اعظم السادات هاشمی؛ لیلا ریاحی؛ لیلا نظری‌منش
دوره 14، شماره 5 ، دی 1396، ، صفحه 194-198
چکیده
مقدمه: ثبت کامل و به موقع پرونده پزشکی بیماران، نقش مهمی در بهبود فعالیت‌های درمانی، آموزشی، پژوهشی و قانونی دارد. پرونده ناقص، انعکاس دهنده مراقبت و درمان ناقص است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر اجرای دستورالعمل نحوه تکمیل پرونده بیماران توسط پزشکان بر میزان نواقص پرونده‌های پزشکی بیمارستان ضیائیان تهران صورت گرفت.روش بررسی: این ...
بیشتر
مقدمه: ثبت کامل و به موقع پرونده پزشکی بیماران، نقش مهمی در بهبود فعالیت‌های درمانی، آموزشی، پژوهشی و قانونی دارد. پرونده ناقص، انعکاس دهنده مراقبت و درمان ناقص است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر اجرای دستورالعمل نحوه تکمیل پرونده بیماران توسط پزشکان بر میزان نواقص پرونده‌های پزشکی بیمارستان ضیائیان تهران صورت گرفت.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی- کاربردی بود که به صورت گذشته‌نگر در سال 1395 انجام شد. جامعه پژوهش را 2413 پرونده پزشکی در ماه‌های مرداد و آذر تشکیل داد. نمونه‌ها شامل 324 پرونده ناقص مرداد ماه (قبل از مداخله) و 288 پرونده ناقص آذر ماه (بعد از مداخله) بود. جهت جمع‌آوری اطلاعات، از چک‌لیست ممیزی اوراق پرونده استفاده گردید. در نهایت، داده‌ها با استفاده از آزمون Wilcoxon مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: میانگین نواقص پرونده‌های پزشکی قبل و بعد از مداخله به ترتیب 4/12 و 9/9 درصد به دست آمد. تأثیر معنی‌دار مداخله آموزشی در کاهش نواقص پرونده در فرم پذیرش و خلاصه ترخیص (012/0 = P)، درخواست مشاوره (048/0 = P)، گزارش عمل جراحی (001/0 > P)، خلاصه پرونده (001/0 = P) و بیهوشی (012/0 = P) مشاهده گردید، اما مداخله تأثیر معنی‌داری را در کل مستندسازی پرونده‌ها نشان نداد (238/0 = P).نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، به نظر می‌رسد کاهش نواقص پرونده پزشکی در بیمارستان مورد بررسی معنی‌دار نبود که این امر می‌تواند بر روند درمان بیماران، کیفیت انتقال اطلاعات و استفاده در مراجع قانونی تأثیر بگذارد. نتایج پژوهش می‌تواند برای مسؤولان و مدیران بیمارستان در راستای برنامه‌ریزی بهینه مفید باشد.
کامران حاجی‌نبی؛ لیلا ریاحی؛ حسین قلی‌پور ورکی
دوره 11، شماره 3 ، شهریور 1393، ، صفحه 353-361
چکیده
مقدمه: ایران چهارمین کشور دنیا بود که سیستم اورژانس پیش‌بیمارستانی در آن راه‌اندازی شد اما کیفیت و کمیت ارایه تنها خدمت‌درمانی رایگان کشور، کمتر مورد توجه سیاستگذاران و مدیران است. این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین شاخص‌های زمانی مهم اورژانس پیش‌بیمارستانی با میزان مرگ و میر در صحنه مصدومین حوادث ترافیکی شهر تهران انجام شد. روش ...
بیشتر
مقدمه: ایران چهارمین کشور دنیا بود که سیستم اورژانس پیش‌بیمارستانی در آن راه‌اندازی شد اما کیفیت و کمیت ارایه تنها خدمت‌درمانی رایگان کشور، کمتر مورد توجه سیاستگذاران و مدیران است. این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین شاخص‌های زمانی مهم اورژانس پیش‌بیمارستانی با میزان مرگ و میر در صحنه مصدومین حوادث ترافیکی شهر تهران انجام شد. روش بررسی: این مطالعه یک بررسی توصیفی- مقطعی بود. جامعه آماری شامل تمام مصدومین حوادث ترافیکی بود که از اول فروردین 1390 تا 1391 خورشیدی در حوزه عملیاتی اورژانس 115 شهر تهران آسیب‌دیده بودند. حجم پرونده‌های مورد مطالعه 75303 مورد بود. داده ها به به وسیله فرم ثبت اطلاعات مأموریتی مرکز اورژانس تهران، ازپرونده‌های الکترونیکی بیماران استخراج و به کمک آزمون آماری ضریب همبستگی اسپیرمن توسط نرم‌افزارSPSS16 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: 5/56 درصد مصدومین حوادث ترافیکی شهر تهران به بیمارستان منتقل شدند و حدود 5/38 درصد محل حادثه را قبل از رسیدن آمبولانس اورژانس تهران ترک یا با مأموران اورژانس همکاری نکرده بودند و 5/0 درصد مصدومین هم قبل از رسیدن آمبولانس در محل حادثه فوت کرده بودند. میانگین سنی افراد مورد مطالعه 5/35 سال بود. زمان پاسخگویی اورژانس 115 تهران برای 50 درصد مأموریت‌های حوادث ترافیکی کمتر از 15 دقیقه و زمان ت‌خیر 63 درصد از مأموریت‌ها کمتر از 8 دقیقه بود. نتیجه‌گیری: در این مطالعه بین میزان مرگ و میر در صحنه مصدومین حوادث ترافیکی و برخی از شاخص‌های زمانی مهم در اورژانس پیش‌بیمارستانی رابطه معنی‌داری یافت شد. برنامه‌ریزی دقیق سیستم اورژانس پیش‌بیمارستانی می‌تواند سبب کاهش مرگ و میر در پیش‌بیمارستان و بهبود شاخص‌های آن شود. واژگان کلیدی: مراقبت‌های اورژانس پیش‌بیمارستانی؛ شاخص‌ها؛ میزان مرگ و میر؛ حوادث رانندگی
