رضیه یزدان‌نیا؛ ابراهیم زارع خورمیزی؛ محمد رنجبر
چکیده
مقدمه: از آن‌جایی که مجلات علمی- پژوهشی جزء خدمات هزینه‌بر و وابسته به دولت محسوب می‌شوند، هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین بهای تمام شده انتشار یک مقاله در مجلات منتخب دانشگاه علوم پزشکی یزد با استفاده از تکنیک هزینه‌یابی بر مبنای فعالیت بود.روش بررسی: در این تحقیق توصیفی، جهت محاسبه بهای تمام شده انتشار یک مقاله در سه مجله علمی- ...
بیشتر
مقدمه: از آن‌جایی که مجلات علمی- پژوهشی جزء خدمات هزینه‌بر و وابسته به دولت محسوب می‌شوند، هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین بهای تمام شده انتشار یک مقاله در مجلات منتخب دانشگاه علوم پزشکی یزد با استفاده از تکنیک هزینه‌یابی بر مبنای فعالیت بود.روش بررسی: در این تحقیق توصیفی، جهت محاسبه بهای تمام شده انتشار یک مقاله در سه مجله علمی- پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی یزد، ابتدا فرایند انتشار یک مقاله ترسیم و تمام فعالیت‌های این فرایند استخراج شد. همچنین، کلیه فعالیت‌های ثانویه مرتبط از طریق بررسی متون، مشاهده و مصاحبه با صاحبان فرایند مشخص گردید. سپس مراکز هزینه‌ای مرتبط با تمامی فعالیت‌های اولیه و ثانویه مشخص و داده‌های هزینه‌ای مرتبط با این مراکز هزینه از اسناد مالی استخراج و بهای تمام شده انتشار یک مقاله مورد محاسبه قرار گرفت.یافته‌ها: بهای تمام شده مجله Food Quality and Hazards Control، 17131509 ریال؛ طلوع بهداشت، 8337468 ریال و ماهنامه علمی- پژوهشی دانشگاه شهید صدوقی یزد، 5343960 ریال برآورد گردید. مراحل ویراستاری و صفحه‌آرایی و بررسی اولیه، بیشترین سهم هزینه را در بین مراحل انتشار یک مقاله به خود اختصاص داد. بیشترین درصد هزینه‌بری در مجموع فعالیت‌های اولیه و ثانویه نیز مربوط به هزینه نیروی انسانی بود.نتیجه‌گیری: مراحل بررسی اولیه، صفحه‌آرایی و ویراستاری از جمله مراحل پرهزینه در فعالیت‌های مجله به شمار می‌رود. با توجه به این که هزینه نیروی انسانی عمده‌ترین هزینه در انتشار یک مقاله می‌باشد، بهبود عملکرد در حوزه مدیریت منابع انسانی، می‌تواند در کاهش هزینه‌های تمام شده تأثیرگذار باشد.
محمدجواد آل‌مختار؛ محمد علی برومند؛ ایرج پارسایی؛ مریم غفوری
دوره 13، شماره 3 ، شهریور 1395، ، صفحه 197-202
چکیده
مقدمه: استناد یکی از عناصر شاخص و ابزار مهمی برای اطلاع از تأثیرگذاری مدارک به شمار می‌رود، اما درصدی از آن شامل خوداستنادی است که هرچند وجود غیر متعارف آن باعث افزایش مصنوعی ضریب تأثیر IF (Impact factor) می‌شود، اما مقدمه سقوط یک مجله را نیز فراهم می‌کند. این پژوهش با هدف تشخیص همبستگی میان IF و خوداستنادی در مجلات ایرانی نمایه شده در پایگاه ...
بیشتر
مقدمه: استناد یکی از عناصر شاخص و ابزار مهمی برای اطلاع از تأثیرگذاری مدارک به شمار می‌رود، اما درصدی از آن شامل خوداستنادی است که هرچند وجود غیر متعارف آن باعث افزایش مصنوعی ضریب تأثیر IF (Impact factor) می‌شود، اما مقدمه سقوط یک مجله را نیز فراهم می‌کند. این پژوهش با هدف تشخیص همبستگی میان IF و خوداستنادی در مجلات ایرانی نمایه شده در پایگاه گزارش استنادی مجلات JCR (Journal Citation Reports) مؤسسه اطلاعات علمی ISI (Institute for Scientific Information) انجام شد.روش بررسی: پژوهش پیمایشی حاضر، از نوع کاربردی بود که به روش تحلیل استنادی، بر روی 44 عنوان مجله نمایه شده تا پایان سال 2014 در پایگاه گزارش استنادی مجلات ISI صورت گرفت. داده‌ها از طریق بخش Select country زیر نام ایران در همین پایگاه جمع‌آوری گردید و سپس با استفاده از آزمون ضریب همبستگی Pearson در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: 44 عنوان مجله، 6004 استناد با میانگین 45/136 کسب کردند. 18/43 درصد از مجلات نرخ خوداستنادی بین 21 تا 69 درصد داشتند که پس از حذف خوداستنادی، IF آن‌ها به شدت کاهش یافت. در مجموع، رابطه معنی‌داری بین IF و خوداستنادی در این مجلات مشاهده شد (001/0 > P). به عبارت دیگر، با افزایش میزان خوداستنادی، IF مجلات نیز افزایش یافته بود.نتیجه‌گیری: نرخ خوداستنادی مجلات مورد بررسی در پایگاه مذکور رو به افزایش می‌باشد و بین این نرخ و IF آن‌ها رابطه مستقیمی وجود دارد. اگرچه خوداستنادی تا حدی طبیعی است، اما میزان نامتعارف آن، باعث خدشه‌دار کردن مجله می‌شود. در نتیجه، لازم است از اعمال روش‌های نادرست مانند خوداستنادی زوری برای افزایش IF پرهیز گردد و به جای آن، از سیاست‌هایی مانند به اشتراک‌گذاری مقالات در شبکه‌های علمی و بین‌المللی استفاده نمود تا مجلات استناد واقعی و بیشتری را دریافت نمایند.
