مدیریت اطلاعات سلامت
سمیه درخشان؛ اکبر نبی الهی؛ ناصر خانی؛ سید رئوف خیامی
چکیده
مقدمه: معماری سازمانی نقش مهمی در هم‌راستایی تغییرات مورد نیاز در قابلیت‌های کسب‌وکار سازمان با چشم‌انداز پیچیده فناوری اطلاعات ایفا می‌کند. در پژوهش حاضر، مدل برنامه‌ریزی قابلیت بر اساس فرایند معماری سازمانی کوبیت 2019 که مدل مرجع حاکمیت فرایند‌‌های سازمانی فناوری اطلاعات است، ارائه شده است.روش بررسی: این مقاله کیفی و از نوع ...
بیشتر
مقدمه: معماری سازمانی نقش مهمی در هم‌راستایی تغییرات مورد نیاز در قابلیت‌های کسب‌وکار سازمان با چشم‌انداز پیچیده فناوری اطلاعات ایفا می‌کند. در پژوهش حاضر، مدل برنامه‌ریزی قابلیت بر اساس فرایند معماری سازمانی کوبیت 2019 که مدل مرجع حاکمیت فرایند‌‌های سازمانی فناوری اطلاعات است، ارائه شده است.روش بررسی: این مقاله کیفی و از نوع پژوهش علم طراحی(DSRِ Design Science Research ) بوده که یک چارچوب حل مسئله ساختاری است. نمونه آماری را 47 نفر از خبرگان فاوای دانشگاه‌ها و خبرگان معماری، آگاه به حوزه قابلیت‌های کسب‌وکار تشکیل دادند. روش گردآوری اطلاعات، مصاحبه نیمه‌ساختاریافته و پرسشنامه گوگل‌فرم بود. تحلیل دادهها با استفاده از روش‌های آماری توصیفی انجام شد و طبق نظر خبرگان ارزیابی شد.یافته‌ها: با استفاده از پیاده‌سازی مدل برنامه‌ریزی قابلیت بر اساس فرایند مدیریت معماری سازمانی کوبیت در واحد فاوای دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، چشم‌انداز قابلیت، قابلیت‌های سطح دو و سطح سه، طرح ایجاد و توسعه قابلیت‌های شناسایی‌شده، پروژه‌های کاری جهت شناسایی و توسعه قابلیت و خدمات افزوده قابلیت استخراج گردید.نتیجهگیری: نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از معماری سازمانی در برنامه‌ریزی قابلیت‌های فناوری اطلاعات منجر به شناسایی و تدوین طرح قابلیت جدید «مدیریت داده» و تدوین طرح ارتقای قابلیت در سایر بخش‌ها شامل «مدیریت سامانه‌های نرم‌افزاری»، «مدیریت زیرساخت و شبکه»، «مدیریت آمار» در سطح دوم واحد فاوا گردید
سمیه درخشان؛ محمدرضا دلوی؛ محمود دهقان
دوره 12، شماره 2 ، تیر 1394، ، صفحه 150-161
چکیده
مقدمه: نفوذ روزافزون پروژه‌ها به عنوان یک راه برای سازماندهی کارها در بسیاری از سازمان‌ها مستلزم مدیریت موثر پروژه‌های متعدد است. با توجه به پیچیدگی‌های اجرای پروژه‌های فناوری اطلاعات در سازمان‌ها و با توجه به محدودیت منابع سازمان‌ها به خصوص در صورت داشتن پروژه‌های متعدد، لزوم توجه و بکارگیری مدیریت پورتفولیوی(سبد سرمایه ...
بیشتر
مقدمه: نفوذ روزافزون پروژه‌ها به عنوان یک راه برای سازماندهی کارها در بسیاری از سازمان‌ها مستلزم مدیریت موثر پروژه‌های متعدد است. با توجه به پیچیدگی‌های اجرای پروژه‌های فناوری اطلاعات در سازمان‌ها و با توجه به محدودیت منابع سازمان‌ها به خصوص در صورت داشتن پروژه‌های متعدد، لزوم توجه و بکارگیری مدیریت پورتفولیوی(سبد سرمایه گذاری) پروژه در دستیابی به اهداف پروژه‌ها در سالهای اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است .در این پژوهش سطح مدیریت پورتفولیوی پروژه‌های فناوری اطلاعات در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان را بر اساس مدل سه مرحلهای Bert De Reyck (1- فهرست موجودی پورتفولیو 2- بهینه سازی پورتفولیو 3- اداره پورتفولیو )تعیین شد. روش بررسی: پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و با توجه به روش گردآوری دادهها توصیفی-پیمایشی ازشاخه میدانی- است.ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بوده که روایی پرسشنامه توسط عدهای از متخصصان و استادان تایید شده است و پایایی آن با استفاده از ضریب Alpha Cronbach برابر 82 درصد محاسبه گردیده است. در این پژوهش نمونه گیری انجام نشده و جامعه آماری شامل،کلیهی کارکنان فناوری اطلاعات و ارتباطات دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1392 شمسی بوده است و برای تحلیل نتایج علاوه بر آمار توصیفی - میانگین و انحراف معیار و ...- از آزمون های T تک متغیره و سطح معناداری 05/0 به کمک نرم افزار 18 SPSS استفاده شده است.یافته ها: تحلیل توصیفی مولفه های مدیریت پورتفولیوی پروژه بر اساس سه مرحلهی سازماندهی شدهی مدل Bert De Reyck نشان داد که مرحلهی اول دارای میانگین 81/0±45/2، مرحله دوم دارای میانگین 69/0±02/2 و مرحله سوم دارای میانگین 74/0±87/1 می باشند. بررسی تاثیر مدیریت پورتفولیو بر سطح اثربخشی نشان داد که؛ میانگین سطح اثربخشی پروژه‌های سازمان در هر یک از شاخص های خود ، تحت مدیریت پورتفولیو، در حد مطلوب بوده و میانگین آن ها بیش از 75/2 بوده است(05/0P-Value<) و لذا اثربخشی در رابطهی مثبت با مدیریت پورتفولیو بوده است.بررسی میانگین سطح مشکلات پروژه های سازمان در هر یک از شاخص های خود تحت مدیریت پورتفولیو نشان داد که میانگین بیش از 75/2 بوده(05/0P-Value<) و لذا سطح مشکلات در رابطهی منفی با مدیریت پورتفولیو بوده است.نتیجهگیری: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از نظر سطح مدیریت پروژه های فناوری اطلاعات در مرحلهی دوم مدل Bert De Reyck قرار دارد. همچنین تحت یک مدیریت پورتفولیوی مناسب می توان بر سطح اثربخشی پروژه ها افزود و نهایتاَ بررسی سطح مشکلات پروژه های سازمان تحت مدیریت پورتفولیو نشان داد که هر چه سطح مدیریت پورتفولیو ضعیف تر باشد بر مشکلات پروژه های سازمانی افزوده می شود .
