احمد رضا رئیسی؛ عفت محمدی؛ نورالدین منگلی زاده
دوره 10، شماره 5 ، دی 1392، ، صفحه 770-777
چکیده
دسترسی به خدمات سلامت از حقوق اساسی افراد در جوامع محسوب میشود. پوشش همگانی بیمهی سلامت با کاهش موانع مالی یکی از مهمترین راهکارها جهت دسترسی به خدمات سلامت است. دستیابی به پوشش همگانی فرآیند سادهای نیست، در بسیاری از کشورها که هماکنون به پوشش همگانی دست یافتهاند، اغلب اجرای آن چند دهه طول کشیده است. مطالعهی سیر تاریخی بیمهی ...
بیشتر
دسترسی به خدمات سلامت از حقوق اساسی افراد در جوامع محسوب میشود. پوشش همگانی بیمهی سلامت با کاهش موانع مالی یکی از مهمترین راهکارها جهت دسترسی به خدمات سلامت است. دستیابی به پوشش همگانی فرآیند سادهای نیست، در بسیاری از کشورها که هماکنون به پوشش همگانی دست یافتهاند، اغلب اجرای آن چند دهه طول کشیده است. مطالعهی سیر تاریخی بیمهی درمان کشورهای مختلف میتواند در بومیسازی بعضی از موقعیتها با توجه به شرایط بومی، فرهنگی و اسلامی کشور کمک نماید و از بسیاری از دوبارهکاریها و خطاهای غیر عمد جلوگیری نماید و در تسریع اجرای این روند در کشور اثربخش باشد. مقالهی حاضر با استفاده از مرور متون، تجربهی کشورها در توسعهی پوشش همگانی از طریق بیمهی اجتماعی سلامت در 5 کشور را مورد تحلیل و ارزیابی قرار داد. منابع جمعآوری اطلاعات با بهرهگیری از پایگاههای اطلاعاتی اینترنتی شامل 28 مطالعه به زبان انگلیسی بود که از سالهای 1999تا2011 میلادی انجام گرفته بودند. واژههای کلیدی که در جستجوی مقالات استفاده شدSocial health insurance، Social securityو Universal coverage بودند. یافتهها نشان داد که همهی کشورهای مورد بررسی در زمینهی پوشش همگانی رویکرد فزایندهای را دنبال کردند و توسعهی نظام در بعضی از آنها نسبت به بقیه، مدت زمان بیشتری طول کشیده است. بیشترین دورهی انتقال به کشور آلمان با 127 سال و کمترین آن به کشور کره جنوبی با 26 سال اختصاص داشت. در تمام کشورهای مورد بررسی حرکت برای پوشش کامل بیمهی اجتماعی سلامت فرایندی رو به رشد با گسترش نظاممند پوشش جمعیت در دورهی انتقال داشت. اما مقدمات سازمانیافتهی ارائه شده برای رسیدن به این گسترش متفاوت بود. عضویت در صندوقهای بیماری در بعضی از کشورها افزایش ثابتی داشت و در آغاز به صورت اختیاری بود، اما در کشورهای دیگر گسترش عضویت به وسیلهی سازمان مرکزی بیمهی درمانی با هدایت دولت انجام میگرفت. واژههای کلیدی: بیمهی سلامت؛ پوشش همگانی؛ بیمهی اجتماعی
فرخنده اسدی؛ اعظم السادات حسینی؛ حمید مقدسی؛ مجتبی اسماعیلی
دوره 8، شماره 6 ، بهمن و اسفند 1390، ، صفحه 900-980
چکیده
مقدمه: مراقبت بهداشتی به عنوان یکی از نیازهای اساسی بشر مورد توجه جوامع انسانی است و بیمهی درمانی مناسبترین گزینه برای برخورداری مردم از مراقبت بهداشتی است. اما امروزه انواع بیمههای درمانی با مشکلاتی روبهرو هستند؛ از اینرو ضرورت رفع مشکلات به واسطهی تدوین قوانین جدید مشهود است. قانون انتقال و پاسخگویی الکترونیک بیمهی ...
بیشتر
مقدمه: مراقبت بهداشتی به عنوان یکی از نیازهای اساسی بشر مورد توجه جوامع انسانی است و بیمهی درمانی مناسبترین گزینه برای برخورداری مردم از مراقبت بهداشتی است. اما امروزه انواع بیمههای درمانی با مشکلاتی روبهرو هستند؛ از اینرو ضرورت رفع مشکلات به واسطهی تدوین قوانین جدید مشهود است. قانون انتقال و پاسخگویی الکترونیک بیمهی سلامت (HIPAA یا Health insurance portability and accountability act) به منظور رفع مشکلات نظام بیمهی سلامت آمریکا تصویب شد. با توجه به مشابهت مشکلات نظام بیمهی درمانی ایران و آمریکا، پژوهشگران بر آن شدند تا جهت حل معضلات نظام بیمهی درمانی ایران، به مطالعهی HIPAA بپردازند و امکان پیادهسازی HIPAA در ایران را بررسی کنند.
روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- اکتشافی است که گردآوری دادهها با بررسی منابع معتبر و مراجعه به سازمانهای بیمهی درمانی اعم از وزارت رفاه، سازمان بیمهی خدمات درمانی، سازمان بیمهی تأمین اجتماعی، سازمان بیمهی خدمات درمانی نیروهای مسلح، مؤسسهی عالی پژوهش تأمین اجتماعی و دانشگاههای علوم پزشکی شهر تهران در سال 1388 انجام گردید. جامعهی مورد پژوهش در زمینهی نظرسنجی امکان پیادهسازی HIPAA در ایران، شامل 24 نفر از صاحبنظران دانشگاهی و افراد دارای سابقه در بخش مدیریتی بیمههای درمانی و ابزار جمعآوری اطلاعات، پرسشنامه بود. اعتبار پرسشنامهی طراحی شده از طریق تعیین اعتبار محتوا و پایایی آن با استفاده از روش آزمون مجدد سنجیده شد (84/0 = r). در نهایت دادههای جمعآوری شده از طریق پرسشنامه با استفاده از آمار توصیفی و در حد تعیین فراوانی مطلق و نسبی و به کمک برنامهی SPSS تحلیل گردید.
یافتهها: افزایش هزینهی مراقبتهای بهداشتی، عدم تضمین پوشش مداوم بیمهی سلامت و بوروکراسی زیاد امور اداری از مهمترین مشکلات نظام بیمهی سلامت آمریکا بود که منجر به قانون HIPAA در این کشور شد. همچنین یافتهها نشان داد که 66/66 درصد از صاحبنظران نیز افزایش هزینههای مراقبت بهداشتی را اولین عامل زمینهساز انجام اصلاحات در ایران بیان کردهاند.
نتیجهگیری: از آنجا که HIPAA یکی از مهمترین رویکردهای اصلاحی در رفع معضلات بیمهی سلامت آمریکا محسوب میشود و با توجه به تشابه مشکلات نظام بیمهی درمانی ایران با آمریکا، صاحبنظران با انجام ابعادی از HIPAA مانند فرایند تبادل الکترونیک دادهها، ایجاد شناسهی ملی در صنعت مراقبت بهداشتی کشور و اجرای نظام هماهنگ اطلاعات جامع بیمه شدگان، موافق و با ایجاد حساب پسانداز درمانی مخالف بودند.