مدیریت اطلاعات سلامت
fatemeh Hooshangi؛ زهره جوانمرد
چکیده
مقدمه: پزشکی از راه دور یک قابلیت مهم جهت دسترسی سریع بیماران به مراقبت‌های سلامت است. درک میزان آگاهی و نگرش کادر درمان از پزشکی از راه دور، برای اجرای موفقیت آمیز آن بسیار اهمیت دارد. هدف پژوهش حاضر تعیین میزان آگاهی و نگرش کادر درمان درباره پزشکی از راه دور در بیمارستان‌های شهرستان فردوس می‌باشد.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مطالعات ...
بیشتر
مقدمه: پزشکی از راه دور یک قابلیت مهم جهت دسترسی سریع بیماران به مراقبت‌های سلامت است. درک میزان آگاهی و نگرش کادر درمان از پزشکی از راه دور، برای اجرای موفقیت آمیز آن بسیار اهمیت دارد. هدف پژوهش حاضر تعیین میزان آگاهی و نگرش کادر درمان درباره پزشکی از راه دور در بیمارستان‌های شهرستان فردوس می‌باشد.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی-مقطعی است که در سال 1400 در دو بیمارستان شهرستان فردوس انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کادر درمان بودند. در این مطالعه از روش سرشماری استفاده و جامعه پژوهش به عنوان نمونه پژوهش در نظر گرفته شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه رضایی و همکاران مشتمل بر 4 بخش بود. پس از تکمیل پرسشنامه‌ها، داده ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی مورد بررسی قرارگرفتند.یافته‌ها: از میان شرکت کنندگان، 39 درصد آگاهی متوسط و 3/40 درصد آگاهی کم و خیلی کم نسبت به پزشکی از راه دور داشتند، با این حال نگرش مثبتی نسبت به پزشکی از راه دور وجود داشت. 3/26 درصد از کادر درمان از این فناوری استفاده کرده بودند که بیشترین استفاده مربوط به سرویس مشاوره تلفنی از راه دور بود. 68 درصد عدم دسترسی به اینترنت پرسرعت و پهنای باند بالا را مهم ترین موانع پیاده سازی بیان کردند.نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد میزان آگاهی کادر درمان از پزشکی از راه دور متوسط رو به پایین ولی نگرش آن‌ها مثبت است. افزایش آگاهی کادر درمان درباره پزشکی از راه دور می‌تواند موثرترین راه در راستای پیاده سازی موفق آن باشد.
فرشته منوچهری منزه؛ خلیل کیمیافر؛ مجتبی اسماعیلی؛ معصومه سرباز
چکیده
مقدمه: سرطان پستان، شایع‌ترین و دومین علت مرگ و میر در زنان 35 تا 55 ساله است و دانش بیماران نقش بسزایی در مدیریت این بیماری و کنترل عوارض جانبی ناشی از درمان آن دارد. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، سنجش دانش، آگاهی و منابع اطلاعاتی بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی بود.روش بررسی: این مطالعه به صورت پیمایشی در سال 1398 انجام ...
بیشتر
مقدمه: سرطان پستان، شایع‌ترین و دومین علت مرگ و میر در زنان 35 تا 55 ساله است و دانش بیماران نقش بسزایی در مدیریت این بیماری و کنترل عوارض جانبی ناشی از درمان آن دارد. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، سنجش دانش، آگاهی و منابع اطلاعاتی بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی بود.روش بررسی: این مطالعه به صورت پیمایشی در سال 1398 انجام شد. جامعه تحقیق را 190 زن مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی تشکیل داد که طی دو ماه به دو مرکز تخصصی سرطان در مشهد مراجعه کرده بودند. ابزار پژوهش، پرسش‌نامه‌ای معتبر و پایا بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: حدود نیمی از بیماران شرکت‌کننده (2/54 درصد) هدف از شیمی درمانی را بهبودی بیماری می‌دانستند که به عنوان یک درمان کمکی بعد از درمان‌های دیگر به کار می‌رود. بیشتر بیماران دانش لازم را در مورد علت انجام آزمایش خون قبل از شیمی درمانی داشتند و اغلب آن‌ها می‌توانستند نیازهای اطلاعاتی خود را از طریق بروشور برطرف نمایند. بیشترین منبع اطلاعاتی بیماران برای رفع نیازهای اطلاعاتی خود به ترتیب پزشک و پرستار بود. رعایت بهداشت عمومی (1/82 درصد) و اجتناب از مواجهه با افراد بیمار و مکان‌های شلوغ (1/62 درصد) به ترتیب بیشترین و کمترین اقدام انجام شده توسط بیماران در طی درمان عنوان شد. بیشترین عوارض مورد انتظار در بین عوارض جانبی ناشی از درمان از دیدگاه بیماران، ریزش مو (6/91 درصد) و خستگی (1/82 درصد) و کمترین عوارض نیز تأثیر بر باروری (5/9 درصد) و کاهش عملکرد کلیه (4/8 درصد) گزارش گردید.نتیجه‌گیری: با وجودی که در بسیاری از موارد دانش بیماران در سطح مناسبی قرار دارد، اما در برخی موارد، به مداخله‌های آموزشی و توانمندسازی بیماران مبتلا نیاز است که از طریق آن می‌توان کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشید.
اسداله شمس؛ مژگان مصدق؛ سعید افروغ؛ الهام اسدی
دوره 9، شماره 7 ، اسفند 1391، ، صفحه 1081-1086
چکیده
مقدمه: امروزه بیش از هر زمان دیگر فراموش کرده‌ایم که حل دشواری‌های بهداشتی بستگی به آن دارد که خود مردم چه کاری را باید برای خودشان انجام دهند. وظیفه‌ی خطیر خدمات بهداشتی هوشمندانه از جمله نظام مراقبت‌های اولیه‌ی بهداشتی (Primary health care یا PHC)، کمک به سلامتی مردم با تأکید بر پیشگیری، در مقابل خدمات پزشکی با هزینه‌های کمرشکن، وابستگی‌آور ...
بیشتر
مقدمه: امروزه بیش از هر زمان دیگر فراموش کرده‌ایم که حل دشواری‌های بهداشتی بستگی به آن دارد که خود مردم چه کاری را باید برای خودشان انجام دهند. وظیفه‌ی خطیر خدمات بهداشتی هوشمندانه از جمله نظام مراقبت‌های اولیه‌ی بهداشتی (Primary health care یا PHC)، کمک به سلامتی مردم با تأکید بر پیشگیری، در مقابل خدمات پزشکی با هزینه‌های کمرشکن، وابستگی‌آور و کم‌اثر است. هدف تحقیق حاضر، سنجش اصول فلسفی پیشگیری با PHC و تعیین آگاهی و نگرش مدیران نهادهای مختلف سلامت اصفهان از اصول فلسفی نه گانه‌ی این مراقبت‌ها بود.
روش بررسی: مطالعه‌ی حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی- پیمایشی بود. جامعه‌ی مورد مطالعه 384 نفر از مدیران ارشد، میانی و اجرایی اصفهان در نهادها و سازمان‌های مختلف مربوط به سلامت مانند دانشگاه علوم پزشکی، بهزیستی و ... در سال 89-1388 بودند. ابزار تحقیق، پرسش‌نامه‌ای محقق ساخته و حاوی سه دسته سؤالات پایه، دانشی و نگرشی نسبت به اصول فلسفی نه‌گانه‌ی PHC بود. روایی پرسشنامه توسط متخصصین مربوط و پایایی آن توسط آزمون پایلوت و با آلفای 84 درصد مورد تأیید قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده وارد نرم‌افزار کامپیوتری SPSS نسخه‌ی 16 گردید و مراحل آمار توصیفی با میانگین و درصد و آمار تحلیلی با آزمون t، ANOVA و همبستگی Pearson مورد محاسبه قرار گرفت.
یافته‌ها: بالاترین میانگین نمره‌ی آگاهی از اصول فلسفی نه‌گانه‌ی PHC مربوط به بعد فلسفی «انگیزه و عشق خدمت به مردم» و برابر 41/12 ± 39/98 و کمترین آن مربوط به بعد فلسفی «برابری و عدالت» و برابر با 17/29 ± 75/65 بود. بالاترین میانگین نمره‌ی نگرش مربوط به بعد فلسفی «هماهنگی بین‌بخشی» و برابر با 97/22 ± 55/81 و کمترین آن مربوط به بعد فلسفی «برابری توزیع» و برابر با 79/12 ± 15/49 بود.
نتیجه‌گیری: نمره‌ی میانگین آگاهی تمامی رده‌های مدیریتی کمی بالاتر از 80 به دست آمد. اگر چه تا نمره‌ی عالی 100 فاصله دارد، اما برای یک نظام سلامت رسیدن به آن کار بسیار دشواری است و باید در این زمینه تلاش نمود. نمره‌ی میانگین نگرش 65 به دست آمد. این نتیجه خوبی برای این سیستم محسوب نمی‌شود، چرا که نگرش بالاتر مدیران نقشی کلیدی در به اجرا درآمدن اصول PHC است.
فرانک شفیعی؛ فرزانه فرهادیه؛ سید علی طاهری؛ راحله سموعی؛ ارسلان پیراسته
دوره 9، شماره 7 ، اسفند 1391، ، صفحه 1152-1157
چکیده
مقدمه: با گسترش نقش حرفه‌ای پرستاران، این گروه از کادر درمانی از جنبه‌های قانونی و اخلاقی، مسؤول تمام جوانب مراقبت‌های بهداشتی هستند، از این رو باید پاسخ‌گوی اعمال خود باشند و قانون را به عنوان عنصر اصلی کار خود بشناسند. در این مطالعه سعی شده است تا میزان آگاهی پرسنل پرستاری نسبت به آیین‌نامه‌های رسیدگی به تخلفات صنفی و حرفه‌ای ...
بیشتر
مقدمه: با گسترش نقش حرفه‌ای پرستاران، این گروه از کادر درمانی از جنبه‌های قانونی و اخلاقی، مسؤول تمام جوانب مراقبت‌های بهداشتی هستند، از این رو باید پاسخ‌گوی اعمال خود باشند و قانون را به عنوان عنصر اصلی کار خود بشناسند. در این مطالعه سعی شده است تا میزان آگاهی پرسنل پرستاری نسبت به آیین‌نامه‌های رسیدگی به تخلفات صنفی و حرفه‌ای شاغلان حرفه‌های وابسته به علوم پزشکی در مراکز آموزشی درمانی نور و حضرت علی اصغر (ع) شهر اصفهان مورد شناسایی قرار گیرد.
روش بررسی: این پژوهش، تحلیلی- مقطعی بود که کلیه‌ی پرسنل پرستاری شاغل در مراکز آموزشی درمانی نور و حضرت علی اصغر (ع) اصفهان در سال 1389، با نمونه‌گیری به شیوه‌ی سرشماری با تکمیل پرسش‌نامه‌ای محقق‌ساز انتخاب شدند که با استفاده از روش اعتبار محتوی و آزمون Cronbach's alpha با 80 درصد اعتبار و اعتماد علمی آن تأیید گردید. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار استنباطی و آزمون‌های آماری آنالیز واریانس، ضریب همبستگی Pearson و t-test استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 18 مورد پردازش قرار گرفت.
یافته‌ها: اکثریت پاسخ‌گویان مؤنث (7/82 درصد)، متأهل (74 درصد)، لیسانس (3/97 درصد)، پرستار (7/88 درصد) و در وضعیت استخدامی پیمانی (3/31 درصد) بودند. میانگین نمره‌ی آگاهی پرسنل پرستاری 86/42 درصد در سطح متوسط بود. بین میزان آگاهی پرسنل پرستاری نسبت به آیین‌نامه‌های مذکور به تفکیک جنسیت، وضعیت تأهل، میزان تحصیلات، سمت سازمانی و وضعیت استخدام هیچ گونه رابطه‌ی معنی‌داری وجود نداشت، در حالی که بین میزان آگاهی پرسنل و سابقه‌ی کار آن‌ها رابطه‌ی مستقیم و معنی‌دار دیده شد (05/0 < P).
نتیجه‌گیری: در شرایط و وضعیت کنونی، مراقبت‌های بهداشتی، کادر پرستاری باید نسبت به آسیب‌پذیر بودن حرفه‌ی خود آگاه و حساس باشند. پرستاران موظفند تا ضمن کسب اطلاع از پیشرفت‌های پرستاری، بهترین و ایمن‌ترین مراقبت‌ها را برای مددجویان انجام دهند و در این رابطه به نظر می‌رسد که برگزاری دوره‌های بازآموزی مداوم توأم با کسب امتیاز مؤثر در ارتقای شغلی و اتخاذ عوامل انگیزشی کارکنان رده‌های مختلف پرستاری می‌تواند مؤثر باشد.
