نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• اسد اله شمس ¹
• کیوان کاوه ²
• بهاره افروغ ²
• سحر احمدی ²

¹ استادیار، مدیریت بهداشت گرایش آموزشی، مرکز تحقیقات مدیریت و اقتصاد سلامت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

² دانشجوی کارشناسی، فن‌آوری اطلاعات سلامت، دانشکده‌ی مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: یکی از عوامل آسیب‌زا در مدیریت منابع انسانی هر سازمان، فقدان و یا ضعف سلامت روانی و به‌ویژه مهارت‌های زندگی است. این دو عامل از جمله توانایی‌های ارتباطی لازم در مواجهه با مشکلات زندگی روزمره یا همکاری در محیط کار و تحصیل، به‌خصوص برای دانشجویان و دانش‌آموختگان دانشگاه است. هدف کلی تحقیق حاضرتعیین رابطه‌ی بین میزان سلامت روانی با مهارت‌های زندگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود. روش بررسی: این مطالعه‌ تحلیلی و از نوع مقطعی است. جامعه‌ی مورد مطالعه کلیه‌ی دانشجویان هفت دانشکده‌ی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بودند که براساس فرمول نمونه‌گیری Morgan، 384 نفر از دانشجویان در سال 1389 انتخاب شدند. جمع‌آوری اطلاعات از طریق پرسش‌نامه‌ی محقق‌ساخته برای مهارت‌های زندگی و پرسش‌نامه‌ی استاندارد Gold Berg برای سلامت عمومی و روانی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان صورت گرفت. اطلاعات به دست آمده با نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. روایی پرسش‌نامه‌ها توسط متخصصین و پایایی آن‌ها توسط Coronach’s Alpha بالاتر از 80 مورد تأیید قرار گرفت. یافته‌ها: بالاترین میانگین نمره‌ی سلامت روانی متعلق به دانشجویان دانشکده‌ی پزشکـی با میانگین نمره‌ی (54/10±71/84) و پایین‌ترین میانگین نمره‌ی سلامت روان متعلق به دانشجویان دانشکده‌ی توانبخشی با میانگین نمره‌ی (03/13±92/72) بوده است. بالاترین میانگین نمره‌ی مهارت‌های زندگی به دانشجویان دانشکده‌ی مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی با میانگین نمره‌ی (16/5±64/71) و پایین‌ترین میانگین نمره‌ی مهارت زندگی به دانشجویان دانشکده‌ی داروسازی با میانگین نمره‌ی (04/7±38/69) اختصاص داشت. رابطه‌ی دو متغیر سلامت روان و مهارت زندگی در دانشجویان معنی‌دار بود. بین دانشکده‌ها سلامت روانی و بین رشته‌ها مهارت‌های زندگی رابطه‌ی معنی‌دار با موضوع داشتند. از نظر مقطع تحصیلی، شغل پدر و تعداد فرزندان خانواده رابطه‌ی معنی‌داری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: مهارت‌های زندگی و سطح سلامت روانی دانشجویان از حد خوب بالاتر (70 درصد) است. لذا بر مبنای نتایج این تحقیق و در مقایسه با نتایج تحقیقات مشابه برای رسیدن به سطح عالی، تأکید بر آموزش مهارت زندگی و سلامت روانی در برنامه‌ی درسی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ضروری به‌ نظر می‌رسد. واژه‌های کلیدی: سلامت روان؛ اضطراب؛ دانشجویان؛ افسردگی 

کلیدواژه‌ها

• سلامت روان
• اضطراب
• دانشجویان
• افسردگی

عنوان مقاله [English]

Survey of Relationship between Living Skills Rate and Mental Health Rate of Students in Isfahan University of Medical Sciences

نویسندگان [English]

• Asadollah Shams ¹
• Keivane Kaveh ²
• Bahare Afrog ²
• Sahar Ahmadi ²

¹ Assistant Professor, Health Management and Pedagogy, Health Management and Economics Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

² BSc Students, Health Information Technology, Faculty of Management and Information Sciences, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

چکیده [English]

Introduction: Lack of mental health and living skills are one of reason of human resource management hazards in any organization. These two variables are necessary as communication ability for problem solving in living problems. Each student needs these two factors for collaborating in work or study environments. The purpose of this research is to survey of mental health and living skills and relation between them in students of Isfahan University of Medical Sciences. Methods: Research type was analytical and cross-sectional study. Survey population was all students of seven faculty of Isfahan University of Medical Sciences. As Morgan sampling table 384 students were selected as sample at 2010. Data was collected by two questionnaires. The first one was made by researcher for living skills and in other one Gold Berge's questionnaire was used for mental health. Collected data were analyzed by SPSS16. Data validity by experts and data reliability by SPSS16 and Cronbach’s alpha (R>80%) was confirmed. Results: The highest health mental mean score belonged to medical college students with (84.71 ±10.54) and the lowest health mental mean score belonged to students of rehabilitation college with (72.92 ±13.03). The highest living skills mean score belonged to management and medical informatics college students with (71.64±5.16) and the lowest living skills mean score belonged to students of Pharmacology College with (69.38±7.04). Differences between two variables (Living Skills and Health Mental) were significant. Living skills variable according to student subjects and mental health according to faculties and sex had significant differences. These tow variables had no significant according to other demographic variable as study qualification, father's job and the number of family members. Conclusion: These tow variable score were almost upper than 70 and it was good for this time. But results of this research and similar researches show that these student's living skills and mental health need more promotion. So the living skills or mental health lesson is suggested in some suitable subject of Isfahan University of Medical Sciences. Key Words: Mental Health; Anxiety; College Students; Desperation

کلیدواژه‌ها [English]

• Mental Health
• Anxiety
• College Students
• Desperation