ماندانا صاحبزاده؛ سعید کریمی؛ سید محسن حسینی؛ غزاله اختر دانش؛ سحر حسینی
دوره 7، ویژه نامه (همت مضاعف، کار مضاعف) ، اسفند 1389
چکیده
مقدمه: فرسودگی شغلی در پاسخ به فشار روانی مزمن و بیشتر در حرفههای خدمات انسانی به وجود میآید و میتواند به عواقبی مثل افزایش هزینههای کاری، کاهش عملکرد و ... منجر گردد. هدف این مطالعه، بررسی فرسودگی شغلی مدیران اجرایی و ﭘرستاری در سه حیطهی خستگی عاطفی، مسخ شخصیت و عملکرد فردی و نیز رابطهی آن با برخی ویژگیهای دموگرافیک و شغلی ...
بیشتر
مقدمه: فرسودگی شغلی در پاسخ به فشار روانی مزمن و بیشتر در حرفههای خدمات انسانی به وجود میآید و میتواند به عواقبی مثل افزایش هزینههای کاری، کاهش عملکرد و ... منجر گردد. هدف این مطالعه، بررسی فرسودگی شغلی مدیران اجرایی و ﭘرستاری در سه حیطهی خستگی عاطفی، مسخ شخصیت و عملکرد فردی و نیز رابطهی آن با برخی ویژگیهای دموگرافیک و شغلی آنان در بیمارستانهای دانشگاهی اصفهان بوده است.روش بررسی: این پژوهش مقطعی به صورت سرشماری در بین تمامی 198 نفر مدیران اجرایی و پرستاری (مترون، سوپروایزر و سرپرستار) بیمارستانهای دانشگاهی اصفهان در نیمهی اول سال 1389 صورت گرفت که 166 نفر پرسشنامهها را تکمیل نمودند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامهی فرسودگی شغلی Maslach & Jackson بومی شده با Cronbach’s alpha 86 درصد استفاده گردید. در آمار استنباطی از آزمونهای Kruskal- Wallis، رگرسیون و Chi-Square استفاده شد و دادهها با استفاده از آمار توصیفی و به وسیلهی نرمافزار 16SPSS تحلیل گردید.یافتهها: بیشترین فرسودگی شغلی با شدت متوسط و زیاد به ترتیب در سرپرستاران، سوپروایزرها، مدیرانی که هم سوپروایزر بودهاند و هم سرپرستار، مترونها و مدیران اجرایی بوده است. بین میانگین فرسودگی شغلی با سمت سازمانی، جنس و سن ارتباط معنیداری وجود داشت، به طوری که سرپرستاران بیشترین و مترونها کمترین میانگین را داشتند. فرسودگی شغلی در زنان بیشتر از مردان بود و با افزایش سن کاهش مییافت ولی ارتباط معنیداری با وضعیت تأهل، مدرک تحصیلی، زمان شیفت کاری، تعداد شیفت کاری، وضعیت استخدام، سابقهی کار و سابقهی کار در سمت فعلی وجود نداشت. میانگین خستگی عاطفی و سمت سازمانی ارتباط معنیداری داشتند و سرپرستاران بیشترین و مترونها کمترین میانگین را داشتند. بین مسخ شخصیت و سمت سازمانی ارتباطی وجود نداشت.نتیجهگیری: وجود سطوح مختلف فرسودگی شغلی با توجه به کیفیت فعلی خدمات مدیریتی در سطوح اجرایی و پرستاری بیمارستانها، لزوم اتخاذ سیاستهای جدید جهت تعدیل و پیشگیری از این پدیده را محرز میسازد. تشخیص وجود مشکل، فهم نیاز به حمایت، پذیرش و مشارکت در تکنیکهای حل مشکل و هدفگذاری واقعی از جمله عوامل بسیار مؤثر در پیشگیری از فرسودگی شغلی مدیران میباشد.واژههای کلیدی: فرسودگی شغلی؛ خستگی روانی؛ مدیران اجرایی بیمارستان؛ مدیران پرستار؛ بیمارستانهای دانشگاهی.