محمد هیوا عبدخدا؛ مریم احمدی؛ علیرضا نوروزی؛ محمودرضا گوهری
دوره 13، شماره 1 ، اردیبهشت 1395، ، صفحه 3-10
چکیده
مقدمه: مقاومت پزشکان در برابر پذیرش پرونده الکترونیک مراقبت سلامت (Electronic health care record یا EHCR)، هنوز جدی‌ترین چالش پیش روی پیاده‌سازی آن به شمار می‌رود. بنابراین، شناسایی عواملی که به این مسأله دامن می‌زند، دارای اهمیت خاصی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش ویژگی‌های نهادی پزشکان بر پذیرش EHCR انجام شد. روش بررسی: روش پژوهش، کاربردی ...
بیشتر
مقدمه: مقاومت پزشکان در برابر پذیرش پرونده الکترونیک مراقبت سلامت (Electronic health care record یا EHCR)، هنوز جدی‌ترین چالش پیش روی پیاده‌سازی آن به شمار می‌رود. بنابراین، شناسایی عواملی که به این مسأله دامن می‌زند، دارای اهمیت خاصی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش ویژگی‌های نهادی پزشکان بر پذیرش EHCR انجام شد. روش بررسی: روش پژوهش، کاربردی از نوع توصیفی- تحلیلی بود و جامعه آماری آن را پزشکان شاغل در 26 بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1393 تشکیل دادند. بر اساس فرمول نمونه‌گیری در مدل‌سازی معادلات ساختاری، 270 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسش‌نامه محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن به تأیید رسید (90/0 = a). داده‌ها بعد از جمع‌آوری توسط روش تحلیل مسیر در نرم‌افزار AMOS (نسخه سوم) و در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: همبستگی معنی‌داری بین هیچ کدام از ویژگی‌های نهادی پزشکان شامل سن، سابقه کار، آشنایی با کامپیوتر و آشنایی با EHCR و متغیرهای درونی مدل پذیرش فن‌آوری، برداشت ذهنی از سهولت استفاده و برداشت ذهنی از سودمندی استفاده، وجود نداشت. همچنین، هیچ کدام از ویژگی‌های نهادی پزشکان، تأثیر معنی‌داری را بر سهولت استفاده، سودمندی استفاده و میزان استفاده از EHCR نشان نداد. نتیجه‌گیری: ویژگی‌های نهادی پزشکان، نقش قابل توجهی در پذیرش EHCR از سوی آنان ندارد. شایسته است که به جای تمرکز صرف بر ویژگی‌های نهادی پزشکان در پذیرش EHCR، سایر عوامل تأثیرگذار نیز مورد توجه قرار گیرد تا پیاده‌سازی EHCR با ضریب اطمینان بالاتری همراه شود.
هیوا عبدخدا؛ علیرضا نوروزی
دوره 8، شماره 5 ، آذر و دی 1390
چکیده
مقدمه: خود- استنادی به عنوان یکی از بارزترین کاستی شاخص‌های علم‌سنجی مبتنی بر تحلیل استنادی مطرح است. اگر چه خود- استنادی برای مجلات تا حدودی طبیعی است، اما میزان نامتعارف آن باعث حذف مجله در بررسی و ارزیابی توسط پایگاه‌های اطلاعاتی می‌شود. این پژوهش به بررسی میزان خود- استنادی مجلات علمی- پژوهشی انگلیسی زبان ایران در حوزه‌ی پزشکی ...
بیشتر
مقدمه: خود- استنادی به عنوان یکی از بارزترین کاستی شاخص‌های علم‌سنجی مبتنی بر تحلیل استنادی مطرح است. اگر چه خود- استنادی برای مجلات تا حدودی طبیعی است، اما میزان نامتعارف آن باعث حذف مجله در بررسی و ارزیابی توسط پایگاه‌های اطلاعاتی می‌شود. این پژوهش به بررسی میزان خود- استنادی مجلات علمی- پژوهشی انگلیسی زبان ایران در حوزه‌ی پزشکی که در فاصله‌ی سالهای 09-2005 در پایگاه Scopus نمایه شده بودند، پرداخته است. روش بررسی: این مطالعه از دسته مطالعات توصیفی بود که در آن از تحلیل استنادی استفاده شد. جامعه‌ی مورد پژوهش عبارت از مجلات علمی- پژوهشی انگلیسی زبان ایرانی در حوزه‌ی پزشکی بودند که تا زمان انجام این پژوهش (اسفند 1388) در فاصله‌ی سالهای 09-2005 در پایگاه Scopus نمایه می‌شدند که شامل 16 عنوان مجله بود. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، فهرست کنترلی محقق ساخته بود که روایی آن به تأیید رسید. جمع‌آوری داده‌ها به صورت مشاهده‌ی مستقیم و با مراجعه به وبگاه نمایه‌نامه‌ی استنادی Scopus و جستجوی عناوین مجلات و بررسی منابع آنها صورت گرفت. داده‌ها بعد از جمع‌آوری و ورود به رایانه توسط نرم‌‌‌افزارهای SPSS و Excel تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: میانگین نرخ خود- استنادی در میان مجلات مورد بررسی 64/29 درصد و در مجموع 43/14 درصد از کل استنادها، مربوط به خود- استنادی بود. مجله‌ی Hepatitis monthly با 100 درصد، بالاترین نرخ خود- استنادی و مجله‌ی Iranian journal of medical science با 88/6 درصد خود- استنادی، پایین‌ترین نرخ خود- استنادی را داشتند. بیشترین میزان خود- استنادی مجلات در سال 2009، 34/42 درصد و کمترین میزان در سال 2005، 95/13 درصد بوده است. نتیجه‌گیری: میانگین نرخ خود- استنادی در مجلات به نسبت بالا است. این میزان بسیار نزدیک به سقف معمول خود- استنادی‌ها در جهان است. نرخ خود- استنادی در فاصله‌ی سالهای اولیه، روندی افزایشی و در فاصله‌ی سالهای پایانی (09-2008) رشدی300 درصدی داشته است. بنابراین، مجلات بایستی در کاهش این نرخ و تلاش در جهت جذب استناد از سایر مجله‌ها بیشتر تلاش کنند. واژههای کلیدی: نشریات ادواری؛ مجلات حوزه‌ی پزشکی؛ .Scopus
علیرضا نوروزی؛ هیوا عبدخدا
دوره 8، شماره 4 ، مهر و آبان 1390
چکیده
هدف از این مقاله شناسایی مشکلات مجلههای ایرانی و دلایل عدم نمایهسازی و چکیدهنویسی آنها توسط پایگاه‌های اطلاعاتی خارجی و موتورهای جستجو و در نهایت ارایه‌ی راه‌کارهایی برای بهبود وضعیت موجود به منظور حضور بهتر مجلههای علمی ایرانی در عرصه‌ی جهانی بود. این مطالعه از نوع توصیفی و مرور وضعیت موجود است. یکی از دلایلی که ...
بیشتر
هدف از این مقاله شناسایی مشکلات مجلههای ایرانی و دلایل عدم نمایهسازی و چکیدهنویسی آنها توسط پایگاه‌های اطلاعاتی خارجی و موتورهای جستجو و در نهایت ارایه‌ی راه‌کارهایی برای بهبود وضعیت موجود به منظور حضور بهتر مجلههای علمی ایرانی در عرصه‌ی جهانی بود. این مطالعه از نوع توصیفی و مرور وضعیت موجود است. یکی از دلایلی که مجلههای ایرانی زیاد به آنها استناد نمیشود، این است که این مجله‌ها امکان پخش در سطح جهان را ندارند و چکیده‌ی مقالههای منتشر شده در مجلههای ایرانی در پایگاه‌های اطلاعاتی که اغلب توسط آمریکا و انگلیس هدایت میشوند، نمایهسازی نمیشوند. بنابراین، باید هر مجله یک وبگاه ویژه‌ی خود داشته باشد و فهرست مندرجات آخرین مقالههای منتشر شده در شماره‌ی تازه را برای گروههای بحث تخصصی منطقهای و جهانی ارسال کند و روی وبنوشتها و وبگاههای دیگر خبر رسانی کند، تا تعداد خوانندگان مجله زیاد شود و جلب توجه نمایند. این مقاله نشان میدهد که انتشار یک مجله بدون رعایت استانداردهای انتشار مجلههای علمی موجب خواهد شد تا آن مجله در پایگاه‌های اطلاعاتی خارجی نمایهسازی نشود. قابل ذکر است که نمایهسازی یک مجله در پایگاه‌های اطلاعاتی خارجی نشان دهنده اعتبار علمی و جهانی بودن دامنه‌ی موضوعی آن مجله است. واژههای کلیدی: نشریات ادواری، نمایهسازی، پایگاه‌های اطلاعاتی، ایران.
رسول نوری؛ علیرضا نوروزی؛ عباس میرزایی
دوره 3، شماره 2 ، مهر 1385، ، صفحه 73-82
چکیده
مقدمه: یکی از رایج‌ترین روش‌های ارزشیابی فعالیت‌های علمی پژوهشگران و سازمان‌های وابسته به آنها بهره‌گیری از شیوه‌های مختلف علم‌سنجی است که با بهره‌گیری از پایگاه‌های اطلاعاتی استنادی صورت می‌گیرد. یکی از مهم‌ترین و معتبرترین پایگاه‌های استنادی، Web of Scienceمی‌باشد که در این مقاله با استفاده از داده‌های کسب شده از این پایگاه ...
بیشتر
مقدمه: یکی از رایج‌ترین روش‌های ارزشیابی فعالیت‌های علمی پژوهشگران و سازمان‌های وابسته به آنها بهره‌گیری از شیوه‌های مختلف علم‌سنجی است که با بهره‌گیری از پایگاه‌های اطلاعاتی استنادی صورت می‌گیرد. یکی از مهم‌ترین و معتبرترین پایگاه‌های استنادی، Web of Scienceمی‌باشد که در این مقاله با استفاده از داده‌های کسب شده از این پایگاه اطلاعاتی، تولیدات علمی پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از سال 1976 تا پایان سال 2006 مورد بررسی قرار گرفته است. روش بررسی: این پژوهش مطالعه‌ای کاربردی و ازنوع مطالعات توصیفی بوده که با استفاده از روش علم‌سنجی انجام شده است. منبع گردآوری داده‌ها پایگاه اطلاعاتی Web of Science و جامعه‌ی آماری پژوهش شامل 488 مورد از مدارک موجود در این پایگاه اطلاعاتی است که توسط پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در فاصله‌ی سالهای 1976 تا 2006 میلادی منتشر شده است. برای تحلیل داده‌ها نیز از آمار توصیفی استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که بیشترین تعداد مدارک منتشر شده از دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در مجلات ISI مربوط به سال 2006 بود. از نظر نوع مدرک بیشترین تعداد مربوط به مقالات اصیل و از لحاظ موضوعی نیز بیشترین تعداد مدارک در رابطه با بیماری‌های عروق محیطی بود.نتیجه‌گیری: در مجموع تولیدات علمی پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در پایگاه اطلاعاتی Web of Science رقم قابل قبولی نیست. مسؤولین امر برای بهبود این وضعیت می‌بایست شرایطی را فراهم کنند تا پژوهشگران انگیزه و توان لازم برای انتشار مقاله در مجلات ISI را به دست آورند.واژههای کلیدی: علم؛ علم اطلاعات؛ پایگاه‌های اطلاعاتی؛ تولید.