بنیامین محسنی ساروی؛ محمد فلاح خاریکی؛ زلیخا اصغری؛ سیده فاطمه حسینی دامیری
دوره 13، 7 (ویژه نامه همایش ملی فن‌آوری اطلاعات سلامت) ، اسفند 1395، ، صفحه 480-484
چکیده
مقدمه: داده‌های گواهی فوت، اساس مطالعات اپیدمیولوژی می‌باشد. از آن‌جایی که ثبت عللی مانند علایم و نشانه‌ها فاقد ارزش اطلاعاتی است، پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان ثبت علایم و نشانه‌ها در گواهی‌های فوت انجام شد.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بود. کلیه پرونده‌های متوفیان که کد علت مرگ آن‌ها 99R-00R بود، در مطالعه مشارکت داده ...
بیشتر
مقدمه: داده‌های گواهی فوت، اساس مطالعات اپیدمیولوژی می‌باشد. از آن‌جایی که ثبت عللی مانند علایم و نشانه‌ها فاقد ارزش اطلاعاتی است، پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان ثبت علایم و نشانه‌ها در گواهی‌های فوت انجام شد.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بود. کلیه پرونده‌های متوفیان که کد علت مرگ آن‌ها 99R-00R بود، در مطالعه مشارکت داده شد. داده‌ها در چکلیست وارد گردید و جهت محاسبه رابطه معنی‌داری، آزمون 2c مورد استفاده قرار گرفت.یافته‌ها: در 3/11 درصد از گواهی‌های فوت، علایم و نشانه‌ها به عنوان علت مرگ گزارش شده بود. بیمارستان‌های خصوصی بیشترین میزان (7/33 درصد) ثبت علایم و نشانه‌ها را نسبت به سایر بیمارستانها داشتند. در بین گروههای سنی، ثبت علایم و نشانه‌ها در افراد بالای 60 سال، 51 درصد و بیشتر از گروههای سنی دیگر بود. هرچه مدت اقامت بیمار در بیمارستان کمتر بود، میزان ثبت علایم و نشانه‌ها به عنوان علت زمینه‌ای مرگ بیشتر شده بود. بیشترین علایم و نشانه ثبت شده (9/50 درصد)، حالات بد تعریف شده (99R-95R) گزارش گردید.نتیجه‌گیری: ثبت علایم و نشانه‌ها هنوز هم به عنوان علت اصلی فوت ثبت میشود. به منظور بهبود داده‌های مندرج در پرونده، باید برنامهریزی لازم صورت گیرد.
محمدحسین حیوی حقیقی؛ محمد دهقانی؛ فرید خرمی
دوره 10، شماره 3 ، شهریور 1392
چکیده
مقدمه: صحت کدگذاری علت زمینه‌ای مرگ با اطلاعات گواهی فوت و تفسیر قوانین کدگذاری علل مرگ توسط کدگذاران ارتباط دارد. هدف این مطالعه، تعیین صحت کدگذاری علت زمینه‌ای مرگ در بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان بود. روش بررسی: این پژوهش توصیفی- مقطعی در شش ماهه‌ی اول سال 1390 انجام شد. جامعه‌ی پژوهش شامل گواهی فوت کلیه‌ی متوفیان ...
بیشتر
مقدمه: صحت کدگذاری علت زمینه‌ای مرگ با اطلاعات گواهی فوت و تفسیر قوانین کدگذاری علل مرگ توسط کدگذاران ارتباط دارد. هدف این مطالعه، تعیین صحت کدگذاری علت زمینه‌ای مرگ در بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان بود. روش بررسی: این پژوهش توصیفی- مقطعی در شش ماهه‌ی اول سال 1390 انجام شد. جامعه‌ی پژوهش شامل گواهی فوت کلیه‌ی متوفیان بیمارستان‌های آموزشی شهید محمدی (345 مورد) و کودکان (59 مورد) بود. ابتدا اطلاعات گواهی فوت بر روی فرم‌های جداگانه ثبت شد و دستیاران هر بخش، نسبت به تعیین توالی‌ها اقدام نمودند. سپس پژوهشگر، نسبت به کدگذاری مجدد و مقایسه با کدهای کدگذاران اقدام نمود. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS ثبت و از طریق آمار توصیفی و آزمون Chi-square تحلیل شد. یافته‌ها: صحت کدگذاری در بیمارستان شهید محمدی 7/51 درصد، در بیمارستان کودکان 0/54 درصد و در مجموع، 1/52 درصد بود. صحت کدگذاری با فصول ICD (International statistical classification of diseases)، تعداد خطوط و زبان تکمیل گواهی فوت رابطه‌ی معنی‌داری داشت. بهترین وضعیت کدگذاری متعلق به فصول بیماری‌های دستگاه تناسلی- ادراری (5/87 درصد) و نئوپلاسم‌ها (4/96 درصد) و بدترین وضعیت نیز متعلق به فصول علل خارجی (4/21 درصد) و بیماری‌های غدد درون‌ریز، تغذیه و متابولیک (6/27 درصد) بود. بیشترین کاربرد (0/36 درصد) و بهترین وضعیت کدگذاری (0/65 درصد صحت) متعلق به قانون عمومی و بیشترین خطا (0/85 درصد) متعلق به قانون 3 بود. قوانین کدگذاری نئوپلاسم‌ها به میزان (7/65 درصد) رعایت شده بود. نتیجه‌گیری: کدگذاری علل مرگ در بیمارستان‌های مورد مطالعه وضعیت مطلوبی نداشت. آموزش پزشکان (درباره‌ی نحوه‌ی تکمیل گواهی فوت) و کدگذاران (درباره‌ی قوانین موجود برای انتخاب و کدگذاری علت زمینه‌ای مرگ) ضروری به نظر می‌رسد. واژه‌های کلیدی: علت زمینه‌ای مرگ؛ گواهی فوت؛ کدگذاری؛ طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها- ویرایش دهم
