معصومه لطیفی؛ نیلوفر برهمند؛ فاطمه فهیم نیا
دوره 13، شماره 5 ، دی 1395، ، صفحه 326-332
چکیده
مقدمه: زنان مبتلا به سرطان پستان، چالش‌های مختلفی را بعد از ماستکتومی تجربه میکنند. رفتار اطلاع‌یابی مناسب، در توانمندسازی خودمراقبتی، ارتقای کیفیت زندگی و بهبود سلامت آنان تأثیرگذار است. با این حال، موانع فردی و زمینه‌ای، دسترسی آنان به اطلاعات مورد نیاز را دچار چالش میکند. هدف از انجام این پژوهش، شناسایی موانع اطلاع‌یابی ...
بیشتر
مقدمه: زنان مبتلا به سرطان پستان، چالش‌های مختلفی را بعد از ماستکتومی تجربه میکنند. رفتار اطلاع‌یابی مناسب، در توانمندسازی خودمراقبتی، ارتقای کیفیت زندگی و بهبود سلامت آنان تأثیرگذار است. با این حال، موانع فردی و زمینه‌ای، دسترسی آنان به اطلاعات مورد نیاز را دچار چالش میکند. هدف از انجام این پژوهش، شناسایی موانع اطلاع‌یابی زنان مبتلا به سرطان پستان بعد از ماستکتومی بود.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی با روش‌شناسی کیفی بود که به روش تحلیل محتوای کیفی قراردادی انجام گردید. نمونه‌ها به صورت هدفمند و بر اساس معیار، از بیمارستانها و مرکز شیمی درمانی بندرعباس گزینش شدند. از 17 زن مبتلا به سرطان پستان بعد از ماستکتومی، مصاحبه نیمه ساختار یافته در زمستان سال 1393 صورت گرفت.یافته‌ها: 7 درونمایه از یافته‌های پژوهش به دست آمد که 3 مورد «ترس»، «شرم و حیا» و «سواد اطلاعاتی ناکافی» از موانع فردی و 4 مورد «وضعیت اقتصادی»، «پزشکان و کادر درمانی»، «در دسترس نبودن منابع اطلاعاتی» و «برخورد اطرافیان» از جمله موانع زمینه‌ای بودند.نتیجه‌گیری: بر خلاف ضرورت دسترسی زنان مبتلا به سرطان پستان بعد از ماستکتومی به اطلاعات سلامت، نتایج به دست آمده نشان دهنده وجود موانع فردی و زمینه‌ای اطلاع‌یابی برای آنان بود. مسؤولان سلامت و به خصوص نهادهای متولی سلامت زنان، میتوانند با توجه به یافته‌های مطالعه حاضر، اقدامات لازم را در جهت اصلاح و بازنگری نظام سلامت برای رفع موانع یاد شده انجام دهند.
