ابوالقاسم پوررضا؛ فیض اله اکبری حقیقی؛ وجیه اله خدابخش نژاد
دوره 3، شماره 2 ، مهر 1385، ، صفحه 93-102
چکیده
مقدمه: ایمنی و نگهداشت بیمارستان، امروزه از اجزاء بسیار مهم مدیریت پیشرفتهی واحدهای درمانی به شمار میرود. ایمنی در محیط بیمارستان به لحاظ اقتصادی، انسانی و اخلاقی از اهمیت زیادی برخوردار است. بخشهای تشخیصی از جمله بخشهای جدا نشدنی بیمارستان بوده و به دلیل برخورداری از تجهیزات و فنآوریهای پیچیده و گرانقیمت و نیز نیروی ...
بیشتر
مقدمه: ایمنی و نگهداشت بیمارستان، امروزه از اجزاء بسیار مهم مدیریت پیشرفتهی واحدهای درمانی به شمار میرود. ایمنی در محیط بیمارستان به لحاظ اقتصادی، انسانی و اخلاقی از اهمیت زیادی برخوردار است. بخشهای تشخیصی از جمله بخشهای جدا نشدنی بیمارستان بوده و به دلیل برخورداری از تجهیزات و فنآوریهای پیچیده و گرانقیمت و نیز نیروی انسانی متخصص و مجرب، شایستهی توجه ویژه به لحاظ ایمنی میباشد. لذا هدف اصلی این مطالعه، تعیین وضعیت ایمنی بخشهای تشخیصی بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی گیلان بود. روش بررسی: این پژوهش کاربردی و مطالعه از نوع مطالعات توصیفی بوده که به روش مقطعی (Cross-sectional) در کلیهی بخشهای تشخیصی شامل رادیولوژی و آزمایشگاه بیمارستانهای مورد مطالعه (تعداد 6 بیمارستان) انجام شد. ابزار جمعآوری دادهها چک لیست و تجزیه و تحلیل دادهها، با استفاده از روشهای آمار توصیفی و نرمافزار SPSS صورت پذیرفته است. برای بیان کیفی وضعیت ایمنی از مقیاس لیکرت استفاده گردید و براساس آن وضعیت ایمنی بخشهای مورد مطالعه در سه مقولهی خوب، متوسط، ضعیف درجهبندی شد. ضمناً روایی چک لیست پس از مطالعهی مقدماتی (pilot) تعیین شد.یافتهها: وضعیت ایمنی بخشهای تشخیصی بیمارستانهای مورد مطالعه در مجموع در حد "متوسط" تعیین گردید؛ تنها یک بیمارستان از سطح ایمنی در حد «خوب» برخوردار بود. نتیجهگیری: حساس سازی مسؤولین و مدیران نسبت به ایمنی در بیمارستانها، افزایش سطح آگاهی کارکنان بخشهای تشخیصی در زمینهی اصول و ضوابط ایمنی، تأمین و نگهداشت وسایل و تجهیزات ایمنی و اطفای حریق و همچنین به کارگیری مدیران واجد شرایط در مدیریت بیمارستان و به طور خلاصه ارتقای مدیریت ایمنی در بیمارستانها وبخشهای مورد مطالعه توصیه میگردد. واژههای کلیدی: بیمارستانها؛ مدیریت منابع؛ ایمنی تجهیزات؛ بخش آسیبشناسی بیمارستان؛ مدیریت تجهیزات.