لیدا شمس؛ گلرخ عتیقه چیان؛ سید محمد احسان فرح آبادی
دوره 9، شماره 7 ، اسفند 1391، ، صفحه 1039-1046
چکیده
م
قدمه: از آنجایی که پرسنل پرستاری بیشترین درصد از کارکنان بیمارستانی را به خود اختصاص میدهند و کیفیت مراقبتهای بهداشتی- درمانی تا حد زیادی متأثر از عملکرد کادر پرستاری است، بنابراین ارزیابی محیط داخلی سازمان از دیدگاه این افراد میتواند تا حد زیادی مبین نقاط قابل بهبود و قوت بیمارستانها باشد. مطالعهی حاضر با هدف تبیین ...
بیشتر
م
قدمه: از آنجایی که پرسنل پرستاری بیشترین درصد از کارکنان بیمارستانی را به خود اختصاص میدهند و کیفیت مراقبتهای بهداشتی- درمانی تا حد زیادی متأثر از عملکرد کادر پرستاری است، بنابراین ارزیابی محیط داخلی سازمان از دیدگاه این افراد میتواند تا حد زیادی مبین نقاط قابل بهبود و قوت بیمارستانها باشد. مطالعهی حاضر با هدف تبیین نگاه جامعهی پرستاری شاغل از وضعیت مؤلفههای محیط داخلی سازمان صورت پذیرفته است.
روش بررسی: این مطالعه تحلیلی است، که به صورت مقطعی در بیمارستانهای منتخب آموزشی، غیر آموزشی و خصوصی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در تابستان 1389 انجام شده است. نمونهگیری شامل روش خوشهای (انتخاب بیمارستانها) و در داخل خوشهها نمونهگیری به صورت تخصیص به نسبت صورت پذیرفته است. تعداد آزمودنیهای مورد نظر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. معیار ورود به نمونه، پرستارانی بودند که دارای مدرک تحصیلی کارشناسی و کارشناسی ارشد باشند. بر این اساس تعداد نمونهی پژوهش 384 محاسبه گردید. اطلاعات با استفاده از پرسشنامهی استاندارد مدل 6 بعدی وایزبورد (با پایایی 7/89 = α) گردآوری شد. امتیاز 20 در این پرسشنامه، امتیاز خنثی بود، امتیاز کمتر از 20 نشان دهندهی قوت و امتیاز بیشتر از 20 نشان دهندهی ضعف بیمارستان در متغیر مورد مطالعه بود. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخهی 15 و آزمونهای آماری نظیر میانگین و انحراف معیار، آنالیز واریانس یکطرفه، t و همبستگی Pearson تجزیه و تحلیل شدهاند.
یافتهها: بررسی وضعیت متغیرهای مورد مطالعه در این پژوهش که شامل هدفگذاری، ساختار سازمانی، رهبری، ارتباطات، مکانیسم پاداش، هماهنگی و نگرش به تغییر میباشند، حاکی از ضعف کلیهی بیمارستانهای مورد مطالعه در بعد مکانیسم پاداش (بیمارستان آموزشی: 62/22، بیمارستان غیر آموزشی: 01/24، بیمارستان خصوصی: 42/25) میباشد. همچنین ساختار سازمانی از موارد ضعف بیمارستانهای غیر آموزشی (09/21) و نقطهی قوت در سایر گروههای مورد مطالعه (بیمارستان آموزشی: 88/19، بیمارستان خصوصی: 93/19) میباشد.
نتیجهگیری: ضرورت نگاه سیستماتیک در طراحی و تدوین مکانیسم پاداش عادلانه با حضور نمایندگان کارکنان از اقداماتی است که میتواند در بهبود وضعیت فعلی بیمارستانهای مورد مطالعه تأثیر بسزایی داشته و دستیابی سازمان به اهداف از پیش تعیین شدهاش را تسهیل نماید.