شهین مجیری؛ علیرضا رحیمی؛ زهرا بهرامی؛ محسن یعقوبی؛ پروین همتیان
دوره 9، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1391
چکیده
مقدمه: افزایش حجم اطلاعات در علوم مختلف از جمله پزشکی، اطلاع‌رسانان را برآن داشته است تا با ارایه‌ی راهکارهای مؤثر، راه دستیابی به اطلاعات را برای رشته‌های پزشکی و پیراپزشکی فراهم سازند. بنابراین، هدف پژوهش حاضر تعیین میزان آشنایی و استفادهی پزشکان بیمارستان‌های آموزشی شهر اصفهان با کتابخانه‌ی ملی دیجیتال پزشکی ایران (Iranian ...
بیشتر
مقدمه: افزایش حجم اطلاعات در علوم مختلف از جمله پزشکی، اطلاع‌رسانان را برآن داشته است تا با ارایه‌ی راهکارهای مؤثر، راه دستیابی به اطلاعات را برای رشته‌های پزشکی و پیراپزشکی فراهم سازند. بنابراین، هدف پژوهش حاضر تعیین میزان آشنایی و استفادهی پزشکان بیمارستان‌های آموزشی شهر اصفهان با کتابخانه‌ی ملی دیجیتال پزشکی ایران (Iranian national medical digital library یا INMDL) بوده است. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه‌ی توصیفی- پیمایشی بود که در جامعه‌ی پزشکان شاغل در 9 بیمارستان آموزشی شهر اصفهان انجام شد. بر اساس جدول تعیین حجم نمونه‌ی Morgan از بین 500 پزشک شاغل در 9 بیمارستان، 217 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش‌نامه‌ی محقق ساخته بود که روایی آن مورد تأیید 4 نفر از استادان رشته‌ی کتابداری و اطلاع‌رسانی پزشکی قرار گرفت و جهت تأیید پایایی آن پس از پرسش‌نامه‌ها بین 10 نفر از اعضای جامعه به صورت آزمایشی توزیع و Cronbach's alpha آن محاسبه شد که برابر با 87/0 بود. تحلیل داده‌ها بر اساس پاسخ‌های 127 پرسش‌نامه‌ی تکمیل شده و در نرم‌افزار 18SPSS انجام شد. یافته‌ها: آشنایی و استفادهی پزشکان از پایگاه‌های مجلات الکترونیک، بانک‌های الکترونیک جامع و پایگاه کتاب‌های الکترونیک INMDL بسیار کم بود. ضمن اینکه در میان منابع الکترونیکی در ابتدا مجلات الکترونیکی، سپس بانک‌های اطلاعاتی و در نهایت کتاب‌های الکترونیکی مورد استفاده قرار گرفتند. بین میزان آشنایی و همچنین میزان استفادهی پزشکان با درجه‌ی تحصیلی ایشان رابطه‌ی معنی‌دار وجود داشت. بین دو متغیر آشنایی و استفاده از منابع الکترونیک INMDL همبستگی زیاد مشاهده شد. در میان پایگاه‌های مجلات الکترونیکی (Science direct)، پایگاه‌های کتاب‌های الکترونیکی (MD consult) و بانک‌های اطلاعاتی (MD consult) بیشترین استفاده را داشتند. مهم‌ترین شیوه‌ی آشنایی پزشکان با INMDL راهنمایی کتابداران بود. نتیجه‌گیری: با توجه به لزوم اطلاع‌رسانی و آموزش به پزشکان، باید کتابداران کتابخانه‌های بیمارستانی و دانشکده‌های دانشگاه علوم پزشکی نقش فعال‌تری در اطلاع‌رسانی و آموزش شیوه‌های جست‌وجوی اطلاعات به جامعه‌ی پزشکان ایفا کنند. در این راستا و با توجه به مشکل کمبود وقت برای پزشکان متخصص، آموزش استفاده از امکانات خدمات آگاهی‌رسانی (Alert) و RSS برای ایشان ضروری به نظر می‌رسد. همچنین پیشنهاد می‌شود در صورت لزوم با به کارگیری نیروهای متخصص در کتابداری و اطلاع‌رسانی پزشکی، امکان آموزش فردی برای پزشکان فراهم شود. واژه‌‌های کلیدی: آگاهی؛ پزشکان؛ کتابخانه‌ی ملی دیجیتال پزشکی ایران؛ بیمارستان‌های آموزشی.
