جهانگیر کریمیان؛ پریوش شکرچی‌زاده اصفهانی؛ محمدحسین یارمحمدیان؛ بهاره غلامی؛ مونا دستغیب؛ مریم فریور افشار
دوره 7، ویژه نامه (همت مضاعف، کار مضاعف) ، اسفند 1389
چکیده
مقدمه: از آن‌جا که نیروی انسانی در سازمان‌ها مهم‌ترین عامل اثربخشی و کارآیی هستند، شناخت عوامل مؤثر بر عملکرد و واکنش کارکنان از جمله تغییرات درون سازمانی در سطوح مدیریت حایز اهمیت می‌باشد. از این‌رو هدف از این پژوهش تعیین تأثیر تغییرات سازمانی بر واکنش کارکنان حوزه‌ی ستادی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بوده است.روش بررسی: این تحقیق ...
بیشتر
مقدمه: از آن‌جا که نیروی انسانی در سازمان‌ها مهم‌ترین عامل اثربخشی و کارآیی هستند، شناخت عوامل مؤثر بر عملکرد و واکنش کارکنان از جمله تغییرات درون سازمانی در سطوح مدیریت حایز اهمیت می‌باشد. از این‌رو هدف از این پژوهش تعیین تأثیر تغییرات سازمانی بر واکنش کارکنان حوزه‌ی ستادی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بوده است.روش بررسی: این تحقیق از نوع پیمایشی بود که با هدف تعیین تأثیر تغییرات سازمانی بر واکنش کارکنان حوزه‌ی ستادی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1384 انجام گرفت. جامعه‌ی پژوهش 700 نفر بودند که 100 نفر آن‌ها از طریق نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی و با استفاده از جدول مورگان انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه‌ی واکنش‌های کارکنان نسبت به تغییر و پرسش‌نامه‌ی پذیرش تغییر شغل بود، که روایی صوری و محتوایی آن با نظر کارشناسان و پایایی آن از طریق محاسبه‌ی Cronbach’s alpha (ضریب alpha برای پرسش‌نامه‌ی تعیین واکنش برابر 76/0 و برای پرسش‌نامه‌ی پذیرش تغییر شغل برابر 84/0) تعیین گردید و داده‌های حاصل از آن‌ها با استفاده از آزمون‌های توصیفی و استنباطی (آزمونKendal ) و نرم‌افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که 44% افراد در گروه سنی 39-30 سال بودند و توزیع فراوانی زن و مرد یکسان بود. 55% افراد مورد مطالعه کارشناس و 45% کارمند بودند. همچنین میانگین سابقهی کاری افراد 6/12 سال بود و 54% کارکنان استخدام رسمی بودند. امتیازات کسب شده از پرسش‌نامه‌ی پذیرش تغییر شغل بین 25-5 و میانگین پذیرش تغییر شغل در کارکنان 42/14 به دست آمد. همچنین امتیازات حاصل از پرسش‌نامه‌ی واکنش کارکنان بین 24-6 و میانگین واکنش‌های انکار 12/14، مقاومت 32/16، اکتشاف 9/13 و تعهد 15/12 بود. بین متغیرهای سن، جنس، پست سازمانی، سابقهی کار و نوع استخدام با میزان پذیرش تغییر شغل و واکنش‌های انکار، مقاومت، اکتشاف و تعهد رابطه‌ی معنی‌داری وجود نداشت. بین سن و تعهد و همچنین نوع استخدام و پذیرش تغییر شغل رابطه‌ی مستقیم وجود داشت.نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از تحقیق حاکی از وجود یک نوع بی‌تفاوتی در بین کارکنان نسبت به تغییرات سازمانی می‌باشد که ممکن است ناشی از فرهنگ سازمانی، عدم اطلاع رسانی کافی، عدم مشارکت کارکنان در جریان تغییر و عدم ارایه‌ی آموزش‌های مناسب و ... باشد. همچنین افرادی که از امنیت شغلی برخوردار هستند (استخدام رسمی)، واکنش تعهد بیشتری نسبت به سایر کارکنان نشان می‌دهند. واژه‌های کلیدی: تحول سازمانی؛ مدیران؛ کارکنان؛ دانشگاه‌‌‌ها.
