محمدرضا علیبیک؛ محمد خراباتی نشین
دوره 14، شماره 4 ، آبان 1396، ، صفحه 174-180
چکیده
مقدمه: استناد، از جمله اصول اساسی تألیفات پژوهشی به شمار میرود. از اینرو، محققان و سازمانهای متبوع آنها همواره میکوشند تا به وسیله تمهیداتی، میزان جذب استناد آثار خود و از رهاورد آن نرخ استنادی خود را افزایش دهند. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی کیفیت شاخصهای علمسنجی مقالات محققان دانشگاههای علوم پزشکی تیپ یک کشور انجام شد.روش ...
بیشتر
مقدمه: استناد، از جمله اصول اساسی تألیفات پژوهشی به شمار میرود. از اینرو، محققان و سازمانهای متبوع آنها همواره میکوشند تا به وسیله تمهیداتی، میزان جذب استناد آثار خود و از رهاورد آن نرخ استنادی خود را افزایش دهند. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی کیفیت شاخصهای علمسنجی مقالات محققان دانشگاههای علوم پزشکی تیپ یک کشور انجام شد.روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی بود که با رویکرد علمسنجی صورت گرفت و در آن از روش سرشماری استفاده گردید. جامعه مورد بررسی شامل مجموعه مقالات استناد کننده به مقالات محققان دانشگاههای علوم پزشکی تیپ یک ایران در پایگاه Web of Science طی سالهای 2010 تا 2014 بود. دادهها با استفاده از فراوانی، درصد و میانگین مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: طی بازه زمانی سالهای 2010 تا 2014، با گذشت زمان، میانگین سرعت استناد به مقالات افزایش یافت و با افزایش تعداد مقالات، میزان استناد به مقالات نیز رشد چشمگیری را نشان داد. هرچند میانگین استناد به ازای هر مقاله پایین بود، اما میزان خوداستنادی در حد قابل قبول بین 1 تا 3 درصد گزارش گردید.نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر میتواند در جهت کاهش موانع عدم رؤیتپذیری و استناد که مهمترین عوامل رشد شاخصهای علمسنجی مقالات محققان تراز اول علوم پزشکی کشور است، مفید باشد.