بهاره غلامی؛ حسین عابدی مدیسه؛ بنفشه غلامی؛ شهین مجیری؛ حسن اشرفی ریزی؛ نیلوفر هدهدی نژاد
دوره 11، شماره 2 ، تیر 1393، ، صفحه 169-176
چکیده
مقدمه:امروزه مدیریت دانش در کتابخانه ها ومراکز اطلاع رسانی کاربرد موثری پیدا کرده و موجب تغییراتی در شکل و عملکرد آنها نیز شده است به هر اندازه که در کتابخانه ها از عوامل و فرایندهای مدیریت دانش بیشتر استفاده شود نتایج مطلوبتری در ارائه خدمات اطلاعاتی فراهم می شود.هدف این پژوهش بررسی میزان استقرار عوامل مدیریت دانش در کتابخانه های ...
بیشتر
مقدمه:امروزه مدیریت دانش در کتابخانه ها ومراکز اطلاع رسانی کاربرد موثری پیدا کرده و موجب تغییراتی در شکل و عملکرد آنها نیز شده است به هر اندازه که در کتابخانه ها از عوامل و فرایندهای مدیریت دانش بیشتر استفاده شود نتایج مطلوبتری در ارائه خدمات اطلاعاتی فراهم می شود.هدف این پژوهش بررسی میزان استقرار عوامل مدیریت دانش در کتابخانه های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می باشد. روش بررسی:این پژوهش یک مطالعه پیمایشی از نوع کاربردی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه کتابداران شاغل در کتابخانه های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (82 نفر) و روش نمونه‌گیری به شیوه سرشماری بود. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه ی استاندارد Pasture بودکه روایی آن با استفاده از روایی صوری و پایایی آن با استفاده از محاسبه ضریب Cronbach Alpha(97/0 =r) تایید گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Spss18و در دوسطح آمار توصیفی و استنباطی(،آزمون T و آزمون F) صورت گرفت. یافته ها:نتایج به دست آمده نشان داد که در کتابخانه های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان هر شش مولفه مدیریت دانش(سیاستها و راهبردها،سیستم های رهبری، سیستم تشویق و پاداش دهی، سیستم خلق و تحصیل دانش، سیستم آموزش و سیستم ارتباطی مدیریت دانش) ، کمتر از سطح متوسط بوده است و در خصوص مولفه های سیاستها و راهبردها ، سیستم های رهبری و سیستم های تشویق و پاداش دهی مدیریت دانش بر حسب مدرک تحصیلی در سطح معنادار بوده است، اما در خصوص سایر مولفه ها بر حسب سابقه خدمت و سن پاسخگویان معنادار نبوده است. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش بنظر می رسد بکارگیری مؤلفه های مدیریت دانش در کتابخانه های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بنا بر دلایلی از جمله عدم وجود دستورالعملها و خط مشی های مدون و حمایت مسئولین، به صورت غیر علمی می باشد. بنابراین مدیریت و رهبری در کتابخانه ها بهتر است به گونه ای باشد که عوامل ایجاد کننده مدیریت دانش در بین همه کارکنان کتابخانه ها پذیرفته شود. واژه‌های کلیدی:مدیریت دانش؛ کتابخانه های دانشگاهی؛ دانشگاه ها.
راضیه زاهدی؛ نیلوفر هدهدی نژاد؛ حسن اشرفی ریزی
دوره 9، شماره 4 ، مهر و آبان 1391، ، صفحه 513-524
چکیده
مقدمه: طب سنتی نه تنها برای مراقبت از سلامت و بهبود کیفیت زندگی کارایی دارد، بلکه برای تشخیص و درمان بیماری‌ها نیز به کار می‌رود. از این رو توجه به این حوزه از اهمیت بالایی برخوردار می‌باشد. هدف پژوهش حاضر، تعیین میزان تولیدات علمی و ترسیم نقشه‌ی علمی پژوهشگران ایرانی حوزه‌ی طب سنتی طی سال‌های 1990 تا 2011 در پایگاه Web of science بود.
روش ...
بیشتر
مقدمه: طب سنتی نه تنها برای مراقبت از سلامت و بهبود کیفیت زندگی کارایی دارد، بلکه برای تشخیص و درمان بیماری‌ها نیز به کار می‌رود. از این رو توجه به این حوزه از اهمیت بالایی برخوردار می‌باشد. هدف پژوهش حاضر، تعیین میزان تولیدات علمی و ترسیم نقشه‌ی علمی پژوهشگران ایرانی حوزه‌ی طب سنتی طی سال‌های 1990 تا 2011 در پایگاه Web of science بود.
روش بررسی: این پژوهش، به شیوه‌ی پیمایشی و با روش علم‌سنجی، 288 مدرک نمایه شده‌ی پژوهشگران ایرانی در حوزه‌ی طب سنتی پایگاه Web of science طی سال‌های 1990 تا 2011 را مورد بررسی قرار داد، سپس با استفاده از نرم‌افزار HistCiteTM به بررسی تحلیلی و ترسیم نقشه‌ی تاریخ نگاشتی تولیدات علمی این حوزه و میزان رشد و توسعه‌ی آن آثار در بازه‌ی زمانی 21 ساله پرداخته شد.
یافته‌ها: حوزه‌ی طب سنتی ایران با 288 رکورد توانسته است رتبه‌ی 26 جهان در این علم را کسب نماید. متوسط نرخ رشد تولیدات علمی این حوزه طی این سال‌ها 32/53 درصد بود. عبداللهی با 13 مدرک و دانشگاه علوم پزشکی تهران با 60 مدرک، بیشترین سهم را در تولیدات علمی این حوزه داشتند. در بررسی نوع منابع مشخص شد که محققان تمایل دارند پژوهش‌های خود را در قالب مقاله ارایه دهند. نشریه Journal of ethnopharmacology نیز بیشترین مدارک تولید شده‌ی محققان ایرانی را منتشر کرده بود. همچنین هیچ خوشه‌ای از 50 مدرک برتر شکل نگرفت.
نتیجه‌گیری: روند رشد تولیدات علمی ایران در حوزه‌ی طب سنتی به لحاظ کمی از شیب قابل قبولی برخوردار است، اما تولیدات علمی این حوزه از لحاظ دریافت میزان استنادات جهانی و محلی بسیار ضعیف بوده و این امر نشان دهنده‌ی عدم تأثیرگذاری این پژوهش‌ها می‌باشد.
