکدهها سلامت روانی و بین رشتهها مهارتهای زندگی رابطهی معنیدار با موضوع داشتند. از نظر مقطع تحصیلی، شغل پدر و تعداد فرزندان خانواده رابطهی معنیداری مشاهده نشد. نتیجهگیری: مهارتهای زندگی و سطح سلامت روانی دانشجویان از حد خوب بالاتر (70 درصد) است. لذا بر مبنای نتایج این تحقیق و در مقایسه با نتایج تحقیقات مشابه برای رسیدن به سطح عالی، تأکید بر آموزش مهارت زندگی و سلامت روانی در برنامهی درسی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ضروری به نظر میرسد. واژههای کلیدی: سلامت روان؛ اضطراب؛ دانشجویان؛ افسردگی