نوع مقاله : مقالات پژوهشی

نویسندگان

• محمود نکوئی مقدم ¹
• حدیث عرب‌پور ²
• علی اکبر مجیدی ³
• حمیدرضا ملایی ⁴

¹ دانشیار، مدیریت بهداشت، مرکز تحقیقات مدیریت ارایه‌ی خدمات سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران

² مربی، مدیریت دولتی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران

³ دستیار علمی، مهندسی مکانیک، دانشگاه پیام نور باغین، کرمان، ایران.

⁴ مربی، مدیریت صنعتی، دانشگاه آزاد اسلامی کرمان، کرمان، ایران.

چکیده

مقدمه: در دنیای امروز، با توجه به گستردگی رقابت و پیشرفت‌های تکنولوژی، باید کارکنان را برآن داشت تا بر مهارت‌‌‌های خود بیافزایند و از عقب ماندگی فردی جلوگیری نمایند و موجب بقا و بهبود عملکرد سازمان شوند. در این راستا، طرح مسیر ارتقای شغلی پرستاران و متصدیان مشاغل بهداشتی و درمانی تصویب گردید و در بیمارستان‌‌‌ها به اجرا گذاشته شد. در تحقیق حاضر، به بررسی رابطه‌ی بین اجرای این طرح با شاخص‌‌‌های عملکرد بیمارستان‌‌‌ها پرداخته شده است. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع تحلیلی بود که به صورت مقطعی در تابستان سال 1388 در بیمارستان‌‌‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی استان کرمان انجام شد. در این پژوهش، امتیاز مشمولین طرح مسیر ارتقای شغلی پرستاران و متصدیان بهداشتی و درمانی، از عناوین و شاخص‌‌‌های مختلف طرح در سال 1387 محاسبه شد و رابطه‌ی آن‌ها با شاخص‌‌‌های عملکرد بیمارستان‌‌‌ها (درصد اشغال تخت، متوسط اقامت بیماران و چرخش اشغال تخت) در همان سال مورد بررسی قرار گرفت. برای جمع‌آوری اطلاعات از فرم‌‌‌های طرح مسیر ارتقای شغلی و فعالیت بیمارستان (از مصوبات وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی که نیازی به سنجش پایایی وروایی آن‌‌‌ها نمی‌باشد)، و برای تحلیل داده‌‌‌ها از ضریب همبستگی Kendal و نرم‌افزار 11SPSS استفاده شد. یافته‌ها: طرح مسیر ارتقای شغلی، شامل سه عنوان کلی عوامل مربوط به مهارت و توانایی فردی (دوره‌‌‌های آموزشی، تحصیلات، تجربه و پذیرش مسؤولیت)؛ عوامل مربوط به عملکرد افراد (رضایت ارباب رجوع، کیفیت خدمات، استقرار اصول بهداشتی، ارایه‌ی پیشنهادها و آموزش به همکاران)؛ و سایر عوامل (ارایه‌ی کتاب و مقاله، تحقیقات، خدمت در مناطق روستایی و تشویق و تقدیر) می‌باشد. از بین این عناوین و زیر شاخه‌‌‌ها، تنها بین رضایت ارباب رجوع با درصد اشغال تخت (02/0 = P)، استقرار اصول بهداشتی با چرخش اشغال تخت (04/0 = P) و خدمت در مناطق روستایی با درصد اشغال تخت (01/0 = P) و متوسط اقامت بیماران (02/0 = P) ارتباط معنی‌داری وجود داشت (05/0 > P). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، اجرای طرح به هدف اصلی آن (بهبود عملکرد افراد و در نتیجه سازمان) نرسیده است و لازم است طراحی و اجرای طرح دوباره بررسی، کارشناسی و ارزیابی گردد. پیشنهاد می‌شود تمامی امتیازات بر مبنای ضوابط و مدارک معتبر ارایه شود و به 65 درصد از پست‌‌‌های پرستاری، بهداشتی و درمانی که امتیاز بالاتری کسب نمایند، اختصاص یابد؛ تا زمینه‌ی رقابت میان کارکنان در جهت افزایش مهارت‌‌‌‌ها و در نتیجه، بهبود عملکرد آن‌‌‌ها و سازمان را ایجاد نماید. واژه‌‌های کلیدی: عملکرد؛ بیمارستان‌‌‌‌ها؛ پزشکی.

عنوان مقاله [English]

The Relationship between a Job Promotion Plan and Performance Indicators of Hospitals Affiliated to Kerman University of Medical Sciences

نویسندگان [English]

• Mahmoud Nekoei Moghadam ¹
• Hadis Arabpour ²
• Aliakbar Majidi ³
• Hamidreza Molaei ⁴

¹ Associate Professor, Health Management, Health Services Management Research Center, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran.

² Lecturer, Governmental Management, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran.

³ Scientific Assistant, Mechanical Engineering, Baghin Payam-e-Noor University, Kerman, Iran.

⁴ Lecturer, Industrial Management, Islamic Azad University of Kerman, Kerman, Iran.

چکیده [English]

Introduction: In today's world which is full of competition and technological progress, employees should be encouraged to improve their skills in order to prevent personal drawbacks and to survive and promote their organization. Therefore, a plan called "The path for job promotion among nurses and health care professionals" was approved and executed in hospitals. In the present study, the relationship between implementation of this plan and hospital performance indicators was examined. Methods: The present descriptive-analytical research was implemented in hospitals affiliated to Kerman University of Medical Sciences in the summer of 2009. The scores of various titles and indicators obtained by people liable to the abovementioned plan (approved by the Ministry of Health, Treatment and Medical Education) in 2008 were calculated and their relationship with hospital performance indicators (percentage of occupied beds, average hospital stay of the patients and bed rotation) in the same year was evaluated. To analyze the data, Kendal correlation coefficient was used in SPSS11. Results: The plan consists of three general titles including factors related to personal skills and abilities (training courses, education, experience and responsibility), factors related to the individual's performance (clients' satisfaction, quality of services, establishment of health principles, presenting recommendations, and training colleagues), and other factors (presenting books and articles, researches, services in rural areas, encouragement and appreciation). Among these titles and indicators, there were only significant relationships only between clients' satisfaction and the percentage of occupied beds (P = 0.02), establishment of health principles and bed rotation (P = 0.04), services in rural areas and the percentage of occupied beds (P = 0.01) as well as average hospital stay of the patients (P = 0.02). Conclusion: Based on our results, the plan could not achieve its main objective, i.e. improving individual and thus organizational performance. Therefore, its design and execution need to be reviewed and evaluated again. It is recommended to provide scores based on valid principles and documents. In addition, to promote competitiveness, 65% of the scores should be allocated to nurses and other health positions that gained higher scores. Keywords: Performance; Hospitals; Medicine.