رضا دهنویه؛ حسین صابری؛ سمیه نوری حکمت؛ فرشید برخورداری؛ سعید نوروزی؛ محمد مرادی
چکیده
مقدمه: وقوع خطای بالینی از طرف کادر درمانی می‌تواند ایمنی بیماران را به خطر اندازد. در این بین، پرستاران هم به عنوان یکی از عوامل اصلی بروز و پیدایش خطاها و هم به عنوان مانع در مقابل خطاها نقش مهمی دارند و گاهی با موانعی برای گزارش‌دهی خطا مواجه هستند. پژوهش حاضر با هدف شناسایی این موانع و ارایه راهکارهای اصلاحی انجام شد.روش بررسی: ...
بیشتر
مقدمه: وقوع خطای بالینی از طرف کادر درمانی می‌تواند ایمنی بیماران را به خطر اندازد. در این بین، پرستاران هم به عنوان یکی از عوامل اصلی بروز و پیدایش خطاها و هم به عنوان مانع در مقابل خطاها نقش مهمی دارند و گاهی با موانعی برای گزارش‌دهی خطا مواجه هستند. پژوهش حاضر با هدف شناسایی این موانع و ارایه راهکارهای اصلاحی انجام شد.روش بررسی: این مطالعه از نوع کمی- کیفی بود که در دو مرحله انجام گردید. در مرحله اول، پرسشنامه محقق ساخته توسط 214 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستانهای آموزشی شهر کرمان تکمیل شد. در مرحله دوم، جهت ارایه راهکار مناسبی به منظور افزایش گزارش‌دهی توسط 23 نفر از متخصصان، از روش بحث گروهی متمرکز استفاده گردید و سپس داده‌ها به روش تحلیل چهارچوبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: در مرحله اول، ترس از پیگیری و مجازات کیفری به عنوان مهم‌ترین مانع گزارش‌دهی شناسایی شد. در مرحله کیفی، سه محور اصلی «آموزشی، فرهنگی و سازمانی» و 15 محور فرعی «تغییر نگرش، انگیزه، فرهنگ شغلی، مذهب، باور مسؤولان، سیستم پاداش مناسب، استفاده از نرم‌افزار، برنامه‌ریزی، حفظ حرمت، محیط، آموزش‌های عمومی و رسانه، بهره‌گیری از فضای مجازی، ارایه الگو، تبلیغات، مهارت‌های ارتباطی مسؤولان» استخراج گردید.نتیجه‌گیری: با توجه به موانع و موضوعات مطرح شده بر سر راه گزارش‌دهی خطاهای بالینی، به نظر می‌رسد بیمارستانها به کمک راهکارهای فرهنگی، آموزشی و ساختاری ارایه شده در تحقیق حاضر، توانایی برطرف نمودن موانع موجود بر سر راه گزارش‌دهی خطاهای بالینی را دارند. با انجام این کار و افزایش گزارش‌دهی خطا، بیمارستانها می‌توانند کیفیت خدمات سلامتی را از طریق کاهش خطاهای افراد بالا ببرند.
مسلم شریفی؛ محمد عرب؛ بهمن خسروی؛ روزبه هژبری
دوره 12، شماره 2 ، تیر 1394، ، صفحه 229-235
چکیده
مقدمه: همه جنبه های مراقبت های سلامتی همراه با خطر است. مدیریت خطر مجموعه ای از فرایندهای مستمر و در حال توسعه ای است که در سراسر بیمارستان به کار گرفته می شوند. این مطالعه برنامه‌های مدیریت خطر در بیمارستانهای منتخب شهر تهران را از نگاه دو گروه عمده کارکنان بالینی این بیمارستانها یعنی پرستاران و پزشکان مورد ارزیابی قرار داده است.روش ...
بیشتر
مقدمه: همه جنبه های مراقبت های سلامتی همراه با خطر است. مدیریت خطر مجموعه ای از فرایندهای مستمر و در حال توسعه ای است که در سراسر بیمارستان به کار گرفته می شوند. این مطالعه برنامه‌های مدیریت خطر در بیمارستانهای منتخب شهر تهران را از نگاه دو گروه عمده کارکنان بالینی این بیمارستانها یعنی پرستاران و پزشکان مورد ارزیابی قرار داده است.روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی- تحلیلی، به بررسی وضعیت برنامه های مدیریت خطر پیشگیرانه از دیدگاه 800 نفر از کارکنان کادر پزشکی و پرستاری شاغل به کار در 14 بیمارستان شهر تهران (7 بیمارستان دولتی و 7 بیمارستان غیر دولتی) در سال 1392 خورشیدی پرداخته است. نمونه گیری به روش تصادفی- طبقه ای صورت گرفته و توزیع نمونه ها بر اساس تعداد کارکنان هر بیمارستان انجام گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات، بخشی از پرسشنامه ی استاندارد جو سازمانی حاکمیت بالینی بود. داده ها در نرم افزار spss.17 وارد شده و با استفاده از آزمون های همبستگی و آزمون تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در بعد مطالعه، جمع آوری و گزارش اطلاعات، بیمارستانهای غیر دولتی با میانگین 34/0±31/3 نسبت به بیمارستانهای دولتی دارای عملکرد بهتری بودند. در بعد وضعیت اقدامات، رویکردها و سیاست ها در زمینه مدیریت ریسک نیز بیمارستان های غیر دولتی با میانگین 03/0±25/3 اندکی بهتر از با بیمارستانهای دولتی بودند. در حالت کلی نیز بیمارستان های غیر دولتی با میانگین 02/0±27/3 عملکرد بهتری نسبت به بیمارستانهای دولتی با میانگین 02/0±27/3 دارا بودند.نتیجه گیری: توجه بیمارستان ها به جایگاه مدیریت خطر برای بهبود کیفیت درمان و افزایش ایمنی بیماران و کارکنان ضروری است و مدیران بیمارستان ها باید منابع لازم را برای مدیریت خطر که از عوامل اصلی برای امنیت بیمار و بهبود کیفیت است، تخصیص دهند.
