نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار، مدیریت خدمات سلامت، دانشکده مدیریت و اطلاعات پزشکی، مدیریت سلامت و مرکز تحقیقات اقتصادی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2 دانشیار، جامعه شناسی پزشکی، دانشکده مدیریت و اطلاعات پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان علوم، اصفهان، ایران
3 انشجوی کارشناسی ارشد، کمیته تحقیقات دانشجویی، مدیریت خدمات بهداشتی، دانشکده مدیریت و اطلاعات پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران (نویسنده مسئول) ایمیل: z_agharahimi@yahoo.com
چکیده
مقدمه: گردشگری پزشکی یکی از صنایع پرشتاب در جهان است و کشورهای مختلفی برای توسعه‌ی آن تلاش می‌کنند. سیاست‌گذاران و تصمیم‌گیران صنعت گردشگری پزشکی برای موفقیت در این حوزه ابتدا باید ذی‌نفعانی راکه از یک سو می‌توانند از صنعت تأثیر بپذیرند و از سوی دیگر برآن تأثیر بگذارند، شناسایی و جایگاه آنان را برای همکاری و مشارکت مشخص نمایند. از این رو هدف مطالعه‌ی حاضر، شناخت و تحلیل ذی‌نفعان صنعت گردشگری پزشکی اصفهان و ارایه‌ی راهبردهای مؤثر در توسعه‌ی آن بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی بود که به روش مطالعه‌ی کیفی در سال 1390 انجام شد. در مرحله‌ی اول ذی‌نفعان کلیدی گردشگری پزشکی در استان اصفهان شناسایی و در مرحله‌ی دوم با ذی‌نفعان کلیدی صنعت گردشگری پزشکی مصاحبه شد. به منظور تحلیل داده‌ها از مراحل تحلیل ذی‌نفعان استفاده شد و در نهایت راهبردهای توسعه‌ی گردشگری پزشکی ارایه گردید.
یافته‌ها: ذی‌نفعان کلیدی صنعت گردشگری پزشکی در اصفهان به 9 دسته‌ی اصلی تقسیم‌بندی شدند. این ذی‌نفعان شامل استانداری، اداره‌ی کل میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی، نظام پزشکی، ارایه دهندگان خدمات بخش بهداشت و درمان، ارایه دهندگان خدمات گردشگری، بانک توسعه‌ی صادرات، سرمایه‌گذاران بخش خصوصی و اتاق بازرگانی بودند. ویژگی ذی‌نفعان نشان داد که از میان ذی‌نفعان، روابط بین‌الملل دانشگاه علوم پزشکی، اداره‌ی کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و کلینیک از برنامه‌ی دولت در زمینه‌ی گردشگری پزشکی آگاهی کامل داشته‌اند. از نظر قدرت ذی‌نفعان، بیمارستان خصوصی، نظام پزشکی، سرمایه‌گذار و دانشگاه علوم پزشکی دارای قدرت زیاد بودند. از میان ذی‌نفعان، دانشگاه علوم پزشکی، کلینیک، بیمارستان خصوصی و اداره‌ی کل میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری در موضع کاملاً موافق قرار داشتند. با توجه به تحلیل ذی‌نفعان، راهبردهای مؤثر شامل راهبردهای متمرکز بر افزایش قدرت، راهبردهای متمرکز بر افزایش موافقت و راهبردهای متمرکز بر حفظ موضع بود.
نتیجه‌گیری: در صنعت گردشگری پزشکی اصفهان ذی‌نفعان مختلفی وجود دارند، بنابراین می‌توان با طراحی شبکه‌ی ذی‌نفعان گردشگری پزشکی، تشکیل شورای استانی گردشگری پزشکی و مشخص شدن نقش و وظایف هر یک از ذی‌نفعان، به صورت نظام‌مند و منسجم در راستای توسعه‌ی گردشگری پزشکی اصفهان برنامه‌ریزی، سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری نمود و راهبردهای مؤثری را در جهت تحقق اهداف مربوط به کار گرفت
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Analysis of Medical Tourism Industry Stakeholders: Providing Effective Strategies in Isfahan, Iran*
نویسندگان [English]
- Alireza Jabbari 1
- Masoud Ferdosi 1
- Mahmoud Keyvanara 2
- Zahra Agharahimi 3
1 Assistant Professor, Health Services Management, School of Management and Medical Information, Health Management and Economic Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2 Associate Professor, Medical Sociology, School of Management and Medical Information, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
3 MSc Student, Student Research Committee, Health Services Management, School of Management and Medical Information, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran (Corresponding Author) Email: z_agharahimi@ yahoo.com
چکیده [English]
Introduction: Policy makers and decision makers of medical tourism must identify stakeholders who can
be affected by and can affect this industry and determine their status for partnership. The aim of this study
was to identify and analyze the main stakeholders of medical tourism in Isfahan, and provide strategies for
developing this industry.
Methods: A qualitative study was conducted in 2011. At first, key stakeholders of medical tourism in
Isfahan were identified according to experts idea and literature review. Then we interviewed these key
stakeholders. Data analysis was conducted using stakeholder analysis and development strategies were
provided for medical tourism.
Results: The key stakeholders of medical tourism in Isfahan were divided into 9 categories. They
consisted of Governor of Isfahan Province, Cultural Heritage, Handcraft and Tourism Organization of
Isfahan, Chamber of Commerce, State Medical Council, Isfahan University of Medical Sciences, health
services providers, tourism services providers, private investors, and the Export Development Bank of
Iran. Stakeholders’ characteristics showed that Cultural Heritage, Handcraft and Tourism Organization of
Isfahan, clinic, and International Relations Office of the Isfahan University of Medical Sciences had full
knowledge of the government policy about medical tourism. Private hospital, State Medical Council,
investors, and University of Medical Sciences had great power. Private hospital, clinic, Cultural Heritage,
Handcraft and Tourism Organization of Isfahan, and University of Medical Sciences had a supportive
position. Effective strategies included strategies focused on increasing power, increasing support, and
maintaining their position.
Conclusion: There are different stakeholders in the medical tourism industry of Isfahan. Therefore, policy
makers can plan, make policies and decisions, and use effective strategies in order to develop medical
tourism by designing a medical tourism stakeholders’ network and a medical tourism provincial council,
and by clarifying the roles and responsibilities of stakeholders.
کلیدواژه‌ها [English]
- Medical Tourism
- Development Strategies
- Isfahan
2009. [In Persian].
2. Zanca NA. Medical Tourism - A Case Study for the USA and India, Germany and Hungary. Acta Polytechnica
Hungarica 2011; 8(1): 137-60.
3. Suthin K, Assenov I, Tirasatayapitak A. Medical Tourism:Can supply keep up with the demand. Proceedings of
the 5th APac-CHRIE and the 13th Asia Pacific Tourism Association Joint Conference; 2007 May 2-27; Beijing,
China; 2007.
4. Courtney L, Valverde L. Potential Impacts of Medical Tourism on Health Care in Costa Rica. Institute de
Investigations Sociales; Universiade De Costa Rica [Online]. 2010; Available frpm: URL:
www.ucr.academia.edu/Instituto_de_Investigaciones/ 5. Connell J. Medical tourism: Sea, sun, sand and ... surgery. Tourism Management 2006; 27(6): 1093-100.
6. Nagarajan G. Medical Tourism in India: Strategy for its Development. Bangalore, India: Indian Institute of
Management; 2004.
7. Cohen E. Medical Tourism in Thailand. Depatment of Socioloy and Anthropology, the Herbew University of
Jerusalem [Online]. 2007; Available from: URL: http://www.thailandmedicaltourismcluster.org/
8. Grennan T. A Wolf in Sheep's Clothing? A Closer Look at Medical Tourism. MEDICAL ETHICS 2003; 1(1): 50-7.
9. Goodrich JN. Socialist Cuba: A Study of Health Tourism. Journal of Travel Research 1993; 32(1): 36-41.
10. Salimpour H, Tajvar M, Arab M. A survey on the current statues of eporting medical products and services to
abroad in Iran. Homaye Salamat 2006; 3(6): 12-23. [In Persian].
11. Gopal R. The key issues and challenges in medical tourism sector in India (A Hospital perspective) [Online].
2008; Available from: URL: www.dspace.iimk.ac.in/bitstream/2259/.../331-+335+Dr.+R+Gopal/
12.Weiss EM, Spataro PF, Kodner IJ, Keune JD. Banding in Bangkok, CABG in Calcutta: the United States
physician and the growing field of medical tourism. Surgery 2010; 148(3): 597-601.
13. Lafzi L. Tourism developing: Soloution for removing unemployment [Thesis]. Tehran, Iran: University of
Tehran; 2004. [In Persian].
14. Movahedi A. Study of Effected factor in unwillingness of private organization for investment in tourism [Thesis].
Tehran, Iran: Allame Tabatabaei University; 1995. [In Persian].
15. Zia Sheikholeslami N, Rezaeian M, Bahsoun M, Taghavipoor M. Medical Tourism: The view of Rafsanjan
Medical University Staff. Iranian Journal of Epidemiology 2010; 5(4): 31-6. [In Persian].
16. Byrd ET. Stakeholders in sustainable tourism development and their roles: applying stakeholder theory to
sustainable tourism development. Tourism Review 2007; 62(2): 6-13.
17. Freeman RE. Strategic Management: A Stakeholder Approach. Cambridge, UK: Cambridge University Press; 2010.
18. Tabibi SJ, Maleki MR. Strategic Planning. Tehran, Iran: Ministry of Health and Medical Education Publication; 2004.
19. Golder B. Stakeholder Analysis [Online]. 2005; Available from: URL:
https://intranet.panda.org/documents/folder.cfm?uFolderID=60976/
20. Presenza A, Cipollina M. Analysing tourism stakeholders networks. Tourism Review, 2010; 65(4): 17-30.
21.Mainardes EW, Alves H, Raposo M. Stakeholder theory: issues to resolve. Management Decision 2011; 49(2):
226-52.
22. Brugha R, Varvasovszky Z. Stakeholder analysis: a review. Health Policy Plan 2000; 15(3): 239-46.
23. Prasad VK. Medical Tourism Industry - Advantage India. Proceedings of the Conference on Global Competition
& Competitiveness of Indian Corporate; 2008 May 15-17; 2008; Lucknow, India; 2008.
24. Caballero-Danell S. Medical Tourism and its Entrepreneurial Opportunities - a conceptual framework for entry
into the industry [MSc Thesis]. Vasastan, Sweden: Goteborgs University; 2007 2013.
25. Semercioz F, Donmenz D, Dursun M. Relationships beetween destination management organizations and
destination satakeholders,a research in regions of Marmara, Aegean and Mediterrannean in Turkey. Journal of
Commerce & Tourism Education Faculty 2008; (1): 87-101.
26. Sheehan LR, Ritchie JRB. Destination Stakeholders Exploring Identity and Salience. Annals of Tourism
Research 2005; 32(3): 711-34.
)