علیرضا رحیمی؛ محمد رضا سلیمانی؛ علیرضا هاشمیان
چکیده
مقدمه: امروزه خدمات کتابخانهها به شدت تحت تأثیر فنآوری اطلاعات قرار گرفته؛ به گونهای که این امر باعث تغییر در نحوه ارایه خدمات شده است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی کیفیت خدمات کتابخانه دیجیتال دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از دید کاربران انجام گردید.روش بررسی: این مطالعه از نوع پیمایشی و جامعه آماری آن شامل 331 نفر از دانشجویان ...
بیشتر
مقدمه: امروزه خدمات کتابخانهها به شدت تحت تأثیر فنآوری اطلاعات قرار گرفته؛ به گونهای که این امر باعث تغییر در نحوه ارایه خدمات شده است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی کیفیت خدمات کتابخانه دیجیتال دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از دید کاربران انجام گردید.روش بررسی: این مطالعه از نوع پیمایشی و جامعه آماری آن شامل 331 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی و اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود که به روش نمونهگیری تصادفی بر اساس جدول نمونهگیری Morgan انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه DigiQUAL بود. دادهها با استفاده از آزمونهای ANOVA و t در نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: میانگین کیفیت خدمات در همه ابعاد مدل DigiQUAL پایینتر از حد متوسط 4 بود. بیشترین و کمترین میانگین کیفیت خدمات در گروه اعضای هیأت علمی به ترتیب به پوشش موضوعی (56/4) و سودمندی (07/3) اختصاص داشت. بیشترین و کمترین میانگین بین دانشجویان تحصیلات تکمیلی نیز مربوط به دقت و صحت (56/4) و سودمندی (96/2) بود. همچنین، ارتباط معنیداری بین کیفیت خدمات کتابخانه دیجیتال و متغیرهای سن، جنسیت و مقطع تحصیلی وجود داشت.نتیجهگیری: با توجه به پایین بودن میانگین کیفیت خدمات کتابخانه دیجیتال، ضروری است تا کتابداران و مسؤولان کتابخانه توجه بیشتری به بهبود کیفیت خدمات دیجیتال و همچنین، آموزش بیشتر کاربران داشته باشند. نتایج به دست آمده از مطالعه میتواند برای استفادهکنندگان از کتابخانههای دیجیتال مفید باشد.
راضیه وهاب؛ فیروزه زارع فراشبندی؛ علی کچوئی؛ محمد رضا سلیمانی؛ اکبر حسنزاده
دوره 13، شماره 3 ، شهریور 1395، ، صفحه 191-196
چکیده
مقدمه: دسترسی به اطلاعات معتبر در حوزه سلامت امری ضروری میباشد. اطلاعدرمانی روشی است که دسترسی افراد را به اطلاعات پزشکی موثق و مرتبط با بیماری خود امکانپذیر میسازد. هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر اطلاعدرمانی غیر حضوری بر میزان هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) بیماران مبتلا به دیابت نوع دو و پرهدیابتی بود. روش بررسی: نوع مطالعه، ...
بیشتر
مقدمه: دسترسی به اطلاعات معتبر در حوزه سلامت امری ضروری میباشد. اطلاعدرمانی روشی است که دسترسی افراد را به اطلاعات پزشکی موثق و مرتبط با بیماری خود امکانپذیر میسازد. هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر اطلاعدرمانی غیر حضوری بر میزان هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) بیماران مبتلا به دیابت نوع دو و پرهدیابتی بود. روش بررسی: نوع مطالعه، کاربردی و روش پژوهش نیمه تجربی بود که بر روی 31 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو و 35 نفر از بیماران پرهدیابتی مراجعه کننده به مرکز غدد و متابولیسم اصفهان در زمستان 1393 اجرا شد. روش نمونهگیری به صورت تصادفی ساده بود. آزمایش سنجش مقدار HbA1c در بدو ورود و پس از مداخله دوره اطلاعدرمانی انجام گرفت. دادهها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: میانگین نمره HbA1Cقبل و بعد از اطلاعدرمانی در گروههای دیابت نوع دو و پرهدیابتی تفاوت معنیداری نداشت. میانگین تغییر HbA1Cدر دو گروه بعد از اجرای مداخله اختلاف معنیداری را نشان نداد. نتیجهگیری: اطلاعدرمانی غیر حضوری تأثیر شایانی بر میزان HbA1Cبیماران در هر دو گروه نداشت. بهتر است به جای شیوه پستی و پیام کوتاه در امر اطلاعدرمانی این بیماران، از شیوههای جدیدتری همچون نرمافزارهای سلامت و شبکههای اجتماعی موبایل بهره برد. به نظر میرسد، لازم است تا درک و شناخت جدیتری در بیماران پرهدیابتی نسبت به بیماری دیابت و عوارض آن ایجاد شود تا پیروی از دستورالعملهای پزشکی را جدیتر پیروی بگیرند.