حمید بابایی میبدی؛ هدی مرادی؛ مهدی عباس زاده
چکیده
مقدمه: اگرچه شیوع بیماری کووید 19 مسأله جدیدی است، اما به یکی از مهمترین چالشهای جهانی تبدیل شده است؛ به طوری که به گفته سازمان بهداشت جهانی، یک نبرد بلندمدت پیش رو میباشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی عملکرد کشورهای منتخب در مدیریت بیماری کووید 19 در دو حوزه کنترل شیوع و درمان بیماری انجام گردید.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی بود ...
بیشتر
مقدمه: اگرچه شیوع بیماری کووید 19 مسأله جدیدی است، اما به یکی از مهمترین چالشهای جهانی تبدیل شده است؛ به طوری که به گفته سازمان بهداشت جهانی، یک نبرد بلندمدت پیش رو میباشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی عملکرد کشورهای منتخب در مدیریت بیماری کووید 19 در دو حوزه کنترل شیوع و درمان بیماری انجام گردید.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی بود و با استفاده از دادههای سازمان بهداشت جهانی و بانک جهانی، در بازه زمانی سه ماهه (از 1 آوریل تا 30 ژوئن سال ) در کشورهای منتخب (شامل کشور ایران) انجام شد. پس از تعیین متغیرهای ورودی و خروجی، مدل تحلیل پوششی دادههای DEA (Data Envelopment Analysis) دو مرحلهای جهت محاسبه کارایی کشورها انتخاب گردید. علاوه بر آن، با استفاده از نمودار منطقهای، کشورهای منتخب بر اساس عملکردشان به چهار گروه تقسیم شدند.یافتهها: در سه ماه تحت بررسی، کشورهای چین و ایسلند حداکثر نمره کارایی را کسب کردند و اندونزی، پایینترین سطح عملکرد را در هر دو زمینه کنترل شیوع و درمان بیماری به خود اختصاص داد. همچنین، نتایج استفاده از نمودار منطقهای نشان داد که چین، ایسلند و لوکزامبورگ تنها کشورهایی بودند که در هر سه ماه متوالی، در منطقه یک که معرف بالاترین سطح عملکرد میباشد، حضور داشتند.نتیجهگیری: با مشخص شدن وضعیت کارایی کشورهای منتخب، اقدامات و سیاستهای اجرایی کشورهای کارا، میتواند الگوهای مناسبی برای سایر کشورها در راستای حرکت به سمت کارایی بیشتر باشد.