آزیتا بالاغفاری؛ محمد فلاح خاریکی؛ عافیه پنق
چکیده
مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، ارایه راهکار توسعه سیستم اطلاعات مدیریت بیمارستان HMIS (Hospital Management Information System) به عنوان زیر‌ساخت طراحی و استقرار سیستم اطلاعات مدیریت بیمارستانی الکترونیکی eHMIS (Electronic HMIS) بود که استقرار آن موجب دستیابی به اطلاعات یکپارچه بیمارستانی و شاخص‌های آماری معتبر و به‌هنگام حاصل از سیستم جاری اطلاعات با استفاده ...
بیشتر
مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، ارایه راهکار توسعه سیستم اطلاعات مدیریت بیمارستان HMIS (Hospital Management Information System) به عنوان زیر‌ساخت طراحی و استقرار سیستم اطلاعات مدیریت بیمارستانی الکترونیکی eHMIS (Electronic HMIS) بود که استقرار آن موجب دستیابی به اطلاعات یکپارچه بیمارستانی و شاخص‌های آماری معتبر و به‌هنگام حاصل از سیستم جاری اطلاعات با استفاده از فن‌آوری کارامد، نوین و مؤثر در حوزه مدیریت بیمارستانی می‌شود.روش بررسی: این مطالعه در دو بخش کیفی- مقایسه‌ای و کیفی- Delphi دو مرحله‌ای در سال 1396 انجام گرفت. 30 نفر از صاحب‌نظران دانشگاه علوم پزشکی مازندران به عنوان جامعه آماری بر اساس نمونه‌گیری غیر تصادفی و با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند.یافته‌ها: اعتبار‌سنجی عناصر اطلاعاتی اولیه راهکار توسعه HMIS مبتنی بر معیارهای سازمان بهداشت جهانی شامل 10 مرحله می‌باشد که عناصر اطلاعاتی نهایی به دست آمده از 12 اصل، 62 گام و 28 کاربرگ تشکیل شده است. صاحب‌نظران در خصوص اصول و گام‌ها در الگوی اولیه و حصول الگوی نهایی اتفاق نظر داشتند و هیچ‌گونه تغییراتی اعمال نشد. اصلاحات فقط در بخش کاربرگ‌ها صورت گرفت و تعداد کاربرگ‌ها در مراحل 1، 2، 6 و 9 افزایش یافت.نتیجه‌گیری: جهت استقرار eHMIS، به طراحی زیر‌ساخت‌های سیستم جاری اطلاعات بیمارستان نیاز است. از راهکار ارایه شده می‌توان به عنوان یک مرجع کاربردی ساده و سریع به صورت دستی و مکانیزه در جهت فراهم‌آوری زیر‌ساخت‌های سیستم جاری اطلاعات بیمارستان استفاده نمود.
بنیامین محسنی ساروی؛ محمد فلاح خاریکی؛ زلیخا اصغری؛ سیده فاطمه حسینی دامیری
دوره 13، 7 (ویژه نامه همایش ملی فن‌آوری اطلاعات سلامت) ، اسفند 1395، ، صفحه 480-484
چکیده
مقدمه: داده‌های گواهی فوت، اساس مطالعات اپیدمیولوژی می‌باشد. از آن‌جایی که ثبت عللی مانند علایم و نشانه‌ها فاقد ارزش اطلاعاتی است، پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان ثبت علایم و نشانه‌ها در گواهی‌های فوت انجام شد.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بود. کلیه پرونده‌های متوفیان که کد علت مرگ آن‌ها 99R-00R بود، در مطالعه مشارکت داده ...
بیشتر
مقدمه: داده‌های گواهی فوت، اساس مطالعات اپیدمیولوژی می‌باشد. از آن‌جایی که ثبت عللی مانند علایم و نشانه‌ها فاقد ارزش اطلاعاتی است، پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان ثبت علایم و نشانه‌ها در گواهی‌های فوت انجام شد.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بود. کلیه پرونده‌های متوفیان که کد علت مرگ آن‌ها 99R-00R بود، در مطالعه مشارکت داده شد. دادهها در چکلیست وارد گردید و جهت محاسبه رابطه معنیداری، آزمون 2c مورد استفاده قرار گرفت.یافته‌ها: در 3/11 درصد از گواهی‌های فوت، علایم و نشانه‌ها به عنوان علت مرگ گزارش شده بود. بیمارستان‌های خصوصی بیشترین میزان (7/33 درصد) ثبت علایم و نشانه‌ها را نسبت به سایر بیمارستانها داشتند. در بین گروههای سنی، ثبت علایم و نشانه‌ها در افراد بالای 60 سال، 51 درصد و بیشتر از گروههای سنی دیگر بود. هرچه مدت اقامت بیمار در بیمارستان کمتر بود، میزان ثبت علایم و نشانه‌ها به عنوان علت زمینهای مرگ بیشتر شده بود. بیشترین علایم و نشانه ثبت شده (9/50 درصد)، حالات بد تعریف شده (99R-95R) گزارش گردید.نتیجه‌گیری: ثبت علایم و نشانه‌ها هنوز هم به عنوان علت اصلی فوت ثبت می‌شود. به منظور بهبود داده‌های مندرج در پرونده، باید برنامهریزی لازم صورت گیرد.
