سمیه نوری حکمت؛ علی رضا جباری؛ رضا دهنویه؛ رجا مردانی
دوره 11، شماره 4 ، آبان 1393، ، صفحه 506-514
چکیده
مقدمه:گردشگری پزشکی به عنوان یکی از حوزههای گردشگری به یک صنعت درآمدزا و رقابتی در دنیا تبدیل شده است. از آنجا که گردشگران پزشکی بدنبال درمانهای با کیفیت و قیمت پایینتر هستند، انطباق بیمارستانها با استانداردها میتواند ارایهی خدمات با کیفیت را تضمین نماید. پژوهش حاضر با هدف تعیین سطح انطباق بیمارستانهای شهر اصفهان با ضوابط ...
بیشتر
مقدمه:گردشگری پزشکی به عنوان یکی از حوزههای گردشگری به یک صنعت درآمدزا و رقابتی در دنیا تبدیل شده است. از آنجا که گردشگران پزشکی بدنبال درمانهای با کیفیت و قیمت پایینتر هستند، انطباق بیمارستانها با استانداردها میتواند ارایهی خدمات با کیفیت را تضمین نماید. پژوهش حاضر با هدف تعیین سطح انطباق بیمارستانهای شهر اصفهان با ضوابط و شرایط مراکز پزشکی پذیرای گردشگر سلامت وزارت بهداشت ارایه شده است. روش بررسی: پژوهش حاضر مطالعهای کاربردی است که به روش تحلیلی- توصیفی و به صورت مقطعی در سال1392 انجام شد. جامعهی پژوهش شامل تمامی بیمارستانهای دانشگاهی در محدودهی جغرافیایی شهر اصفهان که دارای مجوز لازم فعالیت از دانشگاه علوم پزشکی استان وبرخورداراز شرایط عمومی لازم برای ورود به صنعت گردشگری پزشکی مطابق بند اول شرایط و ضوابط مراکز درمانی پذیرای گردشگران سلامت، (11 بیمارستان) بودند . گردآوری دادهها با استفاده از چکلیست و به صورت میدانی و به روش مشاهده، مصاحبه با کارکنان و بررسی مستندات موجود جمعآوری گردید. روایی چکلیست با استفاده از روش روایی صوری و محتوا به تأیید متخصصان رسید. برای توصیف دادهها از جداول توزیع فراوانی و درصد، میانگین و انحراف معیار و برای تحلیل دادهها از آزمون منویتنی و ضریب همبستگی Spearman استفاده شد.یافتهها:یافتهها نشان داد تنها 5/54 درصد بیمارستانهای مورد مطالعه دارای شرایط قابل قبول از نظر انطباق با شرایط و ضوابط تعیین شده از سوی وزارت بهداشت درمان وآموزش پزشکی بودهاند. ارتباط معنیداری بین تعداد گردشگران پزشکی و تعداد تخت با سطح انطباق و هم چنین اختلاف معنیداری از نظر سطح انطباق بین بیمارستانهای عمومی و تخصصی مورد مطالعه وجود نداشت. (P-value>0.05)نتیجهگیری: مجموع یافتههای پژوهش حاضر با توجه به سطح انطباق کلی بیمارستانهای مورد مطالعه در شهر اصفهان حاکی از آمادگی نسبی این بیمارستانها برای ورود به صنعت گردشگری پزشکی دارد. با این وجود بهبود در برخی شرایط بیمارستانها مانند شرایط تجهیزات پزشکی و تارنما، آشپزخانهی مجهز وداشتن مترجم میتواند موجب ارتقای آمادگی مراکز درمانی و توسعهی بازارگردشگری پزشکی در این استان گردد
علیرضا جباری؛ رجاء مردانی
دوره 9، شماره 7 ، اسفند 1391، ، صفحه 1104-1112
چکیده
امروزه تجارت خدمات سلامت به سرعت در حال رشد است و فنآوری اطلاعات و ارتباطات این روند را آسانتر میسازد. خدمات سلامت طبق موافقتنامهی عمومی تجارت خدمات (GATS یا General agreement on trade in services)، از طریق چهار حالت معامله میشوند. مهاجرت متخصصین سلامت یکی از اشکال تجارت خدمات سلامت است که به دلیل تغییرات دموگرافیک، سالمندی جمعیت و افزایش هزینههای ...
بیشتر
امروزه تجارت خدمات سلامت به سرعت در حال رشد است و فنآوری اطلاعات و ارتباطات این روند را آسانتر میسازد. خدمات سلامت طبق موافقتنامهی عمومی تجارت خدمات (GATS یا General agreement on trade in services)، از طریق چهار حالت معامله میشوند. مهاجرت متخصصین سلامت یکی از اشکال تجارت خدمات سلامت است که به دلیل تغییرات دموگرافیک، سالمندی جمعیت و افزایش هزینههای خدمات سلامت در کشورهای با درآمد بالا به عنوان عوامل افزایش دهندهی تقاضا، توسعهی صادرات، افزایش درآمد ارزی و ارتقای دانش و مهارتهای کارکنان به عنوان عوامل ترغیب کنندهی عرضه، روندی رو به رشد داشته است. با این که مهاجرت متخصصین سلامت مزایایی را برای کشورها در بردارد، اما میتواند چالشهایی نیز به همراه داشته باشد. هدف این مقاله، شناسایی فرصتها و چالشهای حاصل از مهاجرت متخصصین سلامت درکشورهای آسیایی بود. در این مقاله، تجارت خدمات سلامت به عنوان یکی از پیچیدهترین چالشهای نظام سلامت، انواع آن و وضعیت کنونی کشورهای آسیایی در رابطه با حالت چهارم معاملات خدمات سلامت، مورد بررسی قرار گرفته و فرصتها و چالشهای حاصل از مهاجرت متخصصین سلامت بیان گردیده است. بررسیها نشان داد که کشورهای وارد کننده یا صادر کنندهی خدمات سلامت، با فرصتها و تهدیدهای یکسانی روبهرو نیستند. مهاجرت به کشورهای با درآمد بالاتر، فرصتی برای کار و شرایط بهتر جهت متخصصین سلامت فراهم میکند و یک منبع درآمد برای کشور صادرکننده است. اما فقدان سیاستهای صریح و روشن در این زمینه، منجر به تخلیهی کشور مبدأ از نیروی کار متخصص -که به عنوان «فرار مغزها» از آن یاد میشود-، کاهش نیروی کار ملی و از دست دادن سرمایههای صرف شده در آموزش این کارکنان میگردد.