نویسندگان
1 استادیار، مدیریت آموزشی، دانشگاه تربیت معلم آذربایجان، تبریز، ایران
2 دانشیار، مدیریت آموزشی،دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3 استادیار، مدیریت آموزشی،دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
4 استادیار، فلسفه ی تعلیم وتربیت،دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده
مقدمه: تحولات رو به رشد در هر جامعهای از دانشگاهها آغاز میشود. سرمایهی فکری از مهمترین تئوریهای مدیریتی است که سازمانهای دانش محور با استفاده از آن میتوانند بر اثربخشی و کارآیی خود بیفزایند. هدف از این پژوهش، تبیین مدل معادلهی ساختاری تأثیر فرایند تبدیل دانش بر مؤلفههای سرمایهی فکری در دانشگاههای دولتی اصفهان بود.
روش بررسی: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و بررسی پدیدههای مستند و تکراری بود. جامعهی آماری شامل کلیهی اعضای هیأت علمی دانشگاههای دولتی شهر اصفهان (1472 نفر) در سال تحصیلی 90-1389 بود که حجم نمونه پس از مطالعهی مقدماتی و تعیین واریانس جامعه، با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی طبقهای متناسب با حجم 205 نفر برآورد شد. ابزار جمعآوری اطلاعات، 2 پرسشنامهی استاندارد فرایند تبدیل دانش (26 سؤال) و پرسشنامهی محقق ساختهی مؤلفههای سرمایهی فکری (35 سؤال) بود که بر اساس مقیاس پنج درجهای لیکرت تنظیم شد. برای تعیین روایی صوری و محتوایی پرسشنامهها از نظرات متخصصین بهره گرفته شد و ضریب پایایی پرسشنامههای فرایند تبدیل دانش و سرمایهی فکری با استفاده از Cronbach's alpha به ترتیب 96/0 و 93/0 به دست آمد. دادهها با استفاده از نرمافزارهای آماری Amos Graphic و SPSS و در سطح استنباطی به روشهای Manova و مدل معادلهی ساختاری مورد تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج تحلیل Manova نشان داد که اجتماعیسازی و ترکیب دانش با هیچ یک از مؤلفههای سرمایهی فکری رابطهی معنیدار نداشت، اما مراحل ترکیب و برونیسازی دانش ارتباط معنیداری را با تمام مؤلفههای سرمایهی فکری نشان دادند. یافتههای حاصل از مدل معادلهی ساختاری نیز نشان داد که ضریب اثر مراحل فرایند تبدیل دانش بر مؤلفههای سرمایهی فکری معنیدار بوده است.
نتیجهگیری: در کل میتوان استنباط نمود که پیادهسازی فرایند تبدیل دانش علاوه بر اینکه در استخراج، سازماندهی، انتقال، تبادل و استفادهی مناسب از دانش موجود در سازمان و اعضای هیأت علمی مناسب است، میتواند در ارتقای سرمایهی فکری دانشگاهها نیز مؤثر باشد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Structural Equation Modeling of Knowledge Conversion Process upon Intellectual Capital Components in Isfahan Universities, Iran
نویسندگان [English]
- Peyman Yarmohammadzadeh 1
- Seyed Ali Siadat 2
- Reza Hoveida 3
- Hassan Ali Bakhtiar Nasrabadi 4
1 Assistant Professor, Educational Administration, Azerbaijan University of Tarbiat Moallem, Tabriz, Iran
2 Associate Professor, Educational Administration, The University of Isfahan, Isfahan, Iran.
3 Assistant Professor, Educational Administration, The University of Isfahan, Isfahan, Iran
4 Assistant Professor, Philosophy of Education, The University of Isfahan, Isfahan, Iran.
چکیده [English]
Introduction: Moving toward progress in every country starts from universities. Intellectual
capital is a very strong theory that all knowledge-based organizations can utilize to improve their
efficacy and productivity. The purpose of this research was to evaluate the structural equation
modeling of knowledge conversion process upon intellectual capital components in public
universities of Isfahan, Iran.
Methods: This descriptive, correlational study included 1472 faculty members of Isfahan public
universities during the academic year of 2010-2011. The sample size was calculated as 205
individuals by stratified random sampling. In order to collect data, the 26-item standard
knowledge conversion process questionnaire and a 35-item researcher-made questionnaire of
intellectual capital components were used. Content and face validity of both questionnaires were
confirmed by the experts. In order to evaluate the reliability of the questionnaires, Cronbach's
alpha was calculated as 0.96 and 0.93, respectively. Statistical analyses of data were performed
by multivariate analysis of variance (MANOVA) and structural equation model using SPSS and
Amos Graphic.
Results: According to MANOVA, socialization and knowledge combination were not
significantly related with any of the intellectual capital components. However, different stages of
knowledge conversion and externalization had significant relations with all intellectual capital
components. Based on the structural equation model, correlation coefficient of all stages of
knowledge conversion on intellectual capital components were significant.
Conclusion: Knowledge conversion can be useful in data extraction, management, transfer, and
exchange among faculty members. It can also promote intellectual capital in universities
کلیدواژهها [English]
- Knowledge Management
- Intellectual Capital
- Universities