نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• بنیامین محسنی ساروی ¹
• آذر کبیرزاده ²
• اسماعیل رضازاده ³
• ابراهیم باقریان فرح‌آبادی ⁴
• زلیخا اصغری ⁵

¹ کارشناس ارشد،مدارک پزشکی، معاونت درمان، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

² عضو هیئت علمی، مدرس مدارک پزشکی دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران علوم، ساری، ایران (نویسنده مسئول) ایمیل: azakab@gmail.com

³ کارشناس ارشد؛،مدارک پزشکی، معاونت درمان، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

⁴ عضو هیئت علمی، مدرس، ریاضی و آمار، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران

⁵ کارشناس ارشد،مدارک پزشکی، سازمان مدارک پزشکی، معاونت درمان، دانشگاه علوم پزشکی مازندران علوم، ساری، ایران

چکیده

مقدمه: مطالعات متعددی نشان داده‌اند که برخی رضایت‌نامه‌ها از نظر اسنادی اعتبار ندارند. یعنی از افراد غیر مجاز رضایت کسب شده و مشخصات فرد رضایت دهنده به استناد مدارک معتبر احراز نشده بود. این مطالعه به منظور تعیین تأثیر فرم راهنمای پذیرش بر اعتبار رضایت‌نامه‌ها انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر، یک مطالعه‌ی تجربی بود که در سال 1389 و در چهار بیمارستان آموزشی شهر ساری انجام شد. گروه مورد با استفاده از فرم راهنمای پذیرش برای حضور فرد مجاز به دادن رضایت و همراه داشتن مدارک لازم راهنمایی شدند. گروه شاهد بیمارانی بودند که قبل از مداخله و اجرای طرح، پذیرش شده بودند. فرم راهنمای پذیرش در دو نسخه تهیه گردید. نسخه‌ی اول توسط منشی درمانگاه در اختیار بیمار قرار داده می‌شد تا زمان پذیرش در بیمارستان به همراه داشته باشد و نسخه‌ی دوم توسط کاربر پذیرش بیمارستان مورد استفاده قرار می‌گرفت. برای پیگیری بیمارانی که فرم را دریافت کرده‌اند یک لیست تهیه شد. بیمارانی که فرم را از منشی دریافت کرده بودند و در زمان پذیرش نیز به همراه داشتند، در مطالعه وارد شدند. متغیر‌های مورد بررسی شامل اعتبار رضایت «معالجه و عمل جراحی» و «استفاده از اطلاعات پزشکی»، سن بیمار، نسبت رضایت دهنده با بیمار، تحصیلات کاربر، محل سکونت بیمار، جنس، میزان تحصیلات بیمار و همراه بود. تعداد نمونه برای گروه‌های مورد وشاهد بر اساس مطالعات قبلی و مطالعه‌ی مقدماتی و با استفاده از فرمول حجم نمونه، تعداد 66 نفر برای هر بیمارستان تعیین شد. مضامین اعتبار بر اساس نسبت فرد رضایت دهنده در فرم پذیرش با بیمار مشخص شد. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS و با استفاده از شاخص‌های آماری توصیفی و برای بررسی ارتباط متغیر‌ها از آزمون Chi-square و دو جمله‌ای در سطح معنی‌داری 05/0 > P استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که با استفاده از فرم راهنمای پذیرش، اعتبار رضایت‌نامه‌ی معالجه و عمل جراحی 6/18 درصد و استفاده از اطلاعات پزشکی 6/15 درصد افزایش یافته است. اعتبار رضایت‌نامه‌ی بیماران در سنین زیر 18 سال و 60-55 سال بالاتر از سایر گروه‌ها بود. نتایج نشان داد اعتبار رضایت در گروه مورد بالاتر از شاهد بود، اما آزمون Chi-square عدم ارتباط معنی‌دار بر اساس تحصیلات کاربر کاردان (14/0 = P) و کارشناس (16/0 = P) مدارک پزشکی را نشان داد.
نتیجه‌گیری: استفاده ار فرم راهنمای پذیرش برای بهبود اعتبار رضایت‌نامه‌ها مفید واقع شد. به نظر می‌رسد تا زمانی که بیماران برای به همراه داشتن مدارک آگاهی لازم را کسب کنند، بتوان با استفاده از فرم پیش‌گفت به بهبود وضعیت کمک نمود. البته علاوه بر آن، آموزش کارکنان و یا تأثیر دادن اعتبار رضایت‌نامه‌ها به عنوان یک شاخص ارزیابی در الگو‌های اعتبار بخشی پیشنهاد می‌گردد.

کلیدواژه‌ها

• اعتبار
• فرم‌های رضایت‌نامه
• اسناد
• بیمارستان‌ها

عنوان مقاله [English]

Effects of the Admission Guideline Form on Validity of Consent in Mazandaran University of Medical Sciences, Iran*

نویسندگان [English]

• Benyamin Mohseni Saravi ¹
• Azar Kabirzadeh ²
• Esmaiel Rezazadeh ³
• Ebrahim Bagherian Farahabbadi ⁴
• Zolikha Asghari ⁵

¹ Medical Records, Deputy of Treatment, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

² Faculty Member, Lecturer, Medical Records, School of Paramedicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran (Corresponding Author) Email: azakab@gmail.com

³ Medical Records, Deputy of Treatment, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

⁴ Faculty Member, Lecturer, Mathematics and Statistics, School of Engineering, Islamic Azad University, Sari, Iran

⁵ Medical Records, Medical Records Organization, Deputy of Treatment, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

چکیده [English]

Introduction: Research has shown that medical consents are not valid. In fact, consents are usually
provided by unauthorized persons whose identification is not accurately approved. This research
tried to specify the effects of an admission guideline form on validity of medical consents.
Methods: This experimental study was conducted in four teaching hospitals in Sari, Iran during
2010. After reading the admission guideline, the case group had to present the necessary
documents to prove their identity and be able to consent for their patient’s admission. The control
group included patients who had been admitted before the beginning of this project. Two copies
of the admission guideline form had been prepared (one for the hospital and one for the patients).
The names of patients who had received the form were recorded in a list for further follow-up.
The patients who had the form on the day of admission entered the study. A number of variables
such as the validity of the consents for "treatment and surgery" and "using medical information",
patient’s age, sex, and place of residence, the relation of the consenting person with the patient,
and the patient, his/her attendant, and the receptionist’s education level were recorded. Using
previous research, primary evaluations, and the formula of sample size, 66 persons form each
hospital were selected. Content validity was determined based on the relationship between the
patient and the consenting person. Data was analyzed by descriptive statistics and chi-square and
binominal tests in SPSS. P values less than 0.05 were considered significant.
Results: Employing the admission guideline form increased the validity of consents for treatment
and surgery and using medical information by about 18.6% and 15.6%, respectively. The validity
of consents provided by patients younger than 19 years of age and 55-60 years old was higher
than the other age groups. The validity of consents was higher in the case group than in the
control group. In addition, the validity of consents was not significantly related with the
receptionist’s education level.
Conclusion: Using the admission guideline form was improved the validity of the provided
consents. This form can be a beneficial tool to educate patients about the necessary documents in
the hospital. Furthermore, training the personnel and/or using the validity of consents as an
evaluation index in their promotion will also be warranted.

کلیدواژه‌ها [English]

• Validity
• Consent Forms
• Documentation
• Hospitals