مهدی نصر اصفهانی؛ محمد هادی حاتمی؛ دنیا شیبانی تهرانی؛ مرتضی قادری؛ زهرا کریمیان
چکیده
مقدمه: کارکنان شاغل در بخش اورژانس بیمارستان، به عنوان بزرگترین و کاملترین نهاد ارایه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی اولیه، همواره با مخاطرات و استرسهای از پیش تعیین نشدهای مواجه هستند که این مشکلات گاهی میتواند مخل آرامش و بر هم زننده کیفیت مطلوب زندگی آنان باشد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی کارکنان ...
بیشتر
مقدمه: کارکنان شاغل در بخش اورژانس بیمارستان، به عنوان بزرگترین و کاملترین نهاد ارایه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی اولیه، همواره با مخاطرات و استرسهای از پیش تعیین نشدهای مواجه هستند که این مشکلات گاهی میتواند مخل آرامش و بر هم زننده کیفیت مطلوب زندگی آنان باشد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی کارکنان شاغل در اورژانس بیمارستانی (پزشک، پرستار و متخصص طب اورژانس) استان اصفهان در سال 1395 انجام شد.روشها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بود که به روش سرشماری و با استفاده از پرسشنامه استاندارد 26 سؤالی WHOQOL-BREF (World Health Organization Quality of Life-BREF)، به بررسی و شناسایی عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی 584 فرد شاغل در بخش اورژانس پرداخت. دادهها با استفاده از آزمونهای One way ANOVA ، Kruskal-Wallis و Multiple regression مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: میانگین کیفیت زندگی در گروه پرستاران 25/16 ± 31/81، در گروه پزشکان 05/15 ± 91/85 و در گروه متخصصان طب اورژانس 76/15 ± 17/90 بود که اختلاف معنیداری بین سه گروه مشاهده شد (030/0 = P). عواملی همچون سن کمتر از 30 سال (010/0 = P)، محل کار (002/0 = P) و اقلیم جغرافیایی گرم (040/0= P)، تأثیر معنیداری بر میانگین کیفیت زندگی کل در بین کارکنان بخش اورژانس داشت.نتیجهگیری: با توجه به کاهش سطح کیفیت زندگی پرستاران بخش اورژانس بیمارستانهای اصفهان، لازم است مسؤولان با شناخت عوامل تهدیدکننده و کاهش دهنده سطح کیفیت زندگی، درصدد رفع کاستیهای موجود برآیند تا بدین گونه گام مؤثری در جهت بهبود شرایط و ارایه بهینه خدمات از سوی کارکنان بخش اورژانس و به خصوص پرستاران برداشته شود.
رفعت محبیفر؛ حسین صفری؛ حسن جعفری؛ بهمن احدی نژاد؛ مهدیه ترکا
دوره 9، شماره 7 ، اسفند 1391، ، صفحه 969-976
چکیده
مقدمه: رفتارهای شهروندی، رفتارهایی هستند که به طور مستقیم در سیستم پاداشدهی رسمی سازمان ذکر نشده و اغلب نیز به فراموشی سپرده میشوند و اغلب نیز داوطلبانه تلقی میگردند. اما با این وجود در انجام فعالیتهای سازمان نقش مؤثری دارند. کیفیت زندگی کاری شاخصی است که میتواند از مسایل عمدهی کارکنان اطلاعات ارزشمند و سازندهای در ...
بیشتر
مقدمه: رفتارهای شهروندی، رفتارهایی هستند که به طور مستقیم در سیستم پاداشدهی رسمی سازمان ذکر نشده و اغلب نیز به فراموشی سپرده میشوند و اغلب نیز داوطلبانه تلقی میگردند. اما با این وجود در انجام فعالیتهای سازمان نقش مؤثری دارند. کیفیت زندگی کاری شاخصی است که میتواند از مسایل عمدهی کارکنان اطلاعات ارزشمند و سازندهای در اختیار مدیریت قرار دهد و باعث ایجاد احساس مالکیت، خودگردانی، مسؤولیت و احساس امنیت و ... در آنان شود که نتیجهی آن افزایش بهرهوری کارکنان میباشد. این مطالعه با هدف تعیین رابطهی رفتار شهروندی سازمانی و کیفیت زندگی کاری کارکنان مراکز آموزشی- درمانی دانشگاههای علوم پزشکی قزوین انجام شده است.
روش بررسی: مطالعهی حاضر مقطعی- تحلیلی میباشد که در سال 1389 بر روی 117 نفر از کارکنان پزشکی، پرستاری، پاراکلینیک و پشتیبانی انجام شد که به صورت تصادفی ساده از بیمارستانهای تابعهی دانشگاه علوم پزشکی قزوین انتخاب شده بودند. برای جمعآوری دادهها از دو پرسشنامهی Williams-Anderson دارای پایایی (81 درصد) و روایی (صوری و محتوایی) و Casio دارای پایایی (87 درصد) و روایی (صوری و محتوایی) استفاده شد و دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS نسخهی 11 و از طریق آزمون همبستگی Spearman (جهت بررسی رابطهی بین رفتار شهروندی سازمانی و کیفیت زندگی کاری)،2χ (برای بررسی رابطهی بین مؤلفههای رفتار شهروندی سازمانی و کیفیت زندگی کاری)، t و آنالیز واریانس (به منظور بررسی تفاوت بین رفتار شهروندی سازمانی و کیفیت زندگی کاری کارمندان بیمارستانها بر حسب ویژگیهای دموگرافیک) تحلیل شد.
یافتهها: کیفیت زندگی کاری نسبت به رفتار شهروندی سازمانی در بین اعضای نمونه، میانگین بالاتری را به خود اختصاص داده بود و در بین ابعاد رفتار شهروندی سازمانی بیشترین میانگین، مربوط به نوع دوستی (89/0) و کمترین میانگین مربوط به فضیلت (78/0) بود. مؤلفههای فضیلت، تکریم و نوع دوستی همبستگی مستقیم با کیفیت زندگی کاری داشتند. به جز رابطهی رفتار شهروندی سازمانی و کیفیت زندگی کاری هیچ یک از این رابطهها از نظر آماری معنیدار نبودند. ضریب همبستگی بین رفتار شهروندی سازمانی و کیفیت زندگی کاری 177/0- بود. یعنی بین رفتار شهروندی سازمانی و کیفیت زندگی کاری رابطهی معنیدار معکوس وجود دارد (05/0 ≥ P).
نتیجهگیری: با افزایش کیفیت زندگی کاری میتوان عملکرد و بهرهوری کارکنان را ارتقا داد. همچنین تقویت هر بعد از رفتار شهروندی سازمانی سایر ابعاد را تحت تأثیر قرار داده و فضای مطلوب را برای انجام وظایف فراهم میآورد. با توجه به رابطهی معکوس بین کیفیت زندگی کاری و رفتار شهروندی سازمانی، مدیریت بیمارستانها باید خطمشیهای مناسب جهت هم جهت کردن این دو عنصر سازمانی اتخاذ کنند.
محمد رضا ملکی؛ حسن جعفری؛ حسین صفری؛ رحیم خدایاری زرنق
دوره 8، (ویژه نامه ی مدیریت خدمات بهداشتی درمانی) ، اسفند 1390، ، صفحه 1017-1024
چکیده
مقدمه: امروزه نوع جدیدی از مفهوم رهبری مطرح است که بر ارایهی خدمت به دیگران، دیدگاه کلی نسبت به کار، توسعهی فردی و تصمیمگیری مشترک تأکید دارد که تحت عنوان «رهبری معنوی» نامیده میشود. نهضت رهبری معنوی شامل مدلهای خدمتگزاری رهبری، مشارکت دادن کارکنان و توانمندسازی آنان میباشد که بر اساس فلسفهی رهبری خدمتگزار بنا ...
بیشتر
مقدمه: امروزه نوع جدیدی از مفهوم رهبری مطرح است که بر ارایهی خدمت به دیگران، دیدگاه کلی نسبت به کار، توسعهی فردی و تصمیمگیری مشترک تأکید دارد که تحت عنوان «رهبری معنوی» نامیده میشود. نهضت رهبری معنوی شامل مدلهای خدمتگزاری رهبری، مشارکت دادن کارکنان و توانمندسازی آنان میباشد که بر اساس فلسفهی رهبری خدمتگزار بنا نهاده شده است. هدف این پژوهش، شناسایی رابطهی رهبری معنوی و ابعاد آن با کیفیت زندگی کاری کارکنان در بیمارستان آموزشی- درمانی شهید هاشمینژاد شهر تهران بود.روش بررسی: پژوهش حاضر از نظر نتایج کاربردی بود که به صورت مقطعی در سال 1388 انجام گرفت. نمونهی پژوهش شامل 111 نفر از پرسنل شاغل در بیمارستان شهید هاشمینژاد بود. دادهها با استفاده از پرسشنامهی رهبری معنوی Fry و نیز پرسشنامهی کیفیت زندگی کاری Casio جمعآوری و به وسیلهی نرمافزار SPSS و آزمون Spearman تحلیل شد. یافتهها: بین رهبری معنوی و هفت بعد آن (چشمانداز سازمانی، عشق به نوع دوستی، ایمان به کار، معنیداری در کار، عضویت در سازمان، تعهد سازمانی و بازخورد عملکرد) با کیفیت زندگی کاری کارکنان در مرکز آموزشی درمانی هاشمینژاد رابطهی معنیدار و مثبت وجود داشت (001/0 > P).نتیجهگیری: رهبری معنوی با فراهم نمودن زمینههای مساعد و حمایت کننده برای کارکنان، شرایطی را فراهم میسازد تا با تلاش در جهت تحقق اهداف سازمان، نیازها و اهداف خود را برآورده کنند و تواناییهای بالقوهی خود را آشکار سازند.