نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
چکیده
مقدمه: امروزه مدیران آموزش عالی با مشکلاتی نظیر فشارهای مالی، تغییرات سریع محیطی، رقابت با سایر مراکز آموزش عالی برای دستیابی به رتبه‌ی علمی و پژوهشی بالاتر، جذب دانشجویان مستعدتر و اعطای استقلال بیشتر به اعضای هیأت علمی روبرو هستند و برای غلبه بر این مشکلات می‌توانند از نوآوری در برنامه‌های درسی، ارایه‌ی خدمات پشتیبانی و فرایند یاددهی- یادگیری کمک بگیرند. این مقاله درصدد بررسی نوآوری اداری و تکنیکی در دانشگاه‌های علوم پزشکی و غیر علوم پزشکی بوده است.روش بررسی: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی، جامعه‌ی آماری شامل کلیه‌ی اعضای هیأت علمی دانشگاه‌های دولتی استان (1830 نفر) بود که با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی 480 نفر در سال 1389 انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسش‌نامه‌ی استاندارد Hongming و همکاران بود که روایی آن با استفاده از روایی محتوایی و صوری و پایایی آن با استفاده از محاسبه‌ی ضریب Cronbach’s alpha (92/0 = r) تأییدگردید. تجزیه و تحلیل داده‌‌ها با استفاده از نرم‌‌افزار 18SPSS و در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفت.یافته‌ها: میانگین نمرات نوآوری اداری و نوآوری تکنیکی در دانشگاه‌های دولتی استان، کمتر از سطح متوسط بود و فواصل اطمینان نشان داد که به احتمال 99 درصد میانگین نمرات نوآوری اداری بین 17/4 و 5/4، نوآوری تکنیکی بین 47/4 و 8/4 و نوآوری سازمانی بین 3/4 و 6/4 بوده است. از طرفی بین میانگین انواع نوآوری سازمانی در دانشگاهها بر حسب مشخصات دموگرافیک تفاوت معنی‌داری مشاهده شد، به طوری که نوآوری اداری در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بیشتر از سایر دانشگاه‌های دولتی استان و نیز این نوع نوآوری در اعضای هیأت علمی با سابقه‌ی کار 1 تا 10 سال بیشتر از 11 تا 20 سال بوده است. از طرفی نوآوری تکنیکی دانشگاه صنعتی بیشتر از سایر دانشگاه‌های دولتی استان بود. این نوع نوآوری در اعضای هیأت علمی با مرتبه‌ی دانشیاری کمتر از سایر اعضا بود و نیز نوآوری تکنیکی در اعضای هیأت علمی با سابقه‌ی کار 1 تا 10 سال بیشتر از 11 تا 20 سال بوده است.نتیجه‌گیری: دانشگاهها باید به گونه‌ای مدیریت و رهبری شوند که نوآوری به عنوان یک فرهنگ و بخش طبیعی فعالیت‌‌های روزانه درآید و به عنوان دانش افزوده برای همه‌ی اعضای هیأت علمی و دانشکده مطرح شود. توانایی تسریع در انتشار و تبدیل این دانش به سرمایه که محرکی برای بهبود آموزشی می باشد، امری ضروری است.واژه‌های کلیدی: نوآوری سازمانی؛ سازمان و مدیریت (بهداشت و درمان)؛ دانشگاهها.
عنوان مقاله [English]
Administrative and Technical Innovation in Medical and Non-Medical Universities
نویسندگان [English]
- Susan Bahrami
- Mohammad Hossein Yarmohammadian
- Saeid Rajaeepour
- Hassan Ali Bakhtiar Nasrabadi
- Iraj Kazemi
چکیده [English]
Introduction: Higher education administrators face with problems such as financial pressures, rapidly changing environment, competition with other higher education institutions to achieve higher academic rank and research, attracting students and more prone to grant more autonomy to faculty members .To overcome mentioned problems ,they can use methods such as; innovation in curriculum, support services and teaching learning process. This article aimed to review the administrative and technical innovation in medical and non-medical universities.Methods: In this descriptive and analytical study all faculty members of public universities in the province (1830 people) were included, from which 840 individuals were selected by random stratified sampling, in 2010. Research tools included standardized Hongmin and colleagues questionnaire which validity and reliability was confirmed by face and content validity and coefficients of Cronbach's alpha (r=0.92) ,respectively. Data analyzed using SPSS18software and two levels of descriptive and inferential statistics. Results: Mean score of administrative and technical innovation in the province public universities was less than the average level.Mean score of administrative innovation, technicl innovation and technical innovation were between 4.17 - 4.5, 4.47 -4.8 and 4.3 - 4.6 respectivly, in confidence intervals of 99%. There was a significant difference between different mean organizational innovation scores of studied universities according to their demographic characteristics. Administrative innovation was higher in Isfahan University of Medical Sciences comparing with others and the innovation was higher in faculty members with 1-10 years experiences than those with 11-20 years. The technical innovation of Isfahan Technical University was higher than others and it was higher in faculty members with 1-10 years experiences than those with 11-20 years and it was lower in faculty members with the rank of associate professor.Conclusion: Universities should be managed so that the innovation become as a natural part of culture and daily activities and considered as increased knowledge for all faculty members and faculty.It is essential to achieve the ability of expedite the release and conversion of this knowledge to an investment which would consider as a stimulant for improving education.Keywords: Organizational Innovation; Organization and Administration; Universities.
)