TY - JOUR ID - 11485 TI - پیاده‌سازی یک سیستم اطلاعات جغرافیایی با استفاده از داده‌های موجود در پرونده‌های پزشکی افراد تصادفی JO - مدیریت اطلاعات سلامت JA - HIM LA - fa SN - 1735-7853 AU - صباحی, اعظم AU - خواجوئی, رضا AD - دانشجوی کارشناسی ارشد، فن‌آوری اطلاعات سلامت‌، مرکز تحقیقات مدیریت ارایه خدمات سلامت، پژوهشکده آینده‌پژوهی در سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان و کارشناس، آمار و ‌مدارک پزشکی، بیمارستان شهید دکتر چمران فردوس، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، خراسان جنوبی، ایران AD - دانشیار، انفورماتیک پزشکی، مرکز تحقیقات انفورماتیک پزشکی، پژوهشکده آینده‌پژوهی در سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران Y1 - 2016 PY - 2016 VL - 13 IS - 3 SP - 155 EP - 162 KW - سیستم اطلاعات جغرافیایی KW - حوادث ترافیکی KW - پرونده پزشکی KW - بیمارستان‌ها DO - N2 -  مقدمه: سیستم اطلاعات جغرافیایی (Geographic information system یا GIS) می‌تواند به مکان‌یابی تسهیلات و مراکز پزشکی و مدیریت بحران در سوانح کمک ‎نماید. یکی از منابع اطلاعاتی مناسب برای انجام این امر، پرونده پزشکی افراد تصادفی می‌باشد. از آن‌جایی که تاکنون از این پرونده‌ها در طراحی GIS استفاده نشده است، هدف از انجام مطالعه حاضر، پیاده‌سازی یک GIS بر اساس داده‌های پرونده پزشکی مصدومان تصادفی بود. روش بررسی: در این مطالعه کاربردی، پرونده‌های پزشکی بیماران تصادفی مراجعه کننده به بیمارستان چمران شهرستان فردوس از تیر ماه تا پایان آذر سال 1393 بررسی گردید. با استفاده از GIS، نقاط حادثه‌خیز، پراکندگی جراحات و خدمات سلامت در این نقاط به تفکیک سوانح ترافیکی درون و برون شهری تعیین شد.یافته‌ها: از مجموع 470 تصادف، 216 مورد درون شهر و 254 مورد بیرون از شهر اتفاق افتاده بود. از نظر پراکندگی جراحات، در بخش درون شهری آسیب به شکم در ناحیه اسلامیه و در بخش برون شهری، آسیب‌های سر و دست در ناحیه سرایان بیشترین میزان را به خود اختصاص داد. بیشترین مراجعه در تصادفات درون شهری به بخش اورژانس (75/46 درصد) و در برون شهری به جراحی عمومی (93/53 درصد) بود. طولانی‌ترین زمان رسیدن از درون شهر به بیمارستان 5 ساعت برای مصدومان ناحیه صورت و از بیرون شهر 8/2 ساعت برای مصدومان ناحیه پا و جراحات چندگانه بود.نتیجه‌گیری: استفاده از پرونده پزشکی بیماران تصادفی نشان داد که حداقل به 5 پایگاه اورژانس دیگر نیاز است. به نظر می‎رسد با استقرار پایگاه‌های بیشتر، می‎توان مدت زمان رسیدن مصدومان به بیمارستان را کاهش داد. از آن‌جایی که پراکندگی نوع جراحات در جاده‌ها در مطالعه حاضر مشخص گردید، می‎توان پایگاه‌های اورژانس را با توجه به نوع جراحات، به پرسنل و امکانات مورد نظر مجهز کرد. UR - https://him.mui.ac.ir/article_11485.html L1 - https://him.mui.ac.ir/article_11485_7c086e7d1886dc3efa687401d7fdc6a0.pdf ER -