مدیریت اطلاعات سلامت
هستی یوسفی؛ مرضیه محمودی؛ رضا بصیریان جهرمی
چکیده
مقدمه: در عصر حاضر، اینترنت به منبع مهمی برای به دست آوردن اطلاعات سلامت توسط افراد تبدیل شده است. این امر در کنار مزایای متعدد، موجب شکلگیری برخی عوارض و بیماریها نیز شده است که خودبیمارپنداری اینترنتی یکی از آنهاست. هدف از انجام این پژوهش، تعیین رابطه بین خود بیمار پنداری اینترنتی و سواد اطلاعاتی در بین دانشجویان دانشگاه علوم ...
بیشتر
مقدمه: در عصر حاضر، اینترنت به منبع مهمی برای به دست آوردن اطلاعات سلامت توسط افراد تبدیل شده است. این امر در کنار مزایای متعدد، موجب شکلگیری برخی عوارض و بیماریها نیز شده است که خودبیمارپنداری اینترنتی یکی از آنهاست. هدف از انجام این پژوهش، تعیین رابطه بین خود بیمار پنداری اینترنتی و سواد اطلاعاتی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در سال 1401 بوده است.روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع مقطعی بود که بروی 392 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر – که به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند- در سال تحصیلی 1400-1401 انجام شد. در این پژوهش جهت گردآوری دادهها از دو پرسشنامه سواد اطلاعاتی یزدانی و مقیاس شدت سایبرکندریا استفاده شد. همچنین از آمار توصیفی شامل فراوانی، میانگین، و انحراف معیار و از آزمونهای استنباطی t مستقل، تحلیل واریانس یکطرفه، و ضریب همبستگی پیرسون برای پاسخ به پرسشهای پژوهش استفاده شد.یافتهها: یافتههای این مطالعه نشان داد که بین خود بیمار پنداری اینترنتی و سواد اطلاعاتی دانشجویان رابطه معکوس و معنیداری وجود دارد؛ همچنین، بررسی رابطه بین 5 بعد سواد اطلاعاتی با خود بیمار پنداری اینترنتی دانشجویان نشان داد که رابطه هریک از این ابعاد با سطح بیماری معکوس و معنیدار است. همچنین مشخص شد که بین متغیر سن و خود بیمار پنداری اینترنتی دانشجویان رابطه معکوس و معنیداری وجود دارد؛ اما بین سایر متغیرهای جمعیت شناختی (جنس، مقطع تحصیلی، وضعیت تأهل و وضعیت اقتصادی) با خود بیمار پنداری اینترنتی دانشجویان رابطه معنیداری مشاهده نشد.نتیجهگیری: مجموعه مهارتهای سواد اطلاعاتی میتواند نقش مهمی در بازیابی اطلاعات سودمند برای کاربران ایفا نماید. با توجه به رابطه معکوس و معنیدار سواد اطلاعاتی و خود بیمار پنداری اینترنتی دانشجویان، ارتقای سطح مهارتهای سواد اطلاعاتی آنان از طریق برگزاری کارگاههای آموزشی توسط کتابداران و اطلاع رسانان پزشکی و همچنین گنجاندن این موضوع مهم در برنامههای درسی دانشجویان گام مهمی در راستای کاهش سطح ابتلا به خودبیمارپنداری اینترنتی آنان محسوب میشود.