نوع مقاله : مقالات پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، مدیریت خدمات بهداشتی- درمانی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

2 دانشجوی دکتری، مدیریت خدمات بهداشتی- درمانی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

3 استاد، جمعیت‌شناسی پزشکی، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

4 استادیار، سیاست‌گذاری و مدیریت سلامت، دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

5 پزشک عمومی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، معاونت توسعه مدیریت و برنامه‌ریزی، تهران، ایران.

چکیده

مقدمه: با وجود گذشت حدود یک دهه از شروع اجرای سیاست برون‌سپاری در بخش سلامت، معیاری برای اندازه‌گیری میزان برون‌سپاری و پایش نحوه‌ی اجرای آن معرفی نشده است. مطالعاتی که قصد داشته‌اند حجم (میزان) واگذاری‌ها را نشان دهند، به تعداد قراردادهای واگذاری اشاره نموده‌اند که این تصویر کاملی از میزان کاهش تصدی‌گری در اختیار ما قرار نمی‌دهد. مطالعه‌ی حاضر با معرفی چند شاخص ساده تا حدی این کمبود را جبران نمود و نشان داد‌ در عمل قراردادهای برون‌سپاری خدمات چگونه منعقد شده‌اند. پس از آن با معرفی دو شاخص دیگر، میزان (کاهش) تصدی‌گری خدمات بیمارستانی اندازه‌گیری شد. روش بررسی: مطالعه‌ی حاضر یک مطالعه‌ی مقطعی و کاربردی بود که با استفاده از داده‌های سال 1386 اجرا شد. در ابتدا با مرور شواهد موجود و کمک گرفتن از پنج نفر از صاحب‌نظران، فرم جمع‌آوری داده‌ها طراحی گردید و سپس داده‌های مورد نیاز از طریق مراجعه به واحدهای مختلف ستاد دانشگاه و بیمارستان‌ها جمع‌آوری شد. جامعه‌ی پژوهش 16 بیمارستان تابعه‌ی دانشگاه علوم پزشکی تهران بود که دو بیمارستان به دلیل در دسترس نبودن داده‌های مورد نیاز و عدم دقت کافی آمار موجود کنار گذاشته شدند. از دو معیار اصلی برای اندازه‌گیری تصدی‌گری و چهار معیار دیگر برای اندازه‌گیری نحوه واگذاری‌ها استفاده شد. یافته‌ها: به طور میانگین حدود 12 درصد تصدی کلی در بیمارستان‌های تحت پژوهش در اختیار بخش خصوصی و مابقی (88 درصد) در اختیار بخش دولتی بوده است. همچنین به طور میانگین حدود 25 درصد تصدی پرسنلی بر عهده بخش خصوصی و مابقی (75 درصد) در اختیار بخش دولتی بوده است. در این مدت 124 قرارداد منعقد شد که در 93 درصد موارد طرف قرارداد بخش خصوصی بوده است. 68 درصد واگذاری‌ها در فضای رقابتی انجام شد و 10 درصد قراردادهای منعقد شده، نیاز به متمم پیدا کردند. نتیجه‌گیری: حجم کمی از تصدی‌های بیمارستانی واگذار شد، اما فرایند اجرایی واگذاری‌ها به نسبت قابل‌قبول بود. واژه‌‌های کلیدی: تصدی‌گری؛ برون‌سپاری؛ بخش خصوصی؛ بیمارستان‌های دانشگاهی.

عنوان مقاله [English]

Exploring the Extent and Nature of Outsourcing in Public Hospitals Affiliated with Tehran University of Medical Sciences, Iran

نویسندگان [English]

  • Feizolah Akbari 1
  • Hossein Joudaki 2
  • Mahmood Mahmoudi 3
  • Ali Akbari Sari 4
  • Alireza Namazi 5

1 Assistant Professor, Health Services Management, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

2 PhD Candidate, Health Services Management, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

3 Professor, Medical Demography, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

4 Assistant Professor, Health Policy and Management, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

5 Tehran University of Medical Sciences, Vice Chancellor for Administration and Finance, Tehran, Iran.

چکیده [English]

Introduction: Measuring the extent and nature of outsourcing in public hospitals affiliated with Tehran University of Medical Sciences (TUMS), Tehran, Iran was the aim of this study.Methods: In this cross-sectional applied study, we reviewed the relevant literature and interviewed with 5 experts to introduce various indices of measuring the extent and nature of outsourcing. We recommended 6 simple indices. The data was collected from 14 hospitals affiliated with TUMS in 2007.Results: The extent of outsourcing in TUMS hospitals was 12% in average. Moreover, the private sector was in charge of 25% of employments. There were 124 contractual agreements between TUMS hospitals and other parties in 2007. A private institute was the other side of 90% of contracts. The other sides of 68% of contracts were recognized in a competitive space. However, 10% of the contracts had been revised during implementation.Conclusion: Although the extent of outsourcing was not considerable, the implementation process of outsourcing was acceptable.Keywords: Policy; Outsourcing; Contracting; Private Sector; Hospitals, University.