عباس جهانگیری
چکیده
مقدمه: درمان غیر مستقیم، یکی از روش‌های ارایه خدمات درمانی به بیمه‌شدگان سازمان تأمین اجتماعی می‌باشد که از طریق خرید خدمات از مراکز دولتی و خصوصی صورت می‌گیرد و در واقع، بخشی از خدمات درمانی برون‌سپاری محسوب می‌شود. هدف از انجام تحقیق حاضر، رتبه‌بندی مناطق مختلف ایران از نظر میزان برون‌سپاری خدمات درمانی و فعالیت درمان غیر ...
بیشتر
مقدمه: درمان غیر مستقیم، یکی از روش‌های ارایه خدمات درمانی به بیمه‌شدگان سازمان تأمین اجتماعی می‌باشد که از طریق خرید خدمات از مراکز دولتی و خصوصی صورت می‌گیرد و در واقع، بخشی از خدمات درمانی برون‌سپاری محسوب می‌شود. هدف از انجام تحقیق حاضر، رتبه‌بندی مناطق مختلف ایران از نظر میزان برون‌سپاری خدمات درمانی و فعالیت درمان غیر مستقیم سازمان تأمین اجتماعی بود.روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی- مقطعی انجام شد. داده‌های مورد نیاز با مراجعه به وب‌سایت سازمان تأمین اجتماعی و دانلود سالنامه آماری سال 1395 به دست آمد. همه استان‌های کشور به همراه منطقه کاشان، با در نظر گرفتن شش شاخص به ازای جمعیت تحت پوشش درمان هر منطقه و با به کارگیری یکی از جدیدترین روش‌های تصمیم‌گیری چند شاخصه به نام ارزیابی محصول جمع شده با وزن (Weighted Aggregated Sum Product Assessment یا WASPAS)، رتبه‌بندی شدند.یافته‌ها: نسبت تعداد کل مراکز درمانی طرف قرارداد به جمعیت تحت پوشش درمان هر منطقه به دلیل کسب بیشترین وزن، مهم‌ترین شاخص تشخیص داده شد. در تمام مناطق تحت بررسی، شیوه ارایه خدمات درمانی به صورت غیر مستقیم وجود داشت، اما بیشترین و کمترین عملکرد به ترتیب به استان‌های سیستان و بلوچستان و بوشهر اختصاص یافت.نتیجه‌گیری: سازمان تأمین اجتماعی از شیوه درمان غیر مستقیم (خرید خدمات درمانی و عقد قرارداد با مراکز دولتی و خصوصی) به عنوان یک راهبرد جهت افزایش دسترسی بیمه‌شدگان به منابع درمانی و جایگزین نمودن آن با توسعه و ساخت و ساز مراکز ملکی در تمامی مناطق ایران (البته به طور غیر یکسان) استفاده نموده است.
مریم جهانبخش؛ اصغر احتشامی؛ مهرناز حسین‌زهی
دوره 14، شماره 4 ، آبان 1396، ، صفحه 150-154
چکیده
مقدمه: طی چندین سال گذشته، برون‌سپاری با هدف ارتقای کیفیت خدمات و کنترل هزینه‌ها در حوزه سلامت مورد توجه قرار گرفته است؛ به گونه‌ای که برخی از بیمارستان‌ها به برون‌سپاری بخش‌های مختلف از جمله بخش مدیریت اطلاعات سلامت خود پرداخته‌اند. از آن‌جا که این بخش منبع اطلاعات محرمانه بهداشتی افراد است و تلفیق آن با بخش خصوصی قابل تأمل ...
بیشتر
مقدمه: طی چندین سال گذشته، برون‌سپاری با هدف ارتقای کیفیت خدمات و کنترل هزینه‌ها در حوزه سلامت مورد توجه قرار گرفته است؛ به گونه‌ای که برخی از بیمارستان‌ها به برون‌سپاری بخش‌های مختلف از جمله بخش مدیریت اطلاعات سلامت خود پرداخته‌اند. از آن‌جا که این بخش منبع اطلاعات محرمانه بهداشتی افراد است و تلفیق آن با بخش خصوصی قابل تأمل می‌باشد، مطالعه حاضر با هدف تعیین مؤلفه‌های حقوقی قراردادهای برون‌سپاری بخش‌های مدیریت اطلاعات سلامت بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد.روش بررسی: در این پژوهش توصیفی- مقطعی، متن قراردادهای برون‌سپاری خدمات بخش مدیریت اطلاعات سلامت با استفاده از چک‌لیست در چهار محور «مفاد قرارداد، قراردادهای واگذاری، محرمانگی اطلاعات بیماران و وضعیت ملزومات و ابزار» در پنج بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که به برون‌سپاری بخش مدیریت اطلاعات سلامت خود پرداخته بودند، بررسی شد. محورهای مذکور با هماهنگی امور حقوقی دانشگاه بر اساس مطالعه قراردادهای واگذاری بخش مدیریت اطلاعات سلامت مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از شاخص‌های مرکزی در حد فراوانی توصیف گردید.یافته‌ها: بیشترین فراوانی رعایت مؤلفه‌های حقوقی در نسخ قراردادهای بیمارستان‌های برون‌سپاری شده، به مؤلفه محرمانگی اطلاعات بیماران با فراوانی 1/47 درصد و کمترین فراوانی نیز به مؤلفه ابزار و ملزومات اختصاص داشت که هیچ یک از ابعاد این مؤلفه رعایت نشده بود. علاوه بر این، از بین پنج بیمارستان مورد بررسی، بیشترین فراوانی به یک بیمارستان آن هم با 5/35 درصد مربوط بود که نشان دهنده عدم توجه بیمارستان‌ها و پیمانکاران به ابعاد حقوقی برون‌سپاری می‌باشد.نتیجه‌گیری: مؤلفه‌های حقوقی مندرج در قراردادهای برون‌سپاری خدمات بخش مدیریت اطلاعات سلامت در بیمارستان‌های مورد مطالعه، به توجه قابل ملاحظه‌ای نیاز دارد. نتایج به دست آمده می‌تواند توسط دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با هدف حفظ محرمانگی و حریم خصوصی بیماران به هنگام برون‌سپاری اطلاعات سلامت، مورد استفاده قرار گیرد.
ریتا رضایی؛ سحر زارع؛ محمد شیردلی
دوره 14، شماره 4 ، آبان 1396، ، صفحه 167-173
چکیده
مقدمه: با توجه به تغییرات بی‌وقفه و روند رو به رشد حوزه فن‌آوری اطلاعات و ضرورت آن، اغلب سازمان‌ها میل به برون‌سپاری این بخش از فعالیت‌های سازمانی خود دارند. در پژوهش حاضر با توجه به حساسیت بالای نظام سلامت، علاوه بر شناسایی خطرات و عواملی که به پدیدار شدن خطر می‌انجامد، مهم‌ترین مخاطرات برون‌سپاری فن‌آوری اطلاعات سلامت نیز ...
بیشتر
مقدمه: با توجه به تغییرات بی‌وقفه و روند رو به رشد حوزه فن‌آوری اطلاعات و ضرورت آن، اغلب سازمان‌ها میل به برون‌سپاری این بخش از فعالیت‌های سازمانی خود دارند. در پژوهش حاضر با توجه به حساسیت بالای نظام سلامت، علاوه بر شناسایی خطرات و عواملی که به پدیدار شدن خطر می‌انجامد، مهم‌ترین مخاطرات برون‌سپاری فن‌آوری اطلاعات سلامت نیز اولویت‌بندی گردید.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی بود که در سال 1396 انجام شد. جامعه آماری متشکل از کارشناسان حوزه فن‌آوری اطلاعات دارای حداقل 2 سال تجربه کاری با دانشگاه علوم پزشکی شیراز بود. مراحل انجام پژوهش در سه مرحله کلی صورت گرفت. ابتدا با مروری بر مطالعات پیشین، خطرات مؤثر بر برون‌سپاری خدمات فن‌آوری اطلاعات سلامت استخراج گردید و سپس به منظور تعیین و انتخاب مؤلفه‌های مناسب، از تکنیک Delphi استفاده شد. در نهایت، با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی FAHP (Fuzzy Analytical Hierarchy Process)، مؤلفه‌های خطر مورد ارزیابی و اولویت‌بندی قرار گرفت.یافته‌ها: پس از شناسایی مؤلفه‌ها، فهرستی شامل 26 مخاطره اصلی در شش گروه ایجاد گردید که اولویت‌بندی مخاطرات اصلی به همراه وزن هر یک از آن‌ها به ترتیب شامل خطرات تأمین کننده (255/0)، خطرات قرارداد (235/0)، خطرات فن‌آوری (146/0)، خطرات مالی (144/0)، خطرات امنیت (090/0) و خطرات برون‌سپار (013/0) بود.نتیجه‌گیری: مدیران و مسؤولان فن‌آوری اطلاعات با استفاده از تکنیک FAHP، قادر خواهند بود که مخاطرات اصلی این حوزه را شناسایی و به برنامه‌ریزی جهت تقویت و اصلاح ضعف‌ها در این بخش بپردازند.
مسعود فردوسی؛ سید محمد احسان فرح آبادی؛ مریم مفید؛ فرزانه رجالیان؛ مریم حقیقت؛ پرناز نقدی
دوره 9، شماره 7 ، اسفند 1391، ، صفحه 989-996
چکیده
م
قدمه: ضرورت تمرکز نهاد بیمارستان بر روی فعالیت‌های اصلی امری اجتناب‌ناپذیر می‌باشد. از طرفی حساسیت مکانیسم پایش و نظارت جهت حفظ و ارتقای سطح کیفی خدمات برون‌سپاری شده مانع از بروز مشکلات جدیدی در این عرصه می‌گردد. بنابراین در این مطالعه به ارزیابی برون‌سپاری خدمات پرستاری از جنبه‌های مختلف پرداخته شده است.
روش بررسی: این ...
بیشتر
م
قدمه: ضرورت تمرکز نهاد بیمارستان بر روی فعالیت‌های اصلی امری اجتناب‌ناپذیر می‌باشد. از طرفی حساسیت مکانیسم پایش و نظارت جهت حفظ و ارتقای سطح کیفی خدمات برون‌سپاری شده مانع از بروز مشکلات جدیدی در این عرصه می‌گردد. بنابراین در این مطالعه به ارزیابی برون‌سپاری خدمات پرستاری از جنبه‌های مختلف پرداخته شده است.
روش بررسی: این مطالعه‌ی توصیفی و کاربردی به صورت موردی (قبل و بعد) می‌باشد. جامعه‌ی پژوهش خدمات پرستاری بخش‌های بالینی (گوش و حلق و بینی، جراحی اعصاب) مرکز آموزشی درمانی آیت‌اله کاشانی اصفهان و زمان آن سال 1388 بود. داده‌ها از طریق پرسش‌نامه (رضایت مشتریان داخلی) و مصاحبه‌ی نیمه ساختمند با مسؤولان برون‌سپاری و همچنین از طریق بررسی مستندات و مدارک مالی و اداری مرتبط با موضوع استخراج شده‌اند. روایی ابزار با استفاده از فرم استاندارد دانشگاه در زمینه‌ی رضایت‌سنجی و پایایی بر اساس محاسبه‌ی Cronbach’ Alpha مورد تأیید قرار گرفت. تحلیل آماری یافته‌ها با استفاده از برنامه‌ی SPSS انجام شد.
یافته‌ها: یافته‌ها حاکی از افزایش نیروی کارشناس پرستاری از 29/0 به 36/0 به ازای هر تخت در راستای هدف اصلی برون‌سپاری می‌باشد. اما دستیابی به این هدف همراه با افزایش هزینه‌ی تمام شده‌ی هر تخت و در نتیجه، افزایش هزینه‌ی کل بخش بعد از برون‌سپاری برای بیمارستان می‌باشد. تعداد کل پرسنل به ازای هر تخت افزایش یافته و از 7/0 به 92/0 رسیده است. همچنین تغییرات نامحسوسی در رضایت مشتریان داخلی از عملکرد بخش غیر دولتی حاصل گردیده است.
نتیجه‌گیری: در حالی‌که کاهش تصدی باید همراه با افزایش رضایت سایر کارکنان و بیماران و همچنین کارایی و اثربخشی باشد، استراتژی تأمین نیروی پرستاری خارج از سازمان مذکور منجر به افت شدید کارایی گردد. بنابراین استراتژی اتخاذ شده، بهره‌وری لازم را برای بیمارستان به ارمغان نیاورده است.
