علی مبینی دهکردی؛ جهانگیر یدالهی فارسی؛ ابوالقاسم عربیون؛ مصطفی کشاورز ترک
چکیده
مقدمه: با رشد فنآوریهای مؤثر در حوزه تلهمدیسین، ضرورت شناسایی بهموقع فرصتهای این حوزه برای توسعه محصول موفق، اهمیت دوچندانی پیدا کرده است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف شناسایی جنبهها، حوزهها و روندهای شکل دهنده فرصتهای کارآفرینی آینده در حوزه تلهمدیسین انجام گرفت.روش بررسی: در این مطالعه مروری و توصیفی، سه گام ...
بیشتر
مقدمه: با رشد فنآوریهای مؤثر در حوزه تلهمدیسین، ضرورت شناسایی بهموقع فرصتهای این حوزه برای توسعه محصول موفق، اهمیت دوچندانی پیدا کرده است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف شناسایی جنبهها، حوزهها و روندهای شکل دهنده فرصتهای کارآفرینی آینده در حوزه تلهمدیسین انجام گرفت.روش بررسی: در این مطالعه مروری و توصیفی، سه گام چارچوب شناسایی فرصتهای کارآفرینی آینده به ترتیب با روش تحلیل روند جهت شناسایی روندهای فنآورانه تلهمدیسین، تحلیل اثرات متقابل برای پیشبینی روندهای راهبردی آینده با تکمیل ماتریس 9 × 9 در پنل 5 نفره از خبرگان این حوزه و مرور 109 مقاله در پایگاه Scopus با جستجوی کلید واژههای Telemedicine و Opportunity به منظور شناسایی جنبههای کاربردی و حوزههای پزشکی آینده فرصتهای تلهمدیسین به کار گرفته شد.یافتهها: در گام اول، 9 روند فنآوری مؤثر بر آینده تلهمدیسین شناسایی گردید. در گام دوم، روندهای فنآورانه هوش مصنوعی، اینترنت اشیا به عنوان روندهای تأثیرگذار، فنآوریهای پوشیدنی و پردازش ابری به عنوان روندهای استراتژیک شناخته شد. در گام نهایی، از یک سو جنبههای کاربردی (پیشگیری، تشخیص، درمان و زندگی سالم) و از سوی دیگر، حوزههای روانشناسی و روانپزشکی، آموزش و کسب اطلاعات، تغذیه و قلب و عروق، شکل دهنده بیشتر فرصتهای آینده تلهمدیسین در پنج سال آینده این بازار برآورد شد.نتیجهگیری: جهت توسعه محصول جدید موفق در تلهمدیسین، چارچوب سه بعدی (جنبههای کاربردی، حوزههای پزشکی و فنآوری) باید مد نظر قرار گیرد تا برای همکاری بین شرکتهای توسعه دهنده فنآوری و شرکتهای حوزه سلامت مورد استفاده قرار گیرد.
محمدحسین سالاریان زاده؛ فرهاد صدر؛ محمدرضا واعظ مهدوی؛ علی ماهر
دوره 8، (ویژه نامه ی مدیریت خدمات بهداشتی درمانی) ، مهر 1390، ، صفحه 1199-1212
چکیده
مقدمه: در عصر اطلاعات، کارآفرینی موتور محرک توسعهی اقتصادی و محور فعالیتهای فردی و سازمانی محسوب میشود. از آنجا که در اغلب کشورهای جهان سوم، دولت در تمام عرصههای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و به ویژه خدمات بهداشتی درمانی حضوری فراگیر دارد، ایجاد پویایی در سازمانهای دولتی حایز اهمیت ویژهای است. این پژوهش به شناسایی عوامل ...
بیشتر
مقدمه: در عصر اطلاعات، کارآفرینی موتور محرک توسعهی اقتصادی و محور فعالیتهای فردی و سازمانی محسوب میشود. از آنجا که در اغلب کشورهای جهان سوم، دولت در تمام عرصههای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و به ویژه خدمات بهداشتی درمانی حضوری فراگیر دارد، ایجاد پویایی در سازمانهای دولتی حایز اهمیت ویژهای است. این پژوهش به شناسایی عوامل مؤثر بر بهبود عملکرد سازمان با محوریت کارآفرینی سازمانی در بخش خدمات بهداشتی درمانی دولتی و ارایهی الگوی کاربردی برای ایجاد سازمان کارآفرین پرداخته است.
روش بررسی: در این پژوهش توصیفی 43 سازمان بهداشتی درمانی بخش دولتی ایران در دو سطح ملی و منطقهای، با استفاده از نمونهگیری جامعهی نامحدود و به کارگیری روش تصادفی طبقهبندی شده انتخاب گردیدند و در آنها میزان کارآفرینی سازمانی به عنوان متغیر وابسته با بهرهگیری از روش پیمایشی بین سالهای 84-1383 و استفاده از پرسشنامه و تکمیل آنها توسط مدیران عالی و میانی این سازمانها مورد مطالعه قرار گرفت. آزمون Cronbach's alpha روایی پرسشنامه را با 97 درصد تأیید نمود. میانگین و انحراف معیار دادههای گردآوری شده استخراج گردید و یافتهها با استفاده از آزمون همبستگی در فضای نرمافزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: به طور متوسط 80 درصد مدیران این سازمانها پرسشنامه را جواب دادند. مطالعه نشان داد که میانگین کارآفرینی در این سازمانها با در نظر گرفتن عوامل ساختاری، رفتاری و محیطی مؤثر بر کارآفرینی سازمانی، حدود 08/3 بود که بیانگر میزان پایین کارآفرینی سازمانی است. از میان شاخصها، میزان رضایت ارباب رجوع در سطح به نسبت خوبی بود، ولی پایین بودن سایر شاخصها از جمله میزان تنوع درآمدی سازمانها، میزان کم فعالیتهای واگذار شده به بخش غیر دولتی و نبود تیمهای تحقیق و توسعه، باعث افت میزان کارآفرینی سازمانی در این سازمانها شده بود.
نتیجهگیری: سازمانهای بهداشتی درمانی دولتی در ایران نتوانستهاند از مزایای کارآفرینی سازمانی به خوبی بهره بگیرند. از اینرو، سازمانهای پیشگفت نیازمند الگوی کاربردی خاص برای توسعهی کارآفرینی هستند، که الگو و راهکارهای ارایه شده در این پژوهش میتواند راهگشای توسعهی عملکرد این سازمانها باشد.