علی عطافر؛ سعیده کتابی؛ زهرا مؤمنی نور آبادی
دوره 8، (ویژه نامه ی مدیریت خدمات بهداشتی درمانی) ، اسفند 1390، ، صفحه 1112-1121
چکیده
مقدمه: در عصر دانش، محور بهرهگیری از پتانسیلهای بالقوه و توانمند نمودن افراد جهت ایجاد خلاقیت و نوآوری ضروری است. مدیریت بر خود مجموعهای از استراتژیهایی است که یک شخص جهت نفوذ و بهبود رفتارش به کار میگیرد و به عنوان سرمایهای پنهان، نقش به سزایی در ایجاد نوآوری ایفا میکند. هدف از این مقاله، شناسایی نقش استراتژیهای مدیریت ...
بیشتر
مقدمه: در عصر دانش، محور بهرهگیری از پتانسیلهای بالقوه و توانمند نمودن افراد جهت ایجاد خلاقیت و نوآوری ضروری است. مدیریت بر خود مجموعهای از استراتژیهایی است که یک شخص جهت نفوذ و بهبود رفتارش به کار میگیرد و به عنوان سرمایهای پنهان، نقش به سزایی در ایجاد نوآوری ایفا میکند. هدف از این مقاله، شناسایی نقش استراتژیهای مدیریت بر خود برسطح نوآوری دانشجویان رشتهی مدیریت دانشگاه اصفهان بوده است.
روش بررسی: مقالهی حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی بود و برای سنجش اطلاعات از پرسشنامهی محقق ساخته با روایی صوری و ضریب پایایی 91/0 استفاده شده است. جامعهی آماری، دانشجویان رشتهی مدیریت دانشگاه اصفهان در سال 89- 1388 بودند و حجم نمونه با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده 196 نفر تخمین زده شد. در این راستا، بر اساس ادبیات پژوهش، مدلی جهت بررسی نقش استراتژیهای مدیریت بر خود بر سطح نوآوری دانشجویان رشتهی مدیریت طراحی و با استفاده از نرمافزار LISREL مورد آزمون قرار گرفت.
یافتهها: استراتژیهای مدیریت بر خود بر سطح نوآوری دانشجویان تاثیر به سزایی داشت که در این بین، نقش استراتژیهای رفتاری پررنگتر بود. همچنین کانون تمرکز درونی دانشجویان به عنوان متغیر پنهان اثر تعیین کننده بر نوآوری آنان داشت، که نمیتوان آن را نادیده پنداشت. علاوه بر آن، مقطع تحصیلی دانشجویان بر نوآوریشان تأثیرگذار است، چرا که دانشجویان مقطع دکتری نسبت به سایر دانشجویان، به دلیل کسب مهارت و تجربه در طی دوران دانشجویی، نوآورتر بودند. در مدل مورد بررسی، مقدار شاخصهای برازش نشان دهندهی مناسب بودن مدل بود.
نتیجهگیری: التزام عملی دانشجویان نسبت به سیستم مدیریت بر خود باعث تسهیل خلاقیت و نوآوری آنان میگردد، چرا که درک بالا از این کارراهه، نگرشی متفاوت را از طریق روشهای حرفهای و خود هدایتی به سمت ارزشهای فرد منعکس میکند.