معصومه لطیفی؛ نیلوفر برهمند؛ فاطمه فهیم نیا
دوره 13، شماره 5 ، دی 1395، ، صفحه 326-332
چکیده
مقدمه: زنان مبتلا به سرطان پستان، چالشهای مختلفی را بعد از ماستکتومی تجربه میکنند. رفتار اطلاعیابی مناسب، در توانمندسازی خودمراقبتی، ارتقای کیفیت زندگی و بهبود سلامت آنان تأثیرگذار است. با این حال، موانع فردی و زمینهای، دسترسی آنان به اطلاعات مورد نیاز را دچار چالش میکند. هدف از انجام این پژوهش، شناسایی موانع اطلاعیابی ...
بیشتر
مقدمه: زنان مبتلا به سرطان پستان، چالشهای مختلفی را بعد از ماستکتومی تجربه میکنند. رفتار اطلاعیابی مناسب، در توانمندسازی خودمراقبتی، ارتقای کیفیت زندگی و بهبود سلامت آنان تأثیرگذار است. با این حال، موانع فردی و زمینهای، دسترسی آنان به اطلاعات مورد نیاز را دچار چالش میکند. هدف از انجام این پژوهش، شناسایی موانع اطلاعیابی زنان مبتلا به سرطان پستان بعد از ماستکتومی بود.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی با روششناسی کیفی بود که به روش تحلیل محتوای کیفی قراردادی انجام گردید. نمونهها به صورت هدفمند و بر اساس معیار، از بیمارستانها و مرکز شیمی درمانی بندرعباس گزینش شدند. از 17 زن مبتلا به سرطان پستان بعد از ماستکتومی، مصاحبه نیمه ساختار یافته در زمستان سال 1393 صورت گرفت.یافتهها: 7 درونمایه از یافتههای پژوهش به دست آمد که 3 مورد «ترس»، «شرم و حیا» و «سواد اطلاعاتی ناکافی» از موانع فردی و 4 مورد «وضعیت اقتصادی»، «پزشکان و کادر درمانی»، «در دسترس نبودن منابع اطلاعاتی» و «برخورد اطرافیان» از جمله موانع زمینهای بودند.نتیجهگیری: بر خلاف ضرورت دسترسی زنان مبتلا به سرطان پستان بعد از ماستکتومی به اطلاعات سلامت، نتایج به دست آمده نشان دهنده وجود موانع فردی و زمینهای اطلاعیابی برای آنان بود. مسؤولان سلامت و به خصوص نهادهای متولی سلامت زنان، میتوانند با توجه به یافتههای مطالعه حاضر، اقدامات لازم را در جهت اصلاح و بازنگری نظام سلامت برای رفع موانع یاد شده انجام دهند.
ملیحه نیک کار؛ نیلوفر برهمند
دوره 11، شماره 4 ، آبان 1393، ، صفحه 454-463
چکیده
مقدمه: همکاری علمی بینالمللی یکی از زاویههای مهم همکاری علمی است که بررسی خصوصیات آن در میان محققان میتواند جنبههای تازهای از رفتارهای ارتباط علمی آنها را روشن نموده و در تدوین سیاستگذاریها، مدیریت استراتژیک پژوهش و تسهیل همکاری به کار گرفته شود. در این راستا، هدف پژوهش حاضر تعیین همکاری علمی بینالمللی اعضای هیأت ...
بیشتر
مقدمه: همکاری علمی بینالمللی یکی از زاویههای مهم همکاری علمی است که بررسی خصوصیات آن در میان محققان میتواند جنبههای تازهای از رفتارهای ارتباط علمی آنها را روشن نموده و در تدوین سیاستگذاریها، مدیریت استراتژیک پژوهش و تسهیل همکاری به کار گرفته شود. در این راستا، هدف پژوهش حاضر تعیین همکاری علمی بینالمللی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز بوده است. روش بررسی: روش پژوهش حاضر تحلیل استنادی و نوع مطالعه کاربردی بوده است. این مطالعه بر روی مقالات جستجو شده در پایگاه استنادی Web of Science در بازه زمانی سالهای 2011- 2005 میلادی انجام گرفته است. پس از بررسی و پالایش در برنامه Excel در نهایت تعداد 338 مقاله به دست آمد. یافتهها با استفاده از آمار توصیفی ( نمودارهای فراوانی) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی اسپیرمن) در نرمافزار Excel تحلیل شد. یافتهها: تعداد کل مقالات تألیف مشترک همکاری بینالمللی در طول دوره مورد بررسی 338 عدد بوده است که برابر با 6/11 درصد کل مقالات نمایه شده در Web of Science (2893 عدد) بوده است. ضریب همبستگی اسپیرمن نشاندهنده رابطهای مثبت میان نرخ رشد کل مقالات با مقالات تألیف مشترک بینالمللی است (344/0rs= )0 بیشترین همکاری به ترتیب با ایالات متحده آمریکا، استرالیا و انگلستان بوده است. در مجموع 313 عضو هیأت علمی دانشگاه شیراز در چرخه تألیف مشترک بینالمللی فعالیت داشتهاند. نتیجهگیری:به طورکلی میتوان گفت روند تألیفات مشترک بینالمللی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در دوره مورد بررسی رو به افزایش بوده است. در عین حال، نسبت مقالات تألیف مشترک بینالمللی در مقایسه با کل مقالات پایین است. از طرف دیگر، معنیدار نبودن رابطه میان افزایش تولیدات علمی و افزایش همکاریها میتواند حاکی از آن باشد که رشد کل مقالات الزاماً معلول رشد مقالات تألیف مشترک بینالمللی نیست. عکس این رابطه نیز میتواند صحیح باشد.