فرشته داوری؛ حانیه سادات سجادی؛ الهام احسانی چیمه؛ خلیل علیمحمدزاده
چکیده
مقدمه: تأمین و نگهداشت منابع انسانی سلامت در مناطق محروم، چالشی جهانی به ویژه در کشورهایی است که پراکندگی جغرافیایی بالایی دارند. هدف از انجام پژوهش حاضر، شناسایی و اولویت‌بندی سیاست‌های تشویقی نظام سلامت ایران برای ماندگاری پزشکان و پرستاران در مناطق محروم بود.روش بررسی: این مطالعه در دو مرحله مروری و کیفی انجام شد. در بخش مروری، ...
بیشتر
مقدمه: تأمین و نگهداشت منابع انسانی سلامت در مناطق محروم، چالشی جهانی به ویژه در کشورهایی است که پراکندگی جغرافیایی بالایی دارند. هدف از انجام پژوهش حاضر، شناسایی و اولویت‌بندی سیاست‌های تشویقی نظام سلامت ایران برای ماندگاری پزشکان و پرستاران در مناطق محروم بود.روش بررسی: این مطالعه در دو مرحله مروری و کیفی انجام شد. در بخش مروری، سیاست‌ها و مداخلات نظام سلامت برای ماندگاری پزشکان و پرستاران در مناطق محروم ایران شناسایی و تدوین گردید. فهرست تدوین شده جهت اعلام نظر و تکمیل سیاست‌ها و مداخلات نظام سلامت برای ماندگاری پزشکان و پرستاران در مناطق محروم، در اختیار 18 صاحب‌نظر حوزه منابع انسانی سلامت قرار گرفت. در مرحله دوم، این سیاست‌ها با استفاده از پرسشنامه الکترونیکی توسط 44 نفر خبره اولویت‌بندی شد. داده‌های به دست آمده از پاسخنامه‌ها با استفاده از آماره‌های فراوانی، درصد و میانگین توصیف گردید.یافته‌ها: پس از انقلاب اسلامی، 8 بسته سیاستی در قالب طرح یا برنامه مشتمل بر 40 مداخله یا سیاست طراحی و اجرا شد. طرح خدمت پزشکان و پیراپزشکان، طرح پزشک خانواده، طرح توزیع فارغ‌التحصیلان رشته‌های تخصصی پزشکی و طرح تحول سلامت در ماندگاری پزشکان و طرح خدمت پزشکان و پیراپزشکان، قانون ارﺗﻘﺎی ﺑﻬﺮه‌وری کارکنان بالینی و طرح تحول سلامت بر ماندگاری پرستاران در مناطق محروم ایران، از جمله تأثیرات بیشتر و طولانی‌تری برخوردار می‌باشد.نتیجهگیری: با وجود دستاوردهایی در جذب و ماندگاری پزشکان و پرستاران در مناطق محروم، هر یک از سیاست‌ها با چالش‌ها و نارسایی‌هایی مواجه می‌باشند و قوانین و سیاست‌های مبتنی بر الزام، مشوق‌های مالی و استخدامی و طرح‌های حمایتی منطبق بر نیاز و مشارکت ذی‌نفعان بر جذب و نگهداشت پزشکان و پرستاران در مناطق محروم و کم‌برخوردار جمهوری اسلامی ایران مؤثرتر می‌باشد.
زری رحمت‌پسند فتیده؛ سید مجتبی حسینی؛ خلیل علیمحمدزاده
چکیده
مقدمه: بخش اورژانس بیمارستان به دلیل تأثیر چشمگیر آن در نظام سلامت، از اهمیت خاصی برخوردار است. استفاده از منابع انسانی کارامد در این بخش می‌تواند منجر به ارتقای کیفیت خدمات ارایه شده و رضایت بیماران گردد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین دیدگاه پزشکان و پرستاران نسبت به نقش متخصص طب اورژانس بر عملکرد بخش اورژانس انجام شد.روش بررسی: ...
بیشتر
مقدمه: بخش اورژانس بیمارستان به دلیل تأثیر چشمگیر آن در نظام سلامت، از اهمیت خاصی برخوردار است. استفاده از منابع انسانی کارامد در این بخش می‌تواند منجر به ارتقای کیفیت خدمات ارایه شده و رضایت بیماران گردد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین دیدگاه پزشکان و پرستاران نسبت به نقش متخصص طب اورژانس بر عملکرد بخش اورژانس انجام شد.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- پیمایشی بود که در سال 1398 در بخش اورژانس بیمارستان‌های آموزشی- درمانی شهر تهران انجام گردید. بر اساس روش نمونه‌گیری خوشه‌ای، 9 بیمارستان انتخاب شد و 501 پرستار و پزشک شاغل در بخش اورژانس در تحقیق شرکت کردند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد و در نهایت، داده‌ها با استفاده از آزمون‌های t، ANOVA و همبستگی Pearson مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: دیدگاه پزشکان و پرستاران شرکت‌کننده نسبت به حضور متخصص طب اورژانس بر ایمنی بیمار، شاخص‌های عملکردی اورژانس، کیفیت خدمات درمانی اورژانس و مدیریت بخش اورژانس در حد خیلی خوب برآورد گردید. همچنین، سابقه شغلی، پست سازمانی، جنسیت و سن بر دیدگاه افراد نسبت به نقش متخصص طب اورژانس بر عملکرد اورژانس تأثیرگذار بود (001/0 = P).نتیجهگیری: دیدگاه پزشکان و پرستاران بخش اورژانس نسبت به نقش متخصص طب اورژانس در وضعیت خوب قرار دارد. بر اساس نتایج پژوهش، پزشکان دیدگاه بهتری نسبت به پرستاران در مورد حضور متخصص طب اورژانس دارند.
نرگس اسدی جنتی؛ خلیل علیمحمدزاده؛ سید مجتبی حسینی؛ علی ماهر؛ محمدکریم بهادری
چکیده
مقدمه: یکی از مهم‌ترین وظایف مدیران، تخصیص بهینه منابع مالی و بهره‌‌وری حداکثر از امکانات موجود است. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین مؤلفه‌های مؤثر بر تخصیص بهینه منابع مالی حاصل از مشارکت خیرین در نظام سلامت از دیدگاه خبرگان بود.روش بررسی: این مطالعه در سال 1397 به روش کیفی انجام شد. با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته، اطلاعات ...
بیشتر
مقدمه: یکی از مهم‌ترین وظایف مدیران، تخصیص بهینه منابع مالی و بهره‌‌وری حداکثر از امکانات موجود است. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین مؤلفه‌های مؤثر بر تخصیص بهینه منابع مالی حاصل از مشارکت خیرین در نظام سلامت از دیدگاه خبرگان بود.روش بررسی: این مطالعه در سال 1397 به روش کیفی انجام شد. با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته، اطلاعات 41 نفر از مدیران، سیاست‌گذاران، کارشناسان شاغل در معاونت اجتماعی وزارت بهداشت و دانشگاه‌های علوم پزشکی، خیرین فعال در حوزه سلامت در ایران و استادان هیأت علمی گروه اقتصاد بهداشت جمع‌آوری گردید. تمام مصاحبه‌ها پس از ضبط، رونویسی و کدگذاری شد و سپس داده‌ها با استفاده از تحلیل چارچوبی، در قالب مقوله‌های اصلی و فرعی طبقه‌بندی گردید.یافته‌ها: یافته‌های به دست آمده از تحلیل مصاحبه‌های انفرادی در 3 گروه «بسترسازی برای پایداری منابع مالی، بسترسازی جهت سازماندهی مشارکت‌ها و منابع مالی و تخصیص بهینه منابع مالی»، 6 طبقه اصلی «جذب، نگهداری و مشارکت فعال خیرین، سازماندهی و برنامه‌ریزی، عوامل اجرایی، نحوه سرمایه‌گذاری، شناسایی نیاز واقعی و معیارهای تصمیم‌گیری بر اساس نیاز» و 36 طبقه فرعی استخراج گردید.نتیجهگیری: کمک‌های خیرین اگر در چارچوب قوانین و مقررات و در راستای نیازهای واقعی جامعه صورت نگیرد، نمی‌تواند بازدهی مطلوبی داشته باشد. سیاست‌گذاران و مدیران نظام سلامت باید نیازهای واقعی نظام سلامت را اولویت‌بندی کنند و منابع مالی حاصل از مشارکت خیرین را بر مبنای این اولویت‌ها سازماندهی نمایند.
