نرگس اسدی جنتی؛ خلیل علی‌محمدزاده؛ سید مجتبی حسینی؛ علی ماهر؛ محمدکریم بهادری
چکیده
مقدمه: یکی از مهم‌ترین وظایف مدیران، تخصیص بهینه منابع مالی و بهره‌‌وری حداکثر از امکانات موجود است. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین مؤلفه‌های مؤثر بر تخصیص بهینه منابع مالی حاصل از مشارکت خیرین در نظام سلامت از دیدگاه خبرگان بود.روش بررسی: این مطالعه در سال 1397 به روش کیفی انجام شد. با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته، اطلاعات ...
بیشتر
مقدمه: یکی از مهم‌ترین وظایف مدیران، تخصیص بهینه منابع مالی و بهره‌‌وری حداکثر از امکانات موجود است. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین مؤلفه‌های مؤثر بر تخصیص بهینه منابع مالی حاصل از مشارکت خیرین در نظام سلامت از دیدگاه خبرگان بود.روش بررسی: این مطالعه در سال 1397 به روش کیفی انجام شد. با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته، اطلاعات 41 نفر از مدیران، سیاست‌گذاران، کارشناسان شاغل در معاونت اجتماعی وزارت بهداشت و دانشگاه‌های علوم پزشکی، خیرین فعال در حوزه سلامت در ایران و استادان هیأت علمی گروه اقتصاد بهداشت جمع‌آوری گردید. تمام مصاحبه‌ها پس از ضبط، رونویسی و کدگذاری شد و سپس داده‌ها با استفاده از تحلیل چارچوبی، در قالب مقوله‌های اصلی و فرعی طبقه‌بندی گردید.یافته‌ها: یافته‌های به دست آمده از تحلیل مصاحبه‌های انفرادی در 3 گروه «بسترسازی برای پایداری منابع مالی، بسترسازی جهت سازماندهی مشارکت‌ها و منابع مالی و تخصیص بهینه منابع مالی»، 6 طبقه اصلی «جذب، نگهداری و مشارکت فعال خیرین، سازماندهی و برنامه‌ریزی، عوامل اجرایی، نحوه سرمایه‌گذاری، شناسایی نیاز واقعی و معیارهای تصمیم‌گیری بر اساس نیاز» و 36 طبقه فرعی استخراج گردید.نتیجه‌گیری: کمک‌های خیرین اگر در چارچوب قوانین و مقررات و در راستای نیازهای واقعی جامعه صورت نگیرد، نمی‌تواند بازدهی مطلوبی داشته باشد. سیاست‌گذاران و مدیران نظام سلامت باید نیازهای واقعی نظام سلامت را اولویت‌بندی کنند و منابع مالی حاصل از مشارکت خیرین را بر مبنای این اولویت‌ها سازماندهی نمایند.
نادیا ارومیه ای؛ سعید میرزایی؛ سجاد خسروی؛ محمود نکویی‌مقدم
دوره 11، شماره 4 ، آبان 1393، ، صفحه 474-484
چکیده
مقدمه: با توجه به محدودیت منابع و نیازهای نامحدود به خصوص در زمینه خدمات بهداشتی و درمانی و نقش مهم بهداشت و درمان در سلامت افراد جامعه مسأله تخصیص منابع محدود به نیازهای نامحدود در حوزه خطیر بهداشت و درمان حائز اهمیت می‌باشد. از همین رو این مطالعه با هدف ارزیابی اولویت‌گذاری بر اساس چارچوب پاسخگویی برای منطقی بودن در دانشگاه علوم ...
بیشتر
مقدمه: با توجه به محدودیت منابع و نیازهای نامحدود به خصوص در زمینه خدمات بهداشتی و درمانی و نقش مهم بهداشت و درمان در سلامت افراد جامعه مسأله تخصیص منابع محدود به نیازهای نامحدود در حوزه خطیر بهداشت و درمان حائز اهمیت می‌باشد. از همین رو این مطالعه با هدف ارزیابی اولویت‌گذاری بر اساس چارچوب پاسخگویی برای منطقی بودن در دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام گرفته تا فرایند اولویت‌گذاری را مورد شناسایی قرار دهد. روش بررسی: پژوهش حاضر مطالعه‌ای کیفی است که از طریق مصاحبه با 18 نفر از صاحب‌نظران سلامت در خصوص تخصیص منابع داشگاه علوم پزشکی کرمان 6 ماه اول سال 1391 صورت گرفته است. برای انجام پژوهش چارچوب استانداردDaniels & Subin مورد استفاده قرار گرفته است. ابزار گردآوری داده‌ها، مصاحبه نیمه‌ساختار‌یافته بود. جهت قابلیت انتقال یافته‌ها سعی گردید نمونه غیر متجانسی از افراد درگیر در خصوص تقسیم بودجه در معاونت‌ها استفاده شود .جهت اطمینان‌پذیری و تأییدپذیری متن نسخه‌برداری شد و تجزیه و تحلیل حاصل از آن به استادان مشارکت‌کننده در این پژوهش ارایه گردید و پیشنهادهای اصلاحی و نظرات ایشان اعمال شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها بر اساس روش تحلیل چارچوبی صورت گرفته است. یافته‌ها: طی این مطالعه 4 کد اصلی شامل شفافیت، منطقی بودن، کنترل و نظارت، بازنگری و 9 کد فرعی شامل قابل پیش‌بینی بودن، ابهام، منطقی بودن، عدم توزیع منطقی، دو طرفه بودن، یک طرفه بودن، تناسب میان ساز و کار و منابع، وجود تجدیدن نظر، عدم وجود سازوکار می‌باشند. نتیجه‌گیری: فرایند اولویت‌گذاری در دانشگاه علوم پزشکی کرمان بر اساس چارچوب دانیلز و سابین از منطق اندکی برخوردار است. تصمیم‌گیری بدون بهره‌گیری از روش‌های دقیق و مشخص اندازه‌گیری هزینه‌ها و منافع مداخلات مختلف و مبتنی ساختن تصمیم‌گیری‌ها بر نتایج این بررسی‌ها، منجر به استفاده بهینه از منابع محدود نخواهد گردید.
